«ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΚΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ Ο ΣΠΥΡΟΣ»

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Metrosport της Θεσσαλονίκης και τον Μανώλη Ανδρεαδάκη ο Νίκος Μάντζος μίλησε για την ένταση που δημιουργήθηκε μετά τις επικριτικές δηλώσεις του Σπύρου Μπαλωμένου για την ΟΧΕ, τον «ορατό κίνδυνο να χαλάσει το κλίμα στην ομάδα» και τις προσεκτικές και ώριμες κινήσεις που πρέπει να γίνουν απ' όλους από δω και στο εξής. Ακόμα αναφερόμενος στην ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής μαζί με τον συνεργάτη του Παναγιώτη Ιατρούδη τόνισε πως: «Δεν αναλάβαμε την Εθνική ομάδα για να "βολευτούμε" αλλά από έντονη διάθεση για νέες επιτυχίες».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:
Ο Νίκος Μάντζος έχει την τύχη να συγκαταλέγεται σε κείνη τη λεγόμενη "πρώτη γενιά αθλητών" για την Ελληνική χειροσφαίριση. Η έννοια της τύχης βέβαια δεν έχει να κάνει με κάποια προνόμια που είχε εκείνη η γενιά. Αντιθέτως μάλιστα, αφού έζησε τα πέτρινα χρόνια, τη μιζέρια και την κακομοιριά αλλά και την αγωνία για το πώς θα μεγάλωνε εκείνο το "νεογνό" που λεγόταν χάντμπολ. Είχε όμως η γενιά εκείνη και μια αγνότητα, ένα πρωτόγνωρο πάθος και ένα ρομαντισμό, που δεν υπάρχει στις μέρες μας και αυτό την κάνει ξεχωριστή. Ο Νίκος Μάντζος, αν και υπήρξε σπουδαίο ταλέντο, στέλεχος της εθνικής ομάδας της εποχής του, είχε άλλες ανησυχίες και διαφαίνονταν από νωρίς ότι θα τον κέρδιζε η προπονητική, που τη ξεκίνησε στα 23 του χρόνια. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 ήδη είχε "χτίσει" το όνομά του στην προπονητική, έχοντας επίσης την τύχη να μεγαλώσει αθλητικά στη Βέροια, την πόλη όπου το χάντμπολ αποτέλεσε το πρώτο άθλημα, που της έδωσε το προσωνύμιο "Μητρόπολη" και την έκανε γνωστή στο Πανελλήνιο, κυρίως χάρη στο Φίλιππο, περισσότερο και από το ...ραβανί της. Ταπεραμέντο επικίνδυνα εκρηκτικό, παρορμητικός, γαλουχημένος μέσα στον πρωταθλητισμό, "άρρωστος" με το χάντμπολ, αλλεργικός με την ήττα, απόλυτος άρχοντας της εκάστοτε ομάδας του, προληπτικός μέχρι θανάτου, ο μοναδικός κλειδοκράτορας των αποδυτηρίων. Δεν χρειαζόταν και άλλα για να χαρακτηριστεί μέσα στη "χρυσή" εποχή του μπάσκετ της Θεσσαλονίκης ως ο "Γιάννης Ιωαννίδης του Ελληνικού χάντμπολ". Ο ίδιος βέβαια έλεγε ότι ήταν ο "Νίκος Μάντζος" και το αποδείκνυε όσο τα χρόνια περνούσαν και παρέμενε στις επάλξεις ως ένας πιστός και μάχιμος στρατιώτης. Έφαγε πίκρες, πήρε πρωταθλήματα, κύπελλα, έκανε το Φίλιππο όνομα στην Ευρώπη, γνώρισε συντριβές αλλά και απίστευτους θριάμβους. Η