Ν. Κοκώνης: «Η δυσκολότερη απόφαση στην καριέρα ενός αθλητή...»

Ο Νίκος Κοκώνης έχει εδώ και καιρό γνωστοποιήσει την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, στο τέλος της τρέχουσας σεζόν. Ο 38χρονος πίβοτ, που ανήκει στον ΠΑΟΚ από το 2008, δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «FORZA» πως θεωρεί ότι με την αποχώρησή του κάνει καλό στον εαυτό του και στον Δικέφαλο του Βορρά και πως θα συνεχίσει να είναι οπαδός της ομάδας. Υπογράμμισε, ακόμα, ότι η συνεργασία του με τον ΠΑΟΚ ξεκίνησε από... σπόντα.
Τόνισε: «Ήμουν πολύ φορτισμένος συναισθηματικά. Μου έχουν στείλει μηνύματα ακόμη και οπαδοί από αντίπαλες ομάδες! Είναι κάτι πρωτόγνωρο αυτό που ζω. Δεν πίστευα ότι με σέβονται σε τέτοιο βαθμό. Είναι συγκινητικό. Φεύγω γεμάτος, ως παίκτης, από τον χώρο».
Ανέφερε, επιπλέον: «Ειλικρινά είναι η δυσκολότερη απόφαση στην καριέρα ενός αθλητή. Υπήρχαν τρία με τέσσερα χρόνια που η ιδέα αυτή γυρνούσε στο μυαλό μου. Είμαι από 11 χρονών στα γήπεδα με καθημερινές προπονήσεις, είναι κάτι που θα μού λείψει. Με την απόφαση αυτή, πάντως, θεωρώ πως κάνω καλό και στον εαυτό μου, αλλά και στην ομάδα του ΠΑΟΚ. Να έρθει μία ανανέωση. Εγώ πλέον είμαι οπαδός του τμήματος, θέλω μόνο το καλό του ΠΑΟΚ».



Ποιοί είναι οι λόγοι, που έμεινε πιστός στους Θεσσαλονικείς; «Όλα έγιναν από... σπόντα. Εγώ ήμουν στην Ισπανία λόγω ενός σοβαρού προβλήματος υγείας του πατέρα μου και έπρεπε να γυρίσω, για να αναλάβω τη δουλειά. Δεν ήθελα να παίξω, αλλά ο πατέρας μου, μού είπε να συνεχίσω, γιατί θα είχε τύψεις, εάν σταματούσα γι’ αυτόν. Κάπου εκεί ήρθε η πρόταση από τον ΠΑΟΚ. Ξεκινήσαμε δυνατά με τίτλους. Μία χρονιά έφτασα πολύ κοντά στο να φύγω από την ομάδα, όμως η αγάπη των συμπαικτών μου, των προπονητών, των οπαδών ήταν αυτή, που με κράτησε».
Για το «δέσιμό» του με τους φιλάθλους του Δικεφάλου του Βορρά, είπε: «Το άθλημα αυτό ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του ΠΑΟΚτσή. Είναι δυναμικό άθλημα, καταφέραμε με τους τίτλους, που κατακτήσαμε, να φέρουμε μεγάλες χαρές στον κόσμο. Βέβαια, σκεπτόμενος όσα έχουμε κάνει με την ομάδα μέχρι στιγμής πιστεύω πως σ' έναν βαθμό αδικήσαμε τους εαυτούς μας. Θα μπορούσαμε να είχαμε περισσότερους τίτλους. Είμαι, πάντα, σκληρός κριτής με τον εαυτό μου».
Σχετικά με την ιδιαίτερη παγκόσμια κατάσταση, το τελευταίο διάστημα, επεσήμανε: «Είναι πρωτόγνωρο αυτό, που συμβαίνει, για όλους μας. Ξαφνικά, μία ημέρα, ξυπνήσαμε σ' έναν τελείως διαφορετικό κόσμο. Θα έπρεπε να αφήσουμε πίσω μας τον ατομικισμό και να δώσουμε έμφαση στο πώς θα προτάξουμε τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη. Όλο αυτό που ζούμε θα το θυμόμαστε και θα το μνημονεύουμε για πολλά χρόνια».