΄΄Τελικά, έχουμε μεγάλη τρέλα...΄΄ - greekhandball.com

Τελευταία νέα

΄΄Τελικά, έχουμε μεγάλη τρέλα...΄΄


΄΄Τελικά, έχουμε μεγάλη τρέλα, αλλά, μόνο έτσι μπορείς να κάνεις πράγματα...΄΄.
Μέσα σε 11 λέξεις, ο προπονητής της Προσοτσάνης, Πέτρος Δρανόβαλης, λέει  στο greekhandball.com όλα όσα έχει στο μυαλό του.
Οντως, στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, δίχως...τρελούς δεν προχωράει τίποτα, ωστόσο, η περίπτωση της Προσοτσάνης είναι ιδιαίτερη...
Η ομάδα που εδρεύει στον Νομό Δράμας, στην ομώνυμη κωμόπολη των 3.500 κατοίκων, τόλμησε αυτή την φορά ότι έχει απαρνηθεί σε δύο περιπτώσεις στα προηγούμενα χρόνια, όταν είχε κερδίσει την άνοδο από την Α2, αλλά, δεν έπαιξε στην Α1 γιατί δεν είχε τα χρήματα που χρειαζόταν.
Τι άλλαξε φέτος ;
΄΄Θεωρήσαμε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για το μεγάλο άλμα και ετοιμασθήκαμε αγωνιστικά, ψυχολογικά και οικονομικά΄΄ εξηγεί ο Πέτρος Δρανόβαλης.


Η πρώτη συμμετοχή της Προσοτσάνης σε Εθνική Κατηγορία, με γυναικεία ομάδα, έγινε την 1η Δεκεμβρίου 2007, στην Αλεξανδρούπολη ( φωτο ).
Ο σύλλογος ιδρύθηκε επτά χρόνια νωρίτερα, το 2000, από μία παρέα φίλων, με πρωτοβουλία του κ. Δρανόβαλη, ο οποίος σπούδασε στην Γυμναστική Ακαδημία του Νόβισαντ στην Γιουγκοσλαβία, με ειδικότητα χαντμπολ, πήγε ως μετανάστης στην Γερμανία και το 1997 επέστρεψε στην γενέτειρα του.


Η αρχή ήταν, πραγματικά, δύσκολη. Στην Προσοτσάνη, υπήρχε μόνο μία ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά, δεν αρκεί να μένει χώρος ώστε να ασχοληθούν τα παιδιά με άλλο σπορ, όταν λείπει ο χώρος ώστε να αθληθούν...
Κλειστό δεν είχε η Προσοτσάνη το 2000 και η λύση δόθηκε από τον Δήμο που επέτρεψε να δημιουργηθεί ανοιχτό γήπεδο χαντμπολ εκεί όπου ήταν ένα γήπεδο τένις...
Από το 2005 και έπειτα, ήταν καλύτερες οι συνθήκες, με την λειτουργία του κλειστού στην πόλη.

Τα πρώτα βήματα έγιναν με αγόρια, όμως, με ζωηρό ανταγωνιστή το ποδόσφαιρο, το χαντμπολ της Προσοτσάνης κινήθηκε έξυπνα και έκανε στροφή στα κορίτσια, που δεν είχαν άλλωστε, εναλλακτική μορφή άθλησης στην πόλη.
Γρήγορα, μαζεύθηκαν στην Ακαδημία 70 παιδιά και ήλθαν και οι πρώτες επιτυχίες με τις Κορασίδες αλλά και η δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Μίνι, το 2008.


Ο Δραμινός γυμναστής Γιώργος Κιάκος, που ήταν μαζί στην Γιουγκοσλαβία με τον Δρανόβαλη με τον οποίο επίσης είχαν υπηρετήσει στην ίδια μονάδα στον στρατό, κλήθηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες του και από τότε...κόλλησε με την Προσοτσάνη ( φωτο ) ενώ για ένα διάστημα βοήθησε και ο Λευτέρης Κινατζίδης, που κατάγεται από γειτονικό προς την Προσοτσάνη χωριό και ήταν στη δεκαετία του ΄80 από τις μορφές του αθλήματος.
΄΄Οι πρώτες συμμετοχές σε πρωταθλήματα, είχαν αρνητικότατα αποτελέσματα, δίχως γκρίνια από τους γονείς οι οποίοι, όμως, δυσκολεύονταν να πιστέψουν αυτό που ερχόταν και ήταν επιφυλακτικοί ΄΄παρατηρεί ο 55χρονος προπονητής της Προσοτσάνης.