εξέλιξη τον "σμίλεψε" ακόμη περισσότερο και από τον Ιούνιο του 2007 μέχρι σήμερα, ο 48χρονος πλέον Νίκος Μάντζος, βρίσκεται στο τιμόνι της εθνικής ομάδας των ανδρών, "εξαργυρώνοντας" κάτι που φαίνονταν ως νομοτελιακό. Ανέλαβε σε μια δύσκολη εποχή, αφού μετά τις επιτυχίες του 2004 και 2005, όταν η εθνική αναδείχθηκε 6η ολυμπιονίκης και 6η στο παγκόσμιο της Τυνησίας, δεν υπήρξε συνέχεια. Το διετές πέρασμα από τον Ελληνικό πάγκο του Κροάτη Πέρκοβατς δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα και οι τύχες ανατέθηκαν στον Έλληνα τεχνικό με συνεργάτη τον Παναγιώτη Ιατρούδη, έναν άνθρωπο που τα κοινά τους σημεία ήταν μέχρι τότε μόνο το χάντμπολ και τα γήπεδα. Η συνύπαρξη τους στον ελληνικό πάγκο, όπως ο ίδιος ομολογεί, τους έκανε και φίλους και αυτό είναι ένα ακόμη ανεκτίμητο "δώρο" του αθλήματος. Ο Μάντζος μπήκε στα βαθιά και μιλώντας για πρώτη φορά εκ βαθέων, κάνει τον πρώτο μεγάλο απολογισμό και αναφερόμενος στην υλοποίηση των πρωτογενών στόχων λέει:
"Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε στους αθλητές ισχυρή διάθεση για νέες επιτυχίες. Βασικό μέλημα ήταν να ισχυροποιηθεί ο κορμός των παλαιότερων και έμπειρων με την προσθήκη των νέων και σε αυτόν τον τομέα κάναμε σημαντικά βήματα. Αγωνιστικά, το 2008  πήραμε πολύ εύκολα την πρόκριση για τα πλει οφ του μουντιάλ, που θα ξεκινήσει σε λίγες μέρες στην Κροατία, αλλά ήμασταν άτυχοι αφού η κλήρωση ανέδειξε ως αντίπαλό μας την υπερδύναμη Ισπανία. Θεωρώ ότι παρά τον αποκλεισμό μας σταθήκαμε στο ύψος μας, κερδίζοντας έστω και το παιχνίδι στην Ελλάδα. Φέτος μπήκαμε στη διεκδίκηση του ενός από τα δύο εισιτήρια της πρόκρισης για το Ευρωπαϊκό του 2010, όπου και πάλι είχαμε δύο μεγαθήρια μπροστά μας, την Κροατία και την Ουγγαρία αλλά και την ισχυρή Σλοβακία. Βρισκόμαστε στη μέση της διαδρομής και η πρόκριση φαίνεται να είναι δύσκολη μετά τις ήττες από Ουγγαρία (εντός έδρας) και στη Σλοβακία, ωστόσο θα εξαντλήσουμε όλες τις πιθανότητες που έχουμε, αφού ο όμιλος έχει ακόμη δρόμο", ενώ στη συνέχεια αναλύει περισσότερο: "Εκ του αποτελέσματος και εκ των υστέρων φάνηκε  ότι η ήττα στην πρεμιέρα των αγώνων από την Ουγγαρία μπορεί να στοιχίσει αφού η Ουγγαρία, που θεωρητικά θα κυνηγούσαμε, κέρδισε στη συνέχεια και το φαβορί του ομίλου, την Κροατία. Όταν συμμετέχεις σε έναν όμιλο τα πάντα παίζουν το ρόλο τους ακόμη και η σειρά των παιχνιδιών και σε αυτόν τον τομέα η πρώτη ήττα μας δίνει ντεσαβαντάζ. Παρ' όλα αυτά δε θα μείνουμε σ' αυτά και θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους διεκδικώντας το καλύτερο, έστω ακόμη και αυτές