Το ταξίδι του Φοίβου στο όνειρο και το σουηδικό μοντέλο, από το greekhandball.com

"Πρέπει να βλέπουν τα παιδιά μας, που θέλουμε να φθάσουν, ποιό είναι το καλύτερο και υψηλότερο, ώστε να έχουν ακόμα περισσότερα εφόδια για την πρόοδο τους".
Με λίγα και απλά λόγια, ο Ηρακλής Σιούλης, Υπεύθυνος Ακαδημιών του Φοίβου Συκεών εξήγησε στο greekhandball.com το σκεπτικό με το οποίο οργανώθηκε ( ένα ακόμα ) ταξίδι της Ακαδημίας του συλλόγου του στο εξωτερικό, αυτή την φορά στο Γιόνσεπινγκ της Σουηδίας, πόλη 130.000 κατοίκων που απέχει 100 χιλιόμετρα από το Γκέτεμποργκ.
Η τριήμερη...εξόρμηση σπάνιων, πράγματι, εμπειριών σε μία χώρα όπου το χαντμπολ έχει πρωτεύουσα θέση και για αυτό άλλωστε η Σουηδία είναι από τις πρωταγωνίστριες χώρες του σπορ.
Η, παλιά, γνωριμία του προπονητή της Ακαδημίας του Φοίβου Γιάννη Μπιζέτα (ο οποίος υπήρξε συμπαίκτης με τον Ηρακλή Σιούλη), με τον εργαζόμενο (ως τεχνικό σε βιομηχανία) στο Γιόνσεπινγκ Σταύρο Χατζηγεωργιάδη, άνοιξε τον δρόμο της συνεργασίας και μετά την συνάντηση στο Danaon Cup, έγινε η κατάλληλη συνεννόηση για τη μετακίνηση της παιδικής ομάδας του Φοίβου για τρία φιλικά παιχνίδια (με την Χάλμπι, την Βάγκεριντ και την Μπάνκερουντ), αλλά  και για τεχνογνωσία.
Οι συνθήκες ήταν οι καλύτερες για τον Φοίβο.
Ο Χατζηγεωργιάδης ασχολείται εθελοντικά στην Χάλμπι, όπου αγωνίζονται ο γιός και η κόρη του και κάθε Χριστούγεννα είναι εκείνος ο υπεύθυνος της διοργάνωσης του Τουρνουά του συλλόγου, με συμμετοχή 3.000 αθλητών και αθλητριών χαντμπολ.

Στα 3 φιλικά που έδωσε ο Φοίβος, γνώρισε 2 νίκες και 1 ήττα (από ομάδα με παιδιά του 2003, μεγαλύτερα κατά ένα χρόνο σε σχέση με εκείνα του Φοίβου), αλλά, τα αποτελέσματα δεν παίζουν ρόλο (Σ.Σ. σε καθένα από αυτά τα φιλικά, ήταν απέναντι στο ελληνικό συγκρότημα, 2-3 Ελληνόπουλα που ζούν στην περιοχή, με τις οικογένειες τους και τα οποία μάλιστα εξέφρασαν την επιθυμία να έλθουν στην Ελλάδα και να προπονηθούν με τον Φοίβο).
Σημασία έχει το ταξίδι, όχι το εφήμερο που μας έχει πνίξει όλους στην Ελλάδα, ειδικά στις Ακαδημίες που αντί να κάνουν ανάπτυξη, κυνηγούν μετά...μανίας το αποτέλεσμα.
"Γενικότερα, είδαμε μία άλλη αθλητική κουλτούρα" μας επεσήμανε πριν από λίγο, καθώς επιβιβαζόταν στο αεροπλάνο της επιστροφής στην πατρίδα, ο Ηρακλής Σιούλης.
"Για παράδειγμα, οι σύλλογοι στη Σουηδία συνεργάζονται μεταξύ τους, ανεξάρτητα από το σπορ που αναπτύσσουν. Μόλις τελειώσει η σεζόν π.χ. για το χαντμπολ, τα παιδιά πάνε στο ποδόσφαιρο ή σε άλλο άθλημα και το ίδιο συμβαίνει και προς το χαντμπολ. Υπάρχει συμφωνία κυρίων μεταξύ των συλλόγων και όλοι την τηρούν. Ετσι, τα παιδιά προπονούνται, είναι σε φόρμα και γυρνούν μετά στο άθλημα τους, δίχως διαρροές, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα ανάμεσα σε σωματεία της ίδιας πόλης και μάλιστα στο ίδιο άθλημα. Οι υποδομές που είδαμε, μας εντυπωσίασαν. Είναι καταπληκτικές. Μία ολόκληρη κοινότητα δουλεύει, εθελοντικά, γύρω από αυτές".