Η ομάδα που εκπροσωπεί τον μικρότερο πληθυσμιακά τόπο, όπου θα γίνουν φέτος αγώνες για την Α1 Εθνική Γυναικών, εξέλιξε θαυμάσια την φουρνιά των κοριτσιών που παρουσίασε το 2008 στον Ατέρμονα, στο Κιλκίς και τα ίδια παιδιά, πήραν την πρώτη θέση στο Πανελλήνιο Σχολικό Πρωτάθλημα, εξασφαλίζοντας την παρουσία τους στο Παγκόσμιο Σχολικό στην Τραπεζούντα, το 2013.
Η δουλειά στις υποδομές, κρατά σε ανταγωνιστικό επίπεδο την Προσοτσάνη, που συνεχίζει να βασίζεται στα δικά της παιδιά.
Η παρουσία 4 αθλητριών που πηγαίνουν στην Γ΄Λυκείου, αλλά, έχουν καίριο ρόλο στην ομάδα ( Βάγια Αμβροσιάδου, Αβραμίνα Σεβδίλη, Ελισάβετ Λεωνίδου, Εφη Κατσιγιάννη ) απετέλεσε θέμα συζήτησης.
Ομως, βρέθηκε λύση.
Οι προπονήσεις γίνονται 9.30 με 11 μ.μ. ώστε να προλαβαίνουν τα παιδιά το διάβασμα και τα φροντιστήρια και με πνεύμα συνεργασίας, θα παίξουν κανονικά στο πρωτάθλημα της Α1, όπως και η γεννημένη μόλις το 2005 Ευθυμία Τσιαμουρά, η οποία διεκδικεί να πάρει τις δικές της ευκαιρίες.

Σήμερα, η Προσοτσάνη έχει 150 παιδιά στην Ακαδημία και από αυτά, τα 110 είναι κορίτσια.
Για την συμμετοχή στην Α1, υπολογίσθηκε ότι επαρκεί το ποσό των 20.000 ευρώ.
Με βοήθεια από όλους στην πόλη ( διατέθηκαν μάλιστα 140 διαρκείας προς 30 ευρώ το ένα ), δίχως ξένη και χωρίς απολαβές για καμμία αθλήτρια, αλλά και με εθελοντική εργασία, η Προσοτσάνη θα παίξει στην Α1, όπου ανέβηκε τον περασμένο Μάϊο, ΄΄για το ταξίδι στο όνειρο, με το μειονέκτημα της απειρίας, αλλά και με δυνατότητες ΄΄.
Ο Πρόεδρος Κώστας Παπαδόπουλος, ο Αντιπρόεδρος Μιχάλης Ηλιάδης και ο Γενικός Αρχηγός Θανάσης Κιουρκτσής, κυριολεκτικά, κάνουν πιο πολλά από όσα μπορούν ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι στο Δ.Σ. του συλλόγου, δεν μπαίνει γονέας αθλήτριας ή αθλητή και εύλογα ΄΄θεωρείται ότι αυτός είναι και ένας βασικός λόγος, για τον οποίο λείπουν γκρίνιες, τριβές και διχόνοιες΄΄, όπως λέει ο κ. Δρανόβαλης, που έχει τον δικό του γιό, Αιμίλιο, στα Γιάννινα, για σπουδές, μακριά πλέον από το γήπεδο της Προσοτσάνης, με την οποία αγωνιζόταν, καθώς, ο σύλλογος δημιουργεί παράδοση και στα αγόρια, με την παραγωγική Ακαδημία του ( πέρσι, η Προσοτσάνη κέρδισε την άνοδο στην Α2, όμως, την αρνήθηκε καθώς δεν θα μπορούσε να συνδυάσει δύο ομάδες της σε υψηλό επίπεδο ).
Η Προσοτσάνη μαστίζεται από την κατάρα της μετανάστευσης στο εξωτερικό την τελευταία δεκαετία, όπως στη δεκαετία του ΄60 και του ΄70, όμως, η γυναικεία ομάδα χαντμπολ της πόλης της, προσφέρει διέξοδο και συσπειρώνει τους πάντες.
Το κλειστό της πόλης θα γεμίσει την Κυριακή, στο ( ενδεχομένως κρίσιμο, αν και τόσο νωρίς στο πρωτάθλημα ) ματς με την Πυλαία, από 400 κατοίκους της Προσοτσάνης, οι οποίοι θα δημιουργήσουν ατμόσφαιρα γιορτής.
΄΄Οχι, δεν ανεβήκαμε για να ...παρελάσουμε και να πούμε ότι το κάναμε και αυτό, αλλά, θέλουμε να παίξουμε για να παραμείνουμε στην κατηγορία ΄΄ τονίζει στο greekhandball.com, o προπονητής της Προσοτσάνης.


Νίκος Δελαγραμμάτικας


No comments