Συνέντευξη Ν. Κουκμίση στο greekhandball.com: «Θέλω να αγωνιστώ στην ΑΕΚ ή στον Ολυμπιακό»

                                           

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ

Στα Κωνσταντινουπολίτικα της Πυλαίας κατοικεί ο πρώτος σκόρερ της Handball Premier, Νικόλας Κουκμίσης, ο ταλαντούχος 20χρονος πλέι μέικερ, που διακρίνεται με τα χρώματα της ομάδας του στο Πρωτάθλημα της μεγάλης κατηγορίας του ελληνικού ανδρικού χάντμπολ.

Το 10 το… καλό της Πυλαίας μίλησε στο greekhandball.com για το επίτευγμα της κορυφής, τουλάχιστον έως τώρα, στον πίνακα των σκόρερς, την Πυλαία, στην οποία έχει ανδρωθεί, την συγκυριακή κατάσταση χάρη στην οποία ασχολήθηκε με το χάντμπολ, την φιλοδοξία του να αγωνιστεί στην ΑΕΚ ή στον Ολυμπιακό, τις σπουδές του, το όνειρο της Εθνικής Ανδρών και την οικογενειακή καθημερινότητα με πέντε αδέλφια (σ.σ. μαζί με τον ίδιο) να παίζουν χάντμπολ.

«Απόλυτα ευχαριστημένος με 150 τέρματα…»

-Σε ηλικία 20 ετών είσαι ο πρώτος σκόρερ, μέχρι τώρα, στην Handball Premier. Τι θα σημαίνει για εσένα ο τίτλος του κορυφαίου… γκολτζή στη μεγάλη κατηγορία, σε τόσο μικρή ηλικία, εφόσον φυσικά κατακτήσεις την «πρωτιά», στο τέλος της σεζόν;

«Το γεγονός θα μού προσέφερε πολύ μεγάλη χαρά, θα ήταν ένα κορυφαίο ατομικό επίτευγμα, σε αυτή την ηλικία και για να είμαι ειλικρινής, στόχος μου είναι να αναδειχθώ πρώτος σκόρερ. Θα ήμουν απόλυτα ευχαριστημένος με 150, συνολικά, τέρματα, αφού στον πρώτο γύρο έχω σημειώσει 76. Ωστόσο, δεν θα έπαυε να ήταν ένα δευτερεύον, ατομικό, κατόρθωμα. Πρωτίστως, με ενδιαφέρει η ομάδα και η επίτευξη των στόχων της».

«Δάσκαλός μου ο Αποστολίδης, άριστη η σχέση μου με τους μεγαλύτερους στην ομάδα»

-Στην Πυλαία, όπως και την περασμένη σεζόν, έτσι και την τρέχουσα, είσαι από τα πολυτιμότερα -αν όχι το πολυτιμότερο- «γρανάζια» της ομάδας. Πώς το βιώνεις αυτό στα αποδυτήρια, αλλά και μέσα στο γήπεδο, με δεδομένο ότι περιβάλλεσαι και από μεγαλύτερους σε ηλικία αθλητές;

«Πάντα, προσπαθώ να παίρνω θετικά στοιχεία από τους μεγαλύτερους σε ηλικία, που είναι σαφώς πιο έμπειροι από εμένα και μπορούν να με συμβουλεύουν. Για παράδειγμα, ο Πάνος Αποστολίδης, με τον οποίο ήμασταν συμπαίκτες και αγωνιζόμαστε στην ίδια θέση, ήταν δάσκαλός μου. Έχω άριστη σχέση με τους μεγαλύτερους (π.χ. Ανανιάδη, Ζαφείρη κ.ά.). Δεν με βλέπουν ως τον παίκτη, που θα «κουβαλήσει» την ομάδα, αλλά ως ένα από τα μέλη του συνόλου.

Μού αρέσει, παράλληλα, να βοηθάω όσο μπορώ τους μικρότερους ή τους λιγότερο έμπειρους. Άλλωστε, στην ομάδα έχουμε πολλούς νεαρούς αθλητές και προσπαθώ να διαχειριστώ και εκείνους, με σκοπό, καθώς έχω περισσότερες παραστάσεις, να συμβάλλω στην βελτίωσή τους».