Η Χάλμπι,  υποδέχθηκε με τους προπονητές της και την Καρολάϊν Γκούσταφσον (κόρη του ιδρυτή του συλλόγου) στο αεροδρόμιο (200 χιλιόμετρα από το Γιόνσεπινγκ) και φιλοξένησε άριστα τον Φοίβο.
Η οικογένεια του Σταύρου Χατζηγεωργιάδη, η Καρολάϊν Γκούσταφσον, ο Τόμας Ούτερμπεργκ και οι εθελοντές γονείς της ομάδας της Χάλμπι, έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για την φιλοξενία της ελληνικής αποστολής.
Τι είδαν τα παιδιά του Φοίβου ;
Ενα αθλητικό συγκρότημα, με 2 κλειστά διαστάσεων χαντμπολ, το ένα με παρκέ και το άλλο με τάραφλεξ (χωρητικότητας 3.000 θέσεων), αγώνα της γυναικείας ομάδας της Χάλμπι, μπροστά σε 2.000 θεατές, πολλούς βοηθητικούς χώρους, σειρά από χωρίσματα και  όργανα προπόνησης, κλειστό κολυμβητήριο, αίθουσες αποθεραπείας αλλά και...μελέτης.
Κοντά σε αυτά τα 2 κλειστά (όπου στο πρώτο, με το παρκέ, παίζονται επίσης, ποδόσφαιρο σάλας, χόκεϊ, βόλεϊ και μπάσκετ), χτίζονται άλλα 2, με 500 θέσεις το καθένα, μόνο για χαντμπολ.
Τα 3 γήπεδα ανήκουν στον Δήμο, που τα παραχωρεί στη Χάλμπι και το 4ο στον ίδιο τον σύλλογο.
Η πόλη έχει ακόμα μία ομάδα χαντμπολ, που παίζει όμως στην τοπική κατηγορία και έχει εξαιρετικά περιορισμένη δυναμική.
Ολη η Σουηδία έχει 300 συλλόγους χαντμπολ και πάρα πολλά γήπεδα για το άθλημα.

Η ανδρική ομάδα της Χάλμπι είναι 7η στην Α΄ Κατηγορία της Σουηδίας, με επαγγελματίες παίκτες αλλά και ιδιαίτερη έμφαση στην δουλειά στην Ακαδημία.

