Αποσύρεται από την ενεργό δράση ο Νίκος Κοκώνης

Ο Νίκος Κοκώνης σταματάει το χάντμπολ, στο τέλος της σεζόν, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο αυτή θα ολοκληρωθεί, όπως αποκάλυψε σε συνέντευξή του στο inpaok.gr. Ο 38χρονος πίβοτ δήλωσε πως η τρέχουσα αγωνιστική περίοδος τού αφήνει μια πικρή γεύση, εξαιτίας της μη επίτευξης των στόχων του Δικεφάλου του Βορρά, τον οποίο υπηρετεί ως αθλητής εδώ και 12 χρόνια.

Αναλυτικά:

Σχετικά με την φετινή σεζόν και τις αλλαγές, που πραγματοποιήθηκαν στο τμήμα:

«Η φετινή σεζόν ανεξάρτητα από το αν ξεκίνησε με όνειρα και φιλοδοξίες, δεν εξελίχθηκε, όπως περιμέναμε, για πάρα πολλούς λόγους, με αποτέλεσμα να είμαστε σε μια βαθμολογική θέση, που δεν έχουμε συνηθίσει».

Αναφορικά με το μέλλον του:

«Για εμένα, αυτή η σεζόν, ακόμα και αν ολοκληρωθεί κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι η τελευταία και το μόνο σίγουρο είναι ότι, όπως και να τελειώσει, θα μού αφήσει μια πικρή γεύση μέσα μου πιο πολύ λόγω της μη επίτευξης των στόχων».

Για το αν θα έμενε, με άλλο πόστο, στον ΠΑΟΚ, εφόσον τού ζητηθεί:

«Το μόνο σίγουρο είναι ότι στα 12 χρόνια, που είμαι στο τμήμα, δέθηκα πάρα πολύ με ανθρώπους, οι οποίοι ήταν στην καθημερινότητά μου και αν μού ζητηθεί να βοηθήσω, θα είμαι εκεί!»

Για τον κορονοϊό:

«Είναι σίγουρα κάτι πρωτόγνωρο αυτό που ζούμε. Θα γεράσουμε και θα έχουμε ιστορίες να λέμε. Κοιμηθήκαμε σ' έναν κόσμο και ξυπνήσαμε σ' έναν άλλον, εντελώς άγνωστο. Προσωπικά, επειδή έχω αγαπημένο άνθρωπο στις ευπαθείς ομάδες, μού φαίνεται αδιανόητο η αγκαλιά και η χειραψία να θεωρούνται κάτι κακό και το να μην επισκέπτεσαι τους γονείς σου να θεωρείται πράξη αγάπης και υπευθυνότητας».

Οι συμβουλές του για τον ιό:

«Αυτό που θα ήθελα να πω είναι ότι, όταν περάσει όλη αυτή η δοκιμασία, θα πρέπει να βγούμε από τα σπίτια μας πιο συνειδητοποιημένοι και να βάλουμε προτεραιότητες σε πράγματα, που μέχρι πριν από λίγο καιρό θεωρούσαμε δεδομένα και ανώφελα.
Προσωπικά, ως νοσηλευτής, δεν θέλω να με χειροκροτήσετε από τα μπαλκόνια σας. Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί, ώστε να κάνω τη δουλειά μου, όσο γίνεται πιο ανθρώπινα.
Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί και όχι στις παραλίες, στις εκκλησίες κ.λ.π., ώστε να μην χρειαστεί να σας βοηθήσω.
Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί και να ακούτε τις συμβουλές ανθρώπων με άσπρες ποδιές και όχι τις συμβουλές ανθρώπων με μαύρα ράσα.
Θέλω, όταν περάσει και αυτή η δοκιμασία, να φύγετε από τα μπαλκόνια και να βγείτε μαζί μου στο δρόμο, απαιτώντας ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα υγείας για ΟΛΟΥΣ, ανεξαρτήτως εισοδήματος, ανεξαρτήτως εθνικότητας, ανεξαρτήτως κοινωνικής κάστας.
Χαιρετώ!»