1994: Η «χρυσή» χρονιά του ελληνικού χάντμπολ μέσα από βιωματικές περιγραφές του Θανάση Φωτιάδη (Β' Μέρος)
του Μανώλη Νεόφυτου
ΒΕΡΟΙΑ - ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΙ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΕΦΗΒΩΝ
ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΤΑ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΛ ΑΒΙΒ
Επόμενη διοργάνωση έναν μήνα μετά την Βαλκανιάδα της Θεσσαλονίκης, η προκριματική φάση του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Εφήβων στην Βέροια (3 - 5 Ιουνίου 1994).
Το έπος της Βέροιας. Γιατί όταν αποκλείεις Γερμανία και Γαλλία ο χαρακτηρισμός δεν είναι υπερβολικός.
Η ΕΡΤ3 μετά την επιτυχία της Βαλκανιάδας στην Θεσσαλονίκη κάλυψε πάλι ζωντανά τους αγώνες. Τα παιχνίδια λαμβάνουν χώρα στο γήπεδο του Μακροχωρίου, εκεί όπου ο Φίλιππος Βέροιας την προηγούμενη χρονιά έγραψε μία ακόμη χρυσή σελίδα για το ελληνικό χάντμπολ, όταν έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που πέρασε στους ''4'' της Ευρώπης, αποκλείοντας την Ντιναμό Αστραχάν από την Ρωσία, του μεγάλου Goudinoff.
Θανάσης Φωτιάδης:
''Θα έλεγε κανείς πως ήδη υπήρχε μια αύρα στην Βέροια. Γνωρίζοντας τις δυνάμεις μας, αλλά και τις δυνατότητές μας ως ομάδα υπήρχε μια συγκρατημένη αισιοδοξία ότι τουλάχιστον θα το παλέψουμε και δεν θα γίνουμε ''σάκος του μποξ''... Θέλαμε τουλάχιστον να αποδείξουμε ότι αυτές οι εποχές για το ελληνικό χάντμπολ έχουν πια περάσει ανεπιστρεπτί. Και δεν μπορούσες τουλάχιστον να μην το προσπαθήσεις, όταν λαμβάνεις τέτοια στήριξη και τέτοια αγάπη από τον κόσμο, που επί τρεις ημέρες γέμιζε ασφυκτικά το γήπεδο, μη σταματώντας λεπτό να μας παροτρύνει και να μας εμψυχώνει... Πραγματικά, ένιωθες πως εκείνες τις τρεις μέρες είχες απέναντί σου στις κερκίδες όλη την Βέροια, όλη την Μακεδονία, όλη την Βόρεια Ελλάδα. Ποτέ κανένας από εμάς δεν είχε ξαναπαίξει μπροστά σε τόσο κόσμο... Ήταν ΑΠΙΣΤΕΤΟ.
Πρεμιέρα με Γερμανία. Η ομάδα αποδίδει το χάντμπολ που ξέρει, επιβάλλοντας τον ρυθμό της από το πρώτο λεπτό στους ''μουδιασμένους'' Γερμανούς. Ημίχρονο 13-10. Στο δεύτερο, κρατώντας σταθερά το προβάδισμα με τακτική, φτάνουμε στο 21-20! Μεγάλη νίκη, η μεγαλύτερη μέχρι τότε, αλλά και μεγάλη παγίδα, καθώς θεωρούσαμε ότι οι Πορτογάλοι που θα αντιμετωπίζαμε στο επόμενο παιχνίδι ήταν το αουτσάιντερ του ομίλου. Λάθος μεγάλο σ' εκείνο το παιχνίδι. Τίποτα δεν λειτούργησε σωστά, οι Πορτογάλοι είχαν από την αρχή τα ηνία του ματς και δεν έχασαν ποτέ το προβάδισμα στο σκορ. Ημίχρονο 9-12 και ήττα με 26-20 από τους μετέπειτα φιναλίστ του Πανευρωπαϊκού. Δεν ήταν τυχαίοι τελικά..!''.