τις εμπειρίες που θα πρέπει να τις αξιοποιήσουμε. Εγώ με τον Παναγιώτη δεν αναλάβαμε την Εθνική ομάδα για να "βολευτούμε" αλλά από έντονη διάθεση για νέες επιτυχίες". Όσο για το τι μπορεί να περιμένει η χώρα μας από αυτήν την εθνική, αλλά και πως μπορεί να επιτευχθούν οι στόχοι, ο ομοσπονδιακός τεχνικός τονίζει με έμφαση: "Έχουμε ορθάνοικτες τις πόρτες της Εθνικής και όποιος αθλητής δείχνει εξέλιξη του ταλέντου του θα έχει θέση. Στο διάστημα αυτό έχουν περάσει στην ομάδα 30 αθλητές και θεωρώ ότι ηλικιακά η σμίξη των παλαιότερων με τη νέα γενιά μας δίνει ελπίδες για συμμετοχή είτε στα τελικά του 2010 (όσο και αν αυτό φαίνεται δύσκολο) είτε στο μουντιάλ του 2011, που ανοίγει και την πόρτα του προολυμπιακού τουρνουά. Μονόδρομος για την επιτυχία είναι η οργάνωση, η αγωνιστική διάθεση, η αμοιβαία εμπιστοσύνη απ' όλους τους εμπλεκόμενους στην εθνική και φυσικά η τύχη. Ας μην γελιόμαστε όμως, υπερομάδα δεν ήμασταν ποτέ. Οι επιτυχίες ήρθαν και θα έρχονται όταν υπάρχει σύμπνοια και οργάνωση".

Προσκλητήριο...
Προβλήματα πάντως υπάρχουν πολλά που δεν παραγνωρίζονται και η παγκόσμια οικονομική κρίση αποτελεί ένα υπαρκτό πρόβλημα στις μέρες μας, που επηρεάζει και το χάντμπολ, κάτι που δεν παραβλέπεται και που το αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ν. Μάντζος τονίζοντας: "Η διάθεση, το ενδιαφέρον και η αγάπη για το άθλημά μας δεν απαιτεί χρήματα αλλά δυστυχώς δεν γίνεται τίποτα χωρίς αυτά. Υπάρχει αναγκαιότητα στην προσέλκυση όχι μόνο χορηγών αλλά ακόμη και φιλάθλων. Τους οικονομικούς μας πόρους όμως πρέπει να μάθουμε όχι μόνο να τους προσεγγίζουμε αλλά και να τους αξιοποιούμε σωστά. Η πορεία του αθλήματός μας αλλά και το μέλλον του εξαρτάται πρώτα από μας τους ίδιους. Εμείς οι παλιότεροι ήμαστε παρόντες, το φωνάζουμε και καλούμε δίπλα μας και όλους τους νεότερους. Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να έχουμε καλύτερο αύριο, ωστόσο απαιτείται δουλειά, υπομονή και επιμονή. Σαν εθνική ομάδα φαίνεται ότι έχουμε συγκεκριμένες ελλείψεις σε θέσεις και πρέπει να δουλέψουμε πάνω σε αυτό. Ήδη ξεκινήσαμε τα καμπ θέσεων και προγραμματίζουμε ένα ακόμη το Φλεβάρη. Καλούμε συνεχώς νέους παίκτες με χαρακτηριστικά τα παραδείγματα των Ανανιάδη, Τζούφρα, Ευαγγελίδη, Σεβαστίδη, Τσάτσου και των ακόμη νεότερων Δημάκη, Τζουβάρα, Κουτσικόπουλου για να τους δίνουμε κίνητρα, ενώ η συνεργασία με τους αναπτυξιακούς ομοσπονδιακούς προπονητές είναι σε άριστο επίπεδο. Είναι σημαντική η όποια επιτυχία γίνει άμεσα αλλά ακόμη σημαντικότερο είναι να αφήσουμε παρακαταθήκη για το αύριο και στους επόμενους". 