Το μπέρδεμα με την ώρα τον… έστειλε στο χάντμπολ

-Ο προπονητής σου στην Πυλαία, Πάνος Γούσιος, θεωρείται ως ένας από τους… μέντορές σου, καθώς σε καθοδηγεί από το 2009. Είναι, πράγματι, βασικός συντελεστής της εξέλιξής σου;

«Είναι, ενδεχομένως, ο βασικότερος συντελεστής, μαζί με τον πρόεδρο της Πυλαίας, Μιχάλη Αντωνιάδη. Οι δυο τους με έφεραν στο άθλημα, με έμαθαν τα πάντα. Ό, τι έχω πετύχει και ό, τι πρόκειται να πετύχω, το οφείλω σε αυτούς.

Πριν ξεκινήσω να παίζω χάντμπολ, πειραματίστηκα με την κολύμβηση, το ποδόσφαιρο και το τένις. Στην Τρίτη Δημοτικού πήγαινα τένις και το χάντμπολ είχε προπόνηση ακριβώς πριν από εμάς. Μια μέρα μπερδέψαμε τις ώρες και πήγα, συνοδευόμενος, νωρίτερα από την ώρα της προπόνησής μου.

Τότε, με είδε ο κ. Αντωνιάδης και μού είπε να κάνω προπόνηση με το χάντμπολ, το οποίο, τελικά, με απορρόφησε. Έπειτα από κάποιους μήνες, ήρθε ο κ. Γούσιος στην ομάδα, εγώ συνέχισα για 1-2 χρόνια το τένις, παράλληλα με το χάντμπολ, όμως στη συνέχεια το εγκατέλειψα και αφοσιώθηκα αποκλειστικά στο χάντμπολ».

«Είμαι ανοιχτός σε όλα, αλλά προτεραιότητά μου είναι η σχολή»

-Είσαι πολυεργαλείο στα χέρια ενός προπονητή, αφού έχεις πολλές αγωνιστικές ικανότητες. Θεωρείς ότι χάρη σε αυτά τα χαρακτηριστικά, αλλά και στην πρόοδό σου μέσα στο πέρασμα των ετών, αξίζεις μια θέση σ’ έναν μεγαλύτερο σύλλογο;

«Αυτός είναι ο προσωπικός μου στόχος. Θέλω να αγωνιστώ στην ΑΕΚ ή στον Ολυμπιακό, σε υψηλότερο, δηλαδή, επίπεδο. Θα συνεχίσω να δουλεύω και ελπίζω να τα καταφέρω. Θα δούμε τι επιφυλάσσει η συνέχεια. Οι δύο αυτές ομάδες, πάντως, ρίχνουν πολλά χρήματα και αποκτούν πολύ καλούς Έλληνες, ενώ ενισχύονται και με καλούς ξένους, οπότε ο ανταγωνισμός δεν είναι αμελητέος.

Είμαι ανοιχτός σε όλα, αλλά προς το παρόν, προτεραιότητά μου είναι να τελειώσω με την σχολή μου (σ.σ. σπουδάζει Λογιστική και Χρηματοοικονομική στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας).

«Ο επαγγελματικός προσανατολισμός μου είναι η Λογιστική, ελάχιστοι ζουν από το χάντμπολ»

-Θα ήθελες να εργαστείς πάνω στο αντικείμενο των σπουδών σου;

«Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να ολοκληρώσω αν όχι στα 4, τότε το πολύ στα 4,5 – 5 χρόνια την σχολή μου. Ο επαγγελματικός μου προσανατολισμός είναι η Λογιστική. Το χάντμπολ δεν προσφέρει σταθερή αποκατάσταση. Ελάχιστοι ζουν από αυτό. Ό, τι καλύτερο προκύψει γύρω από το χάντμπολ, είναι ευπρόσδεκτο, όμως δεν μπορώ να βασίζομαι σε αυτό, χρειάζομαι διεξόδους. Σκέφτομαι να κάνω και μεταπτυχιακό, αλλά δεν έχω σκεφτεί, ακόμα, πού θα ήθελα να δουλέψω πάνω στο αντικείμενο των σπουδών μου».

-Το εξωτερικό είναι μέσα στις… χαντμπολικές σκέψεις σου;

«Το να αγωνιστώ στο εξωτερικό δεν συμπεριλαμβάνεται στα τωρινά μου σχέδια, αλλά, υπό συνθήκες, είναι πολύ πιθανό να το σκεφτώ αργότερα, όχι πάντως σύντομα…».

