Παπαδόπουλος: "Όλοι μαζί προσπαθούμε να κρατήσουμε ψηλά τον Εθνικό Κοζάνης"

Συνέντευξη στην ιστοσελίδα e-ptolemeos.gr παραχώρησε ο τεχνικός της γυναικείας ομάδας του Εθνικού Κοζάνης, Γιώργος Παπαδόπουλος. Ο έμπειρος προπονητής αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη φετινή πορεία του Εθνικού στο πρωτάθλημα της Α2, στην πιθανή άνοδο στην Α1 αλλά και στις υποδομές του συλλόγου. Αναλυτικά όσα δήλωσε:


Κύριε Παπαδόπουλε πείτε μας λίγα λόγια σας.

"Γεννήθηκα το 1961 στο Τριγωνικό Κοζάνης. Πρωτόπαιξα χάντμπολ στα φοιτητικά μου χρόνια στον Αμύντα Αμυνταίου και κατόπιν στον Τρίτωνα Θεσσαλονίκης με προπονητή τον Θανάση Ζάκα. Είμαι πτυχιούχος του ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης με ειδικότητα Χάντμπολ.
Ως προπονητής ξεκίνησα με την γυναικεία ομάδα του Τρίτωνα όντας ακόμα φοιτητής και κατόπιν ανέλαβα τον Φοίβο Συκεών το 1985-86.Στη συνέχεια την περίοδο 1989-90 το παιδικό τμήμα του Εθνικού Κοζάνης. Επανήλθα ως προπονητής στο Φοίβο Συκεών στο διάστημα 1991-95. Το 1996 επέστρεψα οριστικά στην Κοζάνη όπου και ανέλαβα αυτή τη φορά τη γυναικεία ομάδα του Εθνικού Κοζάνης και για το διάστημα 1997-99. Μετά από ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα απραξίας επανήλθα στη γυναικεία ομάδα του Εθνικού το 2006-16 έχοντας την ευθύνη όλων των τμημάτων και των τμημάτων υποδομής για αρκετά χρόνια, με τη γυναικεία ομάδα και για τα διαστήματα 2007-2010 και 2014-15 να αγωνίζεται στην Α1 εθνική κατηγορία. Το 2016 μετακομίζοντας στην Αθήνα συνεργάστηκα με τον ΑΣΕ Δούκα στα τμήματα υποδομής και το 2018-19 με το ΑΠΕΣ Καπανδρίτι."


Φέτος επιστρέψατε στον Εθνικό. Πως το αποφασίσατε;

"Επέστρεψα το καλοκαίρι του 2019 στην Κοζάνη αναλαμβάνοντας εκ νέου τον Εθνικό και τα τμήματα Κορασίδων, Νεανίδων και Γυναικών. Η  επιστροφή μου στην Κοζάνη έγινε καθαρά για προσωπικούς λόγους".

Τελικά η πιθανή άνοδος έρχεται τόσο εύκολα;

 "Με τα σημερινά δεδομένα η πιθανή άνοδος στην Α1 φαίνεται σχετικά εύκολη. Πέρα από αυτό όμως, η ομάδα είναι σε πολύ καλό επίπεδο και αυτό  είναι απόρροια της πολύ καλής δουλειάς που γίνεται στον Εθνικό τα τελευταία χρόνια από προπονητές και παράγοντες της ομάδας."


 Η ομάδα σας έχει πολύ μικρό μέσο όρο ηλικίας και όμως είναι πρώτη στη βαθμολογία.   Πως τα καταφέρατε;

Είμαστε όντως μια ομάδα με πολύ μικρό μέσο όρο ηλικίας, αλλά οι μικρότερες αθλήτριές μας είναι σε αρκετά καλό επίπεδο και με αρκετή εμπειρία. Αυτό συμβαίνει γιατί τα τελευταία χρόνια είναι πάντα στις πρώτες θέσεις των τελικών  των Πανελλήνιων Πρωταθλημάτων και κάποιες απ΄ αυτές στελεχώνουν τις Εθνικές ομάδες Κορασίδων και Νεανίδων όπως η Αθανασιάδου Κ., η Μουρατίδου Α. η  Γκιάτα Μ., και η Μπούκου Ε. Επίσης κάποιες από τις μεγαλύτερες, όπως η Καραγιαννίδου Α., η Γκαμπούρα Μ. και η Τζήμου Α. έχουν εμπειρία και από τη συμμετοχή τους στο πρωτάθλημα της Α1.