Στις υποδομές της η Χάλμπι έχει  700 παιδιά.
Ανάμεσα στους χορηγούς που την στηρίζουν στην, βιομηχανική πόλη του Γιόνσεπινγκ, είναι και η Χουκσβάρνα.
Να όμως και κάτι που μας ...θυμίζει Ελλάδα :
Οι αθλητές της Χάλμπι πληρώνουν μηνιαία συνδρομή και οι γονείς τους προσφέρουν εθελοντική εργασία για τον σύλλογο ενώ οι φανέλες αγοράζονται από τον σύλλογο, αλλά, στο τέλος της σεζόν τις μαζεύει από τους παίκτες, ώστε να τις μοιράσει και πάλι στην επόμενη περίοδο στα τμήματα, για να περιορίζεται, κατά το δυνατόν, η δαπάνη για αγορά υλικού.
Οι γονείς των παιδιών της Χάλμπι, μαγείρευαν σουηδικά φαγητά για τους αθλητές του Φοίβου, που έδειξαν...ιδιαίτερη προτίμηση στις πατάτες ογκραντέν με κεφτεδάκια...
Τα παιδιά παντού, τελικά, τρώνε τα ίδια...
Με την συνδρομή του Πάπα Ερικσον, η επιβάρυνση για τους αθλητές του Φοίβου στο ξενοδοχείο του ήταν πολύ μικρή ενώ όλη η κοινωνία του Γιόνσεπινγκ, αγκάλιασε την ελληνική ομάδα, με ...μπροστάρηδες βέβαια τους, αρκετούς, Ελληνες.
Η προσέγγιση, πάντως, είναι διαφορετική στο προπονητικό επίπεδο για τους Σουηδούς.
Ο Φοίβος έχει 5 προπονήσεις από μιάμιση ώρα κάθε εβδομάδα για το παιδικό τμήμα του.
Η Χάλμπι, αντίστοιχα, έχει 3 προπονήσεις από μία ώρα και ένα τέταρτο ( το ζέσταμα γίνεται εκτός τεραίν ).
"Είναι λογικό να συμβαίνει αυτό΄΄ εξηγεί ο κ.Σιούλης και προσθέτει : ΄΄Στην Ελλάδα, τα παιδιά της Β΄ και Γ΄Λυκείου χάνονται από το γήπεδο. Στη Σουηδία δεν έχουν τέτοιο θέμα, γιατί δεν έχουν φροντιστήρια και κάθε παιδί πηγαίνει εκεί όπου θέλει και μπορεί, με ένα εντελώς διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα. Εμείς τρέχουμε να μάθουμε τα παιδιά τεχνική, γιατί στα 16, ουσιαστικά, σταματούν για μία διετία και οι Σουηδοί, με την ησυχία τους, μαθαίνουν κάθε χρόνο ένα στοιχείο του παιχνιδιού στους δικούς τους και  προχωρούν με εντατικοποίηση της δουλειάς, ανεβάζοντας ρυθμούς μετά τα 16-17. Το χαντμπολ, άλλωστε, είναι επιλογή στη Σουηδία. Και όποιος έρχεται σε αυτό, είναι συνειδητοποιημένος. Υπάρχουν και άλλα σωματομετρικά χαρακτηριστικά. Στην Χάλμπι είδαμε ένα παιδί του 2005, που έχει ύψος 1.95 μ. Και δεν ήταν το μόνο. Τα δικά μας παιδιά, πήραν τις νίκες χάρη στην υπεροχή τους σε τεχνική κατάρτιση. Και οι λεπτομέρειες έχουν την αξία τους. Στην Ελλάδα πάρθηκε φέτος μία απόφαση που αποτελεί τεράστιο λάθος και στις Ακαδημίες παίζουμε με τριάρα μπάλλα, αυτή δηλαδή του ανδρικού. Αυτό, λειτουργεί σε βάρος της τεχνικής γιατί τα χέρια των παιδιών δεν έχουν, ακόμα, αναπτυχθεί πλήρως και δυσκολεύονται στον έλεγχο της μπάλλας. Στη Σουηδία παίζουν με δυάρα μπάλλα στις Ακαδημίες. Το μέτρο αυτό πρέπει να αποσυρθεί. Μας είπαν ότι σε όλη την Ευρώπη έχουν τριάρα μπάλλα. Να που δεν έχουν...".
Ο Φοίβος Συκεών είναι καθαρά χαντμπολικό σωματείο, με 130 αγόρια στις υποδομές του.
Η ποιοτική αναδιάρθρωση της Ακαδημίας του ξεκίνησε εδώ και 5 χρόνια.
Ο Ηρακλής Σιούλης δίνει το στίγμα :
"Είμαστε ένα σωματείο της γειτονιάς και προσπαθούμε να κρατηθούμε ενώ άλλες δυνάμεις του παρελθόντος καταρρέουν. Η τοπική κοινωνία, οι γονείς των αθλητών, οι προσπάθειες μας και η μεγάλη αγάπη μας για το άθλημα, κρατά όρθιο τον Φοίβο. Θα συνεχίσουμε με εξωστρέφεια, προσπαθώντας να δώσουμε στα παιδιά το καλύτερο δυνατό".

Νίκος Δελαγραμμάτικας