«Οικογενειακές ιστορίες»: Οι Άκης, Τάσος, Δημήτρης Τριανταφυλλίδης «ανοίγουν» το νέο αφιέρωμα του greekhandball.com

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ

Ένα ξεχωριστό αφιέρωμα «εγκαινιάζει» σήμερα (12/04) το greekhandball.com, το οποίο θα παρουσιάζει κάθε Κυριακή «οικογενειακές ιστορίες» νυν αθλητών ( -τριών) του χάντμπολ, των οποίων ο πατέρας ή η μητέρα υπήρξαν αθλητές στη χειροσφαίριση.  

Επιλέξαμε να ξεκινήσουμε με την οικογένεια Τριανταφυλλίδη. Ο Τάσος και ο Δημήτρης αγωνίζονται στην Πυλαία, στη Handball Premier, και ο πατέρας τους, Άκης, έχει γράψει την δική του ιστορία στον χώρο του χάντμπολ, καθώς έχει πανηγυρίσει Πρωταθλήματα με τον Φίλιππο Βέροιας, στον οποίο, μάλιστα, υπήρξε αρχηγός, στην «χρυσή» εποχή της ομάδας, κατά την οποία έφτασε, μαζί της, μέχρι και στους «4» της Ευρώπης. Επιπλέον, υπήρξε αρχηγός στην Εθνική Ανδρών της Ελλάδας και έχει φορέσει, ακόμα, την φανέλα της Γυμναστικής Ένωσης Βέροιας και του ΠΑΟΚ.

Ο μεγαλύτερος γιος (23 ετών, γεννημένος το 1997), Τάσος, σπουδάζει Νομική στη Θεσσαλονίκη. Βρίσκεται στο 5^ο έτος και του χρόνου το καλοκαίρι υπολογίζει πως θα ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του, ώστε να πάρει το πτυχίο. Η μεταγραφή του από σχολή της Αθήνας, αλλά και οι δύο ρήξεις χιαστών, που είχε υποστεί, τον κράτησαν πίσω στις σπουδές τους, όπως άλλωστε μάς είπε ο ίδιος.

Όσον αφορά στο εάν ο πατέρας του, Άκης, αποτέλεσε έμπνευση για εκείνον, ανέφερε στην ιστοσελίδα μας: «Ήμουν πολύ μικρός, όταν αγωνιζόταν ο πατέρας μου, οπότε μονάχα μέσα από βίντεο θυμάμαι εικόνες από τότε, που ήταν αθλητής. Αποτελεί πρότυπο για εμένα, όχι μόνο ως πρώην αθλητής χάντμπολ, αλλά και ως άνθρωπος.

Στην αρχή, μ’ άρεσε περισσότερο το ποδόσφαιρο, αλλά ξεκίνησα να παίζω χάντμπολ, όταν ήμουν 11 χρονών και από τότε το αγάπησα.

Παρ’ όλα αυτά, ο πατέρας μου δεν μας επηρέασε τόσο στην απόφασή μας να ασχοληθούμε με το χάντμπολ, αν και πάντα μιλούσαμε γι’ αυτό. Μάς έλεγε, ωστόσο, να το δοκιμάσουμε, υπήρχε το «μικρόβιο» μέσα μας. Ακούγαμε συνεχώς τον πατέρα μου να μιλάει για χάντμπολ και όταν ξεκινήσαμε να έχουμε και εμείς επαφή με το άθλημα, συζητούσαμε μεταξύ μας».

Σχετικά με το εάν νιώθει ότι ο κ. Άκης καταλαβαίνει την ψυχολογία τόσο εκείνου, όσο και του αδελφού του, Δημήτρη, αυτή την περίοδο, που δεν αγωνίζονται, τόνισε στο greekhandball.com: «Θα πρέπει να επικρατεί η λογική. Δεν γίνεται να ζητάμε να παίξουμε χάντμπολ, παρ’ όλο που, σαφώς, όλοι μας θέλουμε να επιστρέψουμε στα γήπεδα. Πρέπει να τηρούμε τα μέτρα».

Ο Δημήτρης, που είναι 21 ετών (γεννημένος το 1999), υπογράμμισε στο greekhandball.com αναφορικά με τον πατέρα του: «Όταν είσαι μικρό παιδί και ακούς για τόσα πολλά επιτεύγματα του πατέρα σου, τόσο σε συλλογικό, όσο και σε ατομικό επίπεδο, επηρεάζεσαι θετικά και θέλεις να γίνεις σαν και αυτόν, προσπαθείς να τον φτάσεις. Όμως, έχω πολύ δρόμο ακόμα, είμαι μικρός, για να πω ότι τον έχω φτάσει. Θα ήθελα κάποια στιγμή να τού μοιάσω.