1η 'μέρα 3 Ιουνίου 1994 ΕΛΛΑΔΑ - ΓΕΡΜΑΝΙΑ 21 - 20 (13 - 10)
Με νίκη επί της Γερμανίας 21-20 μπήκε στην προσπάθειά της για το όνειρο της πρόκρισης στους τελικούς του Τελ Αβίβ η Ελλάδα. Νίκη δίκαια και καθαρή με κόντρα διαιτησία που μοίραζε δίλεπτα στην ελληνική ομάδα και άφηνε ατιμώρητο το σκληρό παιχνίδι των Γερμανών. Αποκορύφωμα των Ολλανδών διαιτητών να πάρουν την μπάλα από την ομάδα μας, με παθητικό παιχνίδι μόλις με δύο πάσες.
Πεντάλεπτα: 2-1, 5-3, 7-6, 9-6, 10-9,13-10 (ημίχρονο), 15-11, 15-13, 16-14, 17-15, 19-18, 21-20.
Διαιτητές: Μπρούσελ - Βαν Ντόγκεν (Ολλανδία)
ΕΛΛΑΔΑ: Παπαδημητρίου, Μήτογλου, Γραμματικόπουλος, Αγγελόπουλος, Ζαχαριάς, Χατζηαθανασίου 7, Πρωτογέρης 8, Φωτόπουλος, Αιδινίδης 5, Γ. (14) Παπαδόπουλος, Γ. (17) Παπαδόπουλος 1, Φωτιάδης.
Πορτογαλία - Γαλλία 17 - 17 (8 - 8)
2η 'μέρα: 4 Ιουνίου 1994 ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ 26 - 20 (12 - 9)
Πάλεψαν, αλλά δεν τα κατάφεραν οι Έφηβοί μας στον δεύτερο αγώνα τους απέναντι στην Πορτογαλία. Έχασαν 26-20 χωρίς να φτάσουν στην γνώριμη απόδοσή τους, εκνευρισμένοι και από σφυρίγματα των Ολλανδών διαιτητών.
Δεκάλεπτα:5-1, 9-5,12-9,16-12, 20-17, 26-20.
Διαιτητές: Μπρούσελ - Βαν Ντόγκεν (Ολλανδία)
ΕΛΛΆΔΑ: Παπαδημητρίου, Μήτογλου, Γραμματικόπουλος 2, Ζαχαριάς 1, Τζαμτζής 1, Χατζηαθανασίου 4, Πρωτογέρης 5, Φωτόπουλος, Αιδινίδης 6, Μπακόπουλος 1, Γιώργος (17) Παπαδόπουλος Φωτιάδης.
Γερμανία - Γαλλία 18 - 17 (6 - 12)
ΕΛΛΑΔΑ - ΓΑΛΛΙΑ 24 - 20 (13 - 4)
Θανάσης Φωτιάδης:
''Και φτάνουμε στον ''τελικό'' με την Γαλλία. Πιθανότητες; Ψυχολογία; Προσόντα; Όλα εναντίον μας. Έφτανε όμως μια κουβέντα στο ξενοδοχείο πριν την αναχώρηση για το ματς, για να μας αφυπνίσει. Αυτή η κουβέντα είναι μόνο ένα δείγμα του δεσίματος και της χημείας που είχαμε με το προπονητικό team. Δεν αναφέρθηκαν σε τακτικές, στατιστικές κ.ο.κ. και αν το έκαναν δεν νομίζω να το θυμόταν και κανείς. Ένα πράγμα έμεινε χαραγμένο στο μυαλό: κερδίζουμε και πάμε Πανευρωπαϊκό, χάνουμε και συγκαταλεγόμαστε και εμείς στην λίστα με τις Εθνικές ομάδες, που δεν τα κατάφεραν. Στον δρόμο για το γήπεδο... νεκρική σιγή στο πούλμαν. Πλήρης αυτοσυγκέντρωση. Με το που φτάνουμε στο γήπεδο και βλέπουμε όλον αυτόν τον κόσμο, κι ακόμα παραπάνω να είναι εκεί, πιστεύοντας σε μας, ενθαρρύνοντάς μας, παροτρύνοντάς μας, είπαμε ότι δεν φεύγουμε από το γήπεδο χωρίς την πρόκριση!