Μαθήματα και προπονήσεις. Μπορούν να συνδυαστούν;

"Μαθήματα και προπονήσεις μπορούν να συνδυαστούν  απ΄ ότι φαίνεται ,αλλά πολύ δύσκολα και με πολύ κόπο των παιδιών αλλά και των γονιών ταυτόχρονα, γιατί χωρίς τη στήριξή τους νομίζω πως δεν θα μπορούσαμε να έχουμε τα αποτελέσματα αυτά"



Λείπει από την Α1 μια ομάδα από από τη Δυτική Μακεδονία;

"Σαφώς και λείπει από την Α1 μια ομάδα από τη Δυτική Μακεδονία, αν αναλογιστεί κανείς τις αθλήτριες που παίζουν σε ομάδες της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας και μάλιστα κάποιες από αυτές στελεχώνουν επί πολλά χρόνια την Εθνική ομάδα των γυναικών."

Θα μπορέσει η ομάδα να σταθεί στην Α1;

" Αν και το επίπεδο της Α1 Γυναικών την περίοδο αυτή βρίσκεται σε χαμηλό επίπεδο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, εντούτοις δεν είναι εύκολο για μια επαρχιακή ομάδα σαν τον Εθνικό, που στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στις δικές του αθλήτριες, να παραμείνει και να καθιερωθεί στην κατηγορία αυτή. Θα μπορούσε αυτό να γίνει ποιο εύκολα ,αν επέστρεφαν κάποιες αθλήτριές μας που παίζουν σε άλλες ομάδες, όπως η Ζηνωνίδου Σ. στην Ν. Ιωνία και η Στεφανίδου Ε. στην Πυλαία, αλλά και να ενισχυθούμε με κάποιες επιπλέον από την περιοχή μας. Όλα αυτά βέβαια ανεβάζουν το μπάτζετ ακόμα πιο ψηλά, που έτσι κι αλλιώς ήταν δύσκολο ο σύλλογος να ανταπεξέλθει στις δύσκολες αυτές εποχές"

Πρωταθλητισμός- επαρχία- σπουδές. Συνδυάζονται;

Το ότι ο Εθνικός είναι μια επαρχιακή ομάδα κάνει τα πράγματα ακόμα ποιο δύσκολα στο να κάνει πρωταθλητισμό ,γιατί όλες σχεδόν οι αθλήτριες φεύγουν λόγω σπουδών. Έτσι κάποιες από αυτές ,λόγω της απόστασης, συνεχίζουν σε άλλες ομάδες, άλλες σταματάνε για κάποιο  χρονικό διάστημα από την ενεργό δράση και αρκετές ακόμα εγκαταλείπουν εντελώς κάθε αθλητική δραστηριότητα. Ελάχιστες  επιστρέφουν μετά το τέλος των σπουδών τους στην ενεργή δράση.

Κάποτε η δυτική Μακεδονία είχε στα ηλικιακά δυνατές ομάδες. Βλέπε Εθνικός Αρίων, Φιλώτας, Αμύντας. Τα τελευταία χρόνια δεν γίνεται αυτό. Γιατί;

"Νομίζω γενικά το χάντμπολ σε όλη την Ελλάδα και ειδικά το γυναικείο περνάει τα τελευταία χρόνια μια κρίση, όπως όλος ο αθλητισμός βέβαια, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης. Υπάρχουν βέβαια και πολλές άλλες αιτίες που αφορούν ποιο συγκεκριμένα το άθλημά μας. Εγώ θα σταθώ σε μια από αυτές που κατά τη γνώμη μου είναι σημαντική. Όλα τα χρόνια οι ομάδες αυτές στηρίζονταν πάρα πολύ στην ακούραστη, και τις ποιο πολλές φορές, ανιδιοτελή προσπάθεια ,που έκαναν κάποιοι άνθρωποι, προπονητές κυρίως, αλλά και παράγοντες που αγαπούσαν ‘παθολογικά’ το άθλημα αυτό. Δεν θέλω να αναφερθώ σε ονόματα για να μην ξεχάσω κάποιον και θα είναι άδικο. Νομίζω ότι αυτό τείνει να εξαλειφθεί στις μέρες μας ,γιατί οι περισσότεροι από εμάς έχοντας μεγαλώσει δεν μπορούμε να το κάνουμε με τον ίδιο τρόπο και κάποιοι βέβαια έχουν εγκαταλείψει την ενεργό δράση. Οι πιο νέοι προπονητές έχουν εντελώς διαφορετική προσέγγιση στα πράγματα, πολύ πιθανόν λόγω των εντελώς διαφορετικών συνθηκών που μεγάλωσαν, βίωσαν το άθλημα αυτό ,αλλά σίγουρα και των πολύ δύσκολων σημερινών συνθηκών που ζούμε(οικονομικών, κοινωνικών κ.λ.π)."



 Υπάρχουν ταλέντα στην Δυτική Μακεδονία;

"Υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν πολλά ταλέντα στη Δ. Μακεδονία,  απόδειξη ότι οι εθνικές μας ομάδες στελεχώνονται από πολλές δικές μας αθλήτριες. Πρέπει όμως εμείς, οι προπονητές κυρίως, να μπορέσουμε να τους εμφυσήσουμε το όραμα και τις αξίες του αθλητισμού, έτσι ώστε δουλεύοντας πάρα πολύ, να μπορέσουν να φτάσουν ψηλά".


