«Ημερολόγιο Καραντίνας» στο greekhandball.com: Ο Νίκος Κρητικός τονίζει: «Ας αδράξουμε την ευκαιρία...»

Ήταν η σειρά του αθλητή του Δούκα, Νίκου Κρητικού, να γράψει για το «Ημερολόγιο Καραντίνας» του greekhandball.com, το οποίο παρουσιάζει τις σκέψεις ανθρώπων του χάντμπολ, σχετικά με την κατάσταση. Ευχαριστούμε πολύ τον Νίκο, που ανταποκρίθηκε και μας τίμησε με την παρουσία του.

«Τρίτη 31 Μαρτίου 2020,

Διανύουμε μια πολύ δύσκολη, αλλά και πρωτόγνωρη περίοδο. Η καθημερινότητά μας έχει αλλάξει δραματικά, καθώς τα περιοριστικά μέτρα για τον περιορισμό του ιού, COVID-19, μας έχουν βάλει σε μοναχικά μονοπάτια και η ατομική μας ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο είναι μεγάλη.
Παρ' όλα αυτά, μέσα σ' αυτόν τον κυκεώνα παρουσιάζονται καταστάσεις, στις οποίες δίναμε πριν ελάχιστη προσοχή και σημασία: όπως το καθημερινό ενδιαφέρον για την υγεία συγγενών και φίλων, η ανησυχία για το παγκόσμιο καλό, καθώς και η αξία, που βρίσκουμε πλέον σε απλά καθημερινά πράγματα, τα οποία μέχρι πρότινος φάνταζαν δεδομένα και αμετακίνητα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα πρέπει να μας καταβάλλει ο φόβος.
Ας δούμε τις παρούσες συνθήκες ως μια ευκαιρία για περισυλλογή, που θα μας οδηγήσει στην αυτοβελτίωση και ως αθλητές, μέσα από την ατομική γυμναστική και την παρακολούθηση αγώνων, ας βγούμε πιο δυνατοί και πλήρεις. Ας αδράξουμε την ευκαιρία, που έχουμε να μείνουμε περισσότερο κοντά στις οικογένειές μας και κυρίως ας αδράξουμε την ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά στον ίδιο μας τον εαυτό και τότε θα διαπιστώσουμε ότι τα πράγματα δεν είναι, τελικά, τόσο τραγικά, όσο θεωρούνται.
Άλλωστε, στη φύση υπάρχει δικαιοσύνη. Ίσως είναι ένας τρόπος να εκδικηθεί εμάς τους ανθρώπους για τα τόσα χρόνια αλόγιστης εκμετάλλευσής της, που την φέρνουν με μαθηματική ακρίβεια όλο και πιο κοντά στην καταστροφή της. Τα αποτελέσματα είναι ήδη εμφανή. Οι ρυθμοί ρύπανσης έχουν αρχίσει να εξασθενούν σημαντικά σε πολλά μεγάλα αστικά κέντρα ανά την υφήλιο και η άγρια ζωή κάνει ξανά αισθητή την παρουσία της σε πολλά σημεία του πλανήτη. Ας είναι, λοιπόν, αυτή η αρχή για μια καλύτερη συνύπαρξη φύσης και ανθρώπου στο μέλλον.
Τέλος, ας μην ξεχάσουμε τις έννοιες «αλληλοσεβασμός» και «αλληλοσυμπαράσταση», που έχουν γίνει, δυστυχώς, επίκαιρες τον τελευταίο καιρό, ενώ θα έπρεπε να βρίσκονται πάντα στην επικαιρότητα. Βγαίνοντας τις ελάχιστες φορές έξω, εξυπηρετούμε όχι μόνο τις δικές μας ανάγκες, αλλά και των ανθρώπων-γειτόνων, που δεν μπορούν να μετακινηθούν. Υπομονή, λοιπόν και ας είμαστε αισιόδοξοι πως μετά από αυτή την παγκόσμια κρίση τα πράγματα θα αλλάξουν μόνο προς το καλύτερο».