«Το χάντμπολ, για εμένα, ισοδυναμεί με την Πυλαία»

-Είσαι παιδί των Ακαδημιών της Πυλαίας και ένας από εκείνους, που παίζουν στο ανδρικό τμήμα από την ίδρυσή του, το 2013. Μαζί της, έχεις αγωνιστεί σε όλες τις κατηγορίες (σ.σ. Β’ Εθνική, Α2, Handball Premier). Τι σημαίνει για εσένα η Πυλαία, αλλά και το χάντμπολ συνολικά;

«Το χάντμπολ αποτελεί τεράστιο κομμάτι της ζωής μου. Δεν θα μπορούσα να την φανταστώ χωρίς αυτό. Έχω αφιερώσει πάρα πολλές ώρες στο χάντμπολ, δεν μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου μακριά από το άθλημα.

Όσον αφορά στην Πυλαία, το χάντμπολ για εμένα ισοδυναμεί με την Πυλαία, με άλλα λόγια ταυτίζεται. Μέχρι στιγμής, για εμένα, το χάντμπολ είναι η Πυλαία. Με έχει βοηθήσει, ώστε να αναδειχθώ και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό».

«Θέλω να φορέσω το Εθνόσημο και στην Εθνική Ανδρών»

-Ακόμα, δεν έχεις κληθεί στην Εθνική Ανδρών. Είναι το μεγάλο σου όνειρο;

«Είναι αυτό που επιθυμώ πιο πολύ απ’ όλα. Θέλω να πετύχω τον στόχο μου και να φορέσω την φανέλα με το Εθνόσημο και στην Εθνική Ανδρών…».

-Και τα τέσσερα αδέλφια σου (σ.σ. δύο αγόρια, δύο κορίτσια) παίζουν χάντμπολ. Εσύ ως μεγαλύτερος δίνεις συμβουλές στους υπόλοιπους;

«Όσο μπορώ και όταν χρειάζεται. Η Κατερίνα και ο Κωσταντής, τα δύο αμέσως επόμενα από εμένα, ηλικιακά, αδέλφια μου, δεν νομίζω πως έχουν ανάγκη από πολλές συμβουλές. Τα άλλα δύο, την Μαγδαληνή και τον Οδυσσέα, τα βοηθάω περισσότερο και μάλιστα, είμαι προπονητής τους στα αναπτυξιακά τμήματα της Πυλαίας».

«Περισσότερο συναντιόμαστε στα γήπεδα, παρά στο σπίτι»

-Οι γονείς σας πώς ζουν αυτή την υπερδραστηριότητα των παιδιών τους; Έχει τύχει να παίζουν αδέλφια την ίδια ώρα και οι γονείς να έχουν… χωριστεί, για να τα δουν;

«Οι γονείς μου είναι… τρελαμένοι, ασχολούνται μαζί μας όλη μέρα. Η καθημερινότητα στο σπίτι μας περιστρέφεται γύρω από το χάντμπολ.

Είναι πολύ συχνό φαινόμενο το να παίζουμε την ίδια μέρα, την ίδια ώρα, σε άλλα γήπεδα και οι γονείς μας να… μοιράζονται, για να μας παρακολουθήσουν. Περισσότερο συναντιόμαστε στα γήπεδα, παρά στο σπίτι».

-Η μαμά, πάντως, πρέπει να τα… έχει δει όλα με το μαγείρεμα υγιεινών κιόλας τροφών και το πλύσιμο των ρούχων, χωρίς βέβαια να υποβαθμίζουμε και την φροντίδα από τον μπαμπά…

«Τρέχουν και δεν φτάνουν οι άνθρωποι, τούς βγάζω το καπέλο. Είναι πολύ δύσκολο να συντηρείς μια οικογένεια και αυτό το διαπιστώνω όλο και περισσότερο μεγαλώνοντας…».

-Τα πέντε αδέλφια, έχετε σχηματίσει ποτέ… ομάδα, σε κάποια προπόνηση ή σε κάποια αλάνα;

«Όχι, δεν έχει τύχει. Ηλικιακά δεν συμβαδίζουμε, άλλωστε. Με την Κατερίνα και τον Κωσταντή, όμως, έχουμε αγωνιστεί ως συμπαίκτες σε, ανάμεικτα, οικογενειακά φιλικά της Πυλαίας».