Ξεκίνησα το χάντμπολ στη Δευτέρα Δημοτικού, δηλαδή 8 χρονών. Ζήλευα τον αδελφό μου, ήθελα και εγώ να είμαι στον χώρο.

Ο πατέρας μου σίγουρα καταλαβαίνει την ψυχολογία μας, έχει βρεθεί αρκετές φορές στη θέση μας, ξέρει πώς είναι».

Πρόσθεσε, επιπλέον: «Σπουδάζω Μηχανικός Πληροφορικής και Ηλεκτρονικών Συστημάτων, στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας και βρίσκομαι στο 2^ο έτος από τα συνολικά 5, που είναι η φοίτηση. Συνεχίζουμε τα μαθήματα, μέσω τηλεδιασκέψεων. Παράλληλα, πηγαίνω για τρέξιμο σε εξωτερικούς χώρους και ακολουθώ πρόγραμμα ενδυνάμωσης».

Από την άλλη, ο κ. Άκης, σχολίασε στην ιστοσελίδα μας: «Όταν έπαιζα εγώ χάντμπολ, τα παιδιά μου ήταν μικρά. Δεν τα παρακίνησα ποτέ ουσιαστικά, ώστε να ασχοληθούν με το χάντμπολ. Γεννήθηκαν με μία μπάλα στα χέρια, επομένως θεωρώ πως επηρεάστηκαν από εμένα σ’ έναν βαθμό. Στο σπίτι είχαν σπάσει πάρα πολλές λάμπες, επειδή έπαιζαν με μπάλες. Και μουσικοί, πάντως, να ήθελαν να γίνουν, εγώ θα στεκόμουν στο πλευρό τους».

Συμπλήρωσε, επίσης: «Θυμάμαι πως οι Τζιμούρτος, Αλβανός, Σανίκης είχαν δώσει φανέλες τους στον Τάσο και στον Δημήτρη, όμως τους ήταν σαν… φορεματάκια, επειδή ήταν μικροί τότε.

Έδωσα στα παιδιά την ελευθερία να επιλέξουν τον δρόμο τους.  Επί την ευκαιρία, πάντως, αυτή την περίοδο, η ελευθερία μας έχει χαθεί. Όμως, η επόμενη ‘μέρα θα μας βρει πιο δυνατούς».

Τι έχει αλλάξει από τότε, που αγωνιζόταν εκείνος; «Έχουν αλλάξει πάρα πολλά. Το άθλημα, τότε, ήταν εντελώς ερασιτεχνικό. Δεν θα άλλαζα, όμως, κάτι, αν γύριζα τον χρόνο πίσω. Περάσαμε ωραία χρόνια.

Είναι σημαντικό, που έχουν μπει στον χώρο μεγάλες ομάδες, οι οποίες επενδύουν. Οι προπονητές εξελίσσονται, το άθλημα πηγαίνει, συνολικά, καλύτερα. Ωστόσο, θα πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι», δήλωσε ο κ. Άκης Τριανταφυλλίδης, που ανέφερε, ακόμα, σχετικά με το αν παρακολουθεί τα παιδιά του σε αγώνες: «Εννοείται πως πηγαίνω στο γήπεδο και βλέπω όχι μόνο την Πυλαία, αλλά και τον Φίλλιπο, και άλλες ομάδες»

Κλείνοντας, επεσήμανε στο greekhandball.com: «Προέχει η ψυχική υγεία και όλα τα υπόλοιπα έρχονται. Ό, τι γκρεμίζεται εύκολα, όπως συνέβη τώρα, φτιάχνεται ξανά δύσκολα, και αυτό ισχύει όχι μόνο για τον αθλητισμό, αλλά για ολόκληρη την κοινωνία.

Αν κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια, όταν επιστρέφεις σπίτι σου, τότε έχεις ήσυχη την συνείδησή σου και αυτό είναι το σπουδαιότερο.

Θα ήθελα, τέλος, να πω δημόσια πως πίσω από εμάς τους τρεις, εμένα, τον Τάσο και τον Δημήτρη, βρίσκεται ο «αφανής ήρωας», η μαμά, κ. Κατερίνα, που φροντίζει για όλους μας και την ευχαριστούμε».