 
"Δεν είναι τυχαίες οι επιτυχίες των Ελλήνων"
Η στελέχωση της εθνικής ομάδας πάντως "παντρεύει" δύο διαφορετικούς κόσμους. Των αθλητών που αγωνίζονται στο εξωτερικό και αυτών του Ελληνικού πρωταθλήματος. Ο Ν. Μάντζος σχολιάζοντας το πάντρεμα αυτό λέει: "Οι επιτυχίες των παιδιών που αγωνίζονται στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, το Γερμανικό, μόνο τυχαίες δεν είναι, ούτε φυσικά κάτι συμπτωματικό. Το κέρδισαν οι ίδιοι ανεβάζοντας το αγωνιστικό τους επίπεδο και αποτελούν παράδειγμα και για αυτούς που είναι πίσω τους. Όλοι σχεδόν χαίρουν εκτίμησης στις ομάδες τους και αυτό το διαπιστώσαμε και στις επισκέψεις και συζητήσεις που κάναμε πηγαίνοντας στη Γερμανία. Τα παιδιά αυτά κρατούν ψηλά την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. Στην Εθνική, αν και υπάρχουν διαφορές με τους νεότερους, που προέρχονται από τις διαφορετικές εμπειρίες και τα πολλά διεθνή παιχνίδια, επικρατεί η διάθεση να τους βοηθάνε. Πρέπει όμως και αυτοί να συνεχίσουν την ακατάπαυστη δουλειά και προσπάθεια για να ανέβουν και αυτοί σε μεγαλύτερο επίπεδο. Σε αυτό δε βοηθάει το δικό μας πρωτάθλημα, που χρειάζεται να κάνει βήματα προόδου για να γίνει πιο ανταγωνιστικό. Οι σύλλογοι πρέπει να βρουν πόρους για να ανεβάσουν τους προϋπολογισμούς τους, να φέρνουν καλύτερους ξένους αλλά κυρίως να αναδεικνύονται τα ταλέντα μας και να βγάζουμε συνεχώς νέα".  
 
Η αναστάτωση από τις δηλώσεις Μπαλωμένου 
Το θέμα πάντως που προέκυψε στην εθνική από τις δηλώσεις του διεθνούς ίντερ, Σπύρου Μπαλωμένου, αποτελεί μία πραγματικότητα και ένα αγκάθι στους κόλπους της ομάδας τη δεδομένη στιγμή. Ο Μπαλωμένος έκανε διάφορες επικριτικές κρίσεις για την οργάνωση της αποστολής, που πήγε στα πρόσφατα φιλικά στη Γερμανία, που δημιούργησαν αναστάτωση όχι τόσο για το περιεχόμενο, όσο για κάποιους χαρακτηρισμούς για την ίδια την ομοσπονδία και τους ανθρώπους της. Ο Νίκος Μάντζος όταν ρωτήθηκε σχολίασε: "Θέλω να είμαι σαφής. Ο Σπύρος είναι από τους πλέον συνεπείς αθλητές και επιδεικνύει όποτε κληθεί υψηλό αγωνιστικό πάθος. Αγαπάει και πονάει την εθνική ομάδα και είμαι βέβαιος από τη συζήτηση που έκανα μαζί του ότι δεν είχε κακές προθέσεις. Παρ' όλα αυτά οι δηλώσεις του δημιούργησαν αναστάτωση και ο κίνδυνος να χαλάσει το κλίμα στην εθνική είναι ορατός. Πάγια θέση μου ωστόσο είναι, πως ζητήματα που αφορούν κάθε ομάδα (πολύ δε περισσότερο όταν μιλάμε για εθνική ομάδα) θα πρέπει να αντιμετωπίζονται εσωτερικά, με ιδιαίτερη προσοχή και ωριμότητα απ' όλους όσους έχουν εμπλοκή και ενεργή θέση. Ατέλειες και προβληματισμοί υπάρχουν σε όλες τις ομάδες του κόσμου, ωστόσο οι λύσεις δίνονται με συνεχή διάλογο, ανταλλαγή απόψεων και κατάθεση υλοποιήσιμων προτάσεων".