Ο Εθνικός έχει πολύ καλές υποδομές. Πόσο θετικό είναι αυτό σε μια ομάδα;

"Ο Εθνικός έχει όντως πολύ καλές υποδομές, το δείχνουν άλλωστε τα αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια καθώς πάντα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των τελικών φάσεων των Πανελλήνιων Πρωταθλημάτων όλων των ηλικιακών κατηγοριών. Αυτό είναι απόρροια της πολύ καλής οργάνωσης και στελέχωσης από προπονητές και παράγοντες του συλλόγου ,που πραγματικά αγαπάνε το άθλημα και αφιερώνουν πάρα πολύ χρόνο για τα παιδιά τους .Πολλή σημαντική είναι και η στήριξη των γονέων στην επιτυχημένη αυτή προσπάθεια. Όλοι μαζί προσπαθούμε να κρατήσουμε τον Εθνικό ψηλά, αντάξιο του ονόματός του και της ιστορίας του. Είναι πάρα πολύ θετικό αυτό για την ομάδα μας,  οι πολύ καλές υποδομές της, γιατί μόνο έτσι πιστεύουμε μπορούμε να έχουμε παρόν αλλά κυρίως μέλλον".

Πολλές ομάδες και σε άντρες και γυναίκες επενδύουν σε μεταγραφές και όχι στιςυποδομές. Είναι λάθος;

"Νομίζω πως είναι λάθος οι ομάδες να επενδύουν  μόνο σε μεταγραφές και να μη δίνουν βάρος στις υποδομές τους. Έχει αποδειχθεί εξάλλου πολλές φορές στο παρελθόν, σε πολλές ομάδες ανδρών και γυναικών, ότι αυτή η επιλογή αργά ή γρήγορα ήταν καταστροφική. Για μας είναι μονόδρομος αλλά και γιατί η φιλοσοφία μας είναι να το κάνουμε για τα δικά μας παιδιά, γι΄ αυτό έχει και μεγαλύτερη αξία".


Το κλειστό της Λευκόβρυσης θα βοηθήσει το χάντμπολ και τον αθλητισμό γενικότερα, αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί;

"Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο όχι μόνο για την πόλη της Κοζάνης αλλά και για τον αθλητισμό όλης της περιοχής γενικότερα. Στο χάντμπολ έχει δώσει πολύ καλή ευκαιρία και ώθηση η παρουσία των εθνικών μας ομάδων ανδρών και γυναικών με τους αγώνες που δόθηκαν σ΄ αυτό. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε το γεγονός για τα επόμενα χρόνια, επενδύοντας στη μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα που απέκτησε το άθλημα λόγω της παρουσίας των εθνικών ομάδων. Από την άλλη βέβαια δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος για το πως μπορεί αυτό το αθλητικό ‘στολίδι’ να χρησιμοποιηθεί επαρκώς για τον αθλητισμό της περιοχής λόγω των δυσβάσταχτων λειτουργικών εξόδων".


Ποιο είναι το παρόν του ελληνικού χάντμπολ και ποιο το μέλλον του;

"Για μας που είμαστε πολλά χρόνια στο χώρο του χάντμπολ και ειδικά όσοι ασχολούμαστε με το γυναικείο, δεν μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι. Το αντίθετο μάλιστα θα έλεγα. Η περίοδος που διανύουμε είναι πολύ δύσκολη. Τα πρωταθλήματα σ΄ όλες τις κατηγορίες έχουν συρρικνωθεί  αρκετά. Οι ομάδες που μετέχουν ,σε πολλές περιπτώσεις, με πολλές δυσκολίες προσπαθούν ν΄ ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Αυτό έχει και σαν αντίκτυπο το επίπεδο όλων των πρωταθλημάτων να είναι χαμηλό. Αρκετοί και μάλιστα ιστορικοί σύλλογοι έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους. Το χάντμπολ από τη φύση του είναι πολύ δυναμικό άθλημα και μπορεί και πρέπει να ανακάμψει και να φτάσει ψηλά, εκεί που του ταιριάζει. Θα πρέπει όμως πιστεύω ότι είναι καιρός να δούμε και να προσεγγίσουμε τα προβλήματα που ταλανίζουν το ελληνικό χάντμπολ, όσοι ασχολούμαστε με το άθλημα αυτό, από την ‘κεφαλή’ και προς τα κάτω, όλοι  μαζί ενωμένοι ,έτσι ώστε με όραμα, σωστό προγραμματισμό και πολύ δουλειά απ΄ όλους μας, να δώσουμε την προοπτική που χρειάζεται, για να φτάσει το άθλημα του χάντμπολ εκεί πού πρέπει και του αξίζει"