Πιστεύω ότι κάναμε το καλύτερό μας παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που έχει μείνει για πάντα χαραγμένο στην μνήμη όλων μας. Η έκφραση ''τους πνίξαμε'', είναι λίγη να περιγράψει την ορμή και την καθολική επικράτηση σε όλους τους τομείς, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, όταν φτάσαμε σε σημείο να κάνουμε επίδειξη δύναμης με επίτευξη ευφάνταστων γκολ (χαραγμένα έχουν μείνει τα γκολ των Χατζηαθανασίου, του Παπαδόπουλου, του Πρωτογέρη), και από την άλλη ένας Παπαδημητρίου που αρνιόταν να δεχθεί γκολ, έχοντας μπροστά του μια άμυνα που μασούσε σίδερα... Αποτέλεσμα ημιχρόνου:13-4! Ντελίριο στο γήπεδο! Περιμέναμε την αντίδρασή τους στο δεύτερο μέρος, οπότε με την διατήρηση του προβαδίσματος και καλή διαχείριση του χρόνου, τους στείλαμε πίσω στα σπίτια τους, αυτούς και τους Γερμανούς, και εμείς πάμε Τελ Αβιβ στην τελική φάση! Τελικό σκορ 24-20! Όλο το γήπεδο μέσα! Αγκαλιές, φιλιά, δάκρυα χαράς! Ποιός θα το πίστευε; Από έναν όμιλο αποτελούμενο από την Ελλάδα, την Γερμανία, την Πορτογαλία και την Γαλλία, προκρίθηκαν η Ελλάδα και η Πορτογαλία, οι οποίες, όπως θα αποδειχθεί στην συνέχεια, μόνο ''πυροτεχνήματα'' δεν ήταν...''.
3η 'μέρα: 4 Ιουνίου 1994: ΕΛΛΑΔΑ - ΓΑΛΛΙΑ 24 - 20 (13 - 4)
Με φανταστική απόδοση στο πρώτο ημίχρονο, στο οποίο προηγήθηκε 13-4, η Ελλάδα πήρε την νίκη πρόκριση από την Γαλλία με 24-20 στο κατάμεστο γυμναστήριο της Βέροιας.
Με πολύ καλή άμυνα (4 γκολ στο πρώτο ημίχρονο) από τους Φωτιάδη, Γραμματικόπουλο, Γ. Παπαδόπουλο (ΒΑΟ) και σε πολύ καλή 'μέρα τον τερματοφύλακα Παπαδημητρίου, νίκησε καθαρά και προηγήθηκε στο 48΄με 20-11 μ κύριο όπλο τους άριστους αιφνιδιασμούς που είχαν εκτελεστεί από τον Χατζηαθανασίου.
Οι Γάλλοι πλησίασαν 23-19 στο 58΄ μετά από ένα χαλάρωμα των Ελλήνων, αλλά στο τελευταίο δίλεπτο κράτησαν την διαφορά και πήραν την νίκη - πρόκριση αφήνοντας έξω και τους Γάλλους.
Δεκάλεπτα: 4-1, 10-3, 13-4, 16-7, 20-11, 24-20.
Διαιτητές: Ρεισίνγερ - Χιντενάους (Αυστρία)
ΕΛΛΑΔΑ: Παπαδημητρίου, Μήτογλου, Γραμματικόπουλος 1, Αγγελόπουλος, Χατζηαθανασίου 7, Πρωτογέρης 8, Αιδινίδης 1, Γ. (14) Παπαδόπουλος 3, Μπακόπουλος, Γ. (17) Παπαδόπουλος 2, Φωτιάδης 2, Γρίσπος.
Πορτογαλία - Γερμανία 21 - 20 [7 - 11]
ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ
1. Πορτογαλία 64 - 57 5
2. ΕΛΛΑΔΑ 65 - 66 4
..........................................................................
3. Γερμανία 58 - 59 2
4. Γαλλία 54 - 59 1
ΟΙ ΣΚΟΡΕΡ
Ο Τάσος Πρωτογέρης αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του τουρνουά με 21 γκολ. Τα ίδια πέτυχε και ο Πορτογάλος Ρικάρντο Αντορίνχου. Τρίτος ήταν Μπάμπης Χατζηαθανασίου με 18 γκολ.
Η κατάταξη
1. Τάσος Πρωτογέρης [ΕΛΛΑΔΑ] 21
2. Ρικάρντο Αντορίνχου [Πορτογαλία] 21
3. Μπάμπης Χατζηαθανασίου [ΕΛΛΑΔΑ] 18
ΑΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΦΩΤΙΑΔΗ
Στα αστεία και παράξενα, το καψόνι που μας επεφύλαξαν Καρακεχαγιάς και Κρανάκης.
(ήταν αμείλικτοι σε θέματα πειθαρχίας και οι δυο τους, παναθεμάτους..!), κατά την διάρκεια της προετοιμασίας για τα προκριματικά, μετά από παρανόηση του ωραρίου εξόδου. Μάς είπαν: Το ''παιδάκια, παπουτσάκια'' ήταν η μόνιμη εντολή, πριν από κάθε ''μαρτύριο''. Έτσι, λοιπόν, γνωρίσαμε γωνιές της Βέροιας, by night, με οδηγό τον Χρήστο Τζουβάρα με το παπί του, καθώς γνώστης της περιοχής, με δικάβαλο τον Καρακεχαγιά (πώς χωρούσαν και οι δυο και πώς ανέβαινε τις ανηφοριές, το έρμο το παπί, μην τα ρωτάτε..!). Να επιτηρεί την πορεία μας, κόσμος να βγαίνει στα μπαλκόνια και να μας ρωτάει ποιοί είμαστε. Εμείς να τους απαντάμε ότι είμαστε η Εθνική Εφήβων και αυτοί να μας εύχονται καλή τύχη, νομίζοντας ότι αυτό που κάναμε ήταν μέρος της προετοιμασίας μας... Πού να ήξεραν..!
Ο Πρωτογέρης, και οι προλήψεις του, οι οποίες πλέον είχανε υιοθετηθεί από όλους μας ανεξαιρέτως! Το πώς θα καθόμασταν στο τραπέζι στις ομιλίες στο ξενοδοχείο, στα αποδυτήρια, πόσα λεπτά πιο πριν θα συγκεντρωνόμασταν να φύγουμε για το γήπεδο, είχαν γίνει εμμονή για όλους μας, η ευλαβική τήρησή τους, αλλιώς ''θα πάει μαγάρα''...!
Μετά τα προκριματικά ξεκινά ένας Γολγοθάς παιχνιδιών προετοιμασίας και ταξιδιών.
Ήμασταν μονίμως μ' έναν σάκο στο χέρι και οι ξενώνες του Ο.Α.Κ.Α. είχαν γίνει το δεύτερο σπίτι μας. Σημειωτέον, δεν παίξαμε ούτε ένα παιχνίδι με ομάδα της ηλικιακής μας κατηγορίας. Όλες οι ομάδες, με τις οποίες βρεθήκαμε αντίπαλοι εκείνο το καλοκαίρι πριν το Πανευρωπαϊκό, ήταν Νέων-Ανδρών.
2η Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΤΕΡΑΜΟ ΝΕΩΝ - ΑΝΔΡΩΝ
Από 5 - 11 Ιουλίου 1994 η Εθνική μας ομάδα των Εφήβων μετείχε στο διεθνές τουρνουά Τέραμο Ιταλίας, όπου κατέλαβε την 2η θέση ανάμεσα σε Εθνικές ομάδες Νέων και Ανδρών.
Απολογισμός 4 νίκες και 2 ήττες. Στην πρώτη φάση σε όμιλο πήρε την 2η θέση χάνοντας μόνο από την πρώτη Νότια Κορέα με 29-26 (12-10). Νίκησε την Ταιπέι 31-29 (10-12), την Εθνική Ενόπλων Ιταλίας 25-17 (10-11), την Εθνική Νέων-Ανδρών της Ιταλίας 25-17 (11-10), και την Μικτή Ανδρών-Ενