Σε ποιόν θα έλειπες αν σταματούσες να υπάρχεις;

Όπως συχνά έχει ειπωθεί, το Greek Handball είναι ενα ιστολόγιο που υποστηρίζει την άποψη για το άθλημα και προσπαθεί να τονώσει το ενδιαφέρον για το άθλημα, είτε παρουσιάζοντας τα δρώμενα του, ή με αρθρογραφία, διευρύνοντας έτσι την κριτική σκέψη και τα γνωστικά αντικείμενα των φίλων του αθλήματος. Σήμερα θα παρουσιάσουμε ένα κείμενο, του Βασίλη Μπάρκα, ενός ειδικού και επιτυχημένου στελέχους στον χώρο της επικοινωνίας, ο οποίος γνώρισε το άθλημα τα τελευταία δυο χρόνια ως γονιός και σχημάτισε την εικόνα του αθλήματος, παρακολουθώντας το από κοντά.

Νομίζουμε ότι αξίζει την προσοχή σας:

Σε ποιόν θα έλειπες αν σταματούσες να υπάρχεις ;


Ο παραπάνω τίτλος δεν είναι τυχαίος και αυτό για τουλάχιστον δύο λόγους : Αφενός για να σας τραβήξει την προσοχή και κάποιοι από εσάς ίσως να συνεχίσετε την ανάγνωση , αφετέρου διότι σε πρόσφατη συζήτηση με φίλο σχετικά με το handball, το βράδυ στο σπίτι θυμήθηκα τον τίτλο ενός άρθρου που διάβασα πρόσφατα και τον βρήκα ταιριαστό με όσα θα διαβάσετε παρακάτω.

Αν για κάποιο λόγο έπαυε το handball στην Ελλάδα, σε πόσους πραγματικά θα έλειπε και κάτι ακόμα σημαντικότερο, πόσοι και πως θα προσπαθούσαν να το επαναφέρουν ;

Κι εγώ ο ίδιος πριν από 2 χρόνια ουσιαστικά αγνοούσα την ύπαρξη του handball, άρα αφού σχεδόν δεν ήξερα ότι υπάρχει δεν μου έλειπε. Αυτό ασφαλώς δεν αφορά μόνο στο handball και μόνο εμένα, αλλά τόσα και τόσα άλλα -ομαδικά και ατομικά- αθλήματα, που αν ακόμα υπάρχουν, αυτό οφείλεται σε κάποιους φωτισμένους δασκάλους/γυμναστές/προπονητές , σε παλιούς αθλητές που μπορεί να επηρεάσουν το γύρω περιβάλλον τους και κυρίως -κατά την προσωπική μου άποψη- γιατί υπάρχουν γονείς με μία ρομαντική αντίληψη περί άθλησης και όχι ως πιθανή επαγγελματική διέξοδο στην ζωή των παιδιών τους (χωρίς να την απορρίπτω ασφαλώς, αν αυτή έρθει με θεμιτούς τρόπους).

Επειδή δεν θέλω να ανοιχτώ σε πολλά θέματα και ακόμα περισσότερο δεν διεκδικώ θέση ειδήμονα για τα περί του handball, επιτρέψτε μου να εστιάσω επιγραμματικά και σχηματικά -δανειζόμενος στοιχεία του χώρου που εργάζομαι- σε κάποιες από τις προϋποθέσεις και τις συνθήκες εκείνες, που αν κατά την άποψη μου δημιουργηθούν, θα μπορούσαν να βελτιώσουν την θέση του αθλήματος στην αντίληψη του κοινού.

Το σχήμα που ακολουθεί περιγράφει το «ταξίδι του καταναλωτή προς την αγορά» (το «ταξίδι» δεν σταματά στην «αγορά» όπως θα δείτε), όπου «καταναλωτής» μπορεί να είναι ένας παίκτης, οι παράγοντες, ο φίλαθλος, ένας απλός παρατηρητής, που θα «αγοράσει» (ασχοληθεί με όποιο τρόπο) το άθλημα.

Προφανώς δεν καλύπτει όλες τις δυνατές πτυχές, ίσως όμως αποτελέσει εφαλτήριο περίσκεψης και πιθανώς ενεργοποίησης όσων μπορούν να συμβάλλουν θετικά.

Ο Κύκλος των κερδισμένων (ή των χαμένων) ευκαιριών
















 Οι 3 Ερωτήσεις του Σωκράτη

Μία τελευταία αλλά υψηλής σημασίας παρατήρηση … όλα όσα περιέγραψα νωρίτερα είναι κενά περιεχομένου αν πρώτα δεν υπάρχει ένα όραμα για το άθλημα, ένας ανώτερος σκοπός, η στρατηγική και οι απαραίτητες δεσμεύσεις για την επίτευξη του σε καθορισμένο χρόνο.

Και βέβαια ο σκοπός, όπως είχε διερωτηθεί ο Σωκράτης, πρέπει να είναι αληθινός , να είναι καλός  και να έχει χρήσιμο  αντίκρισμα, αλλιώς η επιθυμία για ανάδειξη του αθλήματος θα αποτελέσει μία αυταπάτη ή ακόμα χειρότερα μπορεί να καταλήξει σε μία αποτυχία και τότε είναι που δεν θα λείψει πια σε κανέναν.

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση
Με εκτίμηση
Βασίλης Μπάρκας


*Ο Βασίλης Μπάρκας είναι Business Development & Strategy Officer στην Tempo OMD Hellas, υπέυθυνος μεταξύ άλλων, για τις επικοινωνιακές καμπάνιες των Nissan, Renault, Media Saturn, Menarini Hellas, Red Bull, McDonald’s, Inventor A.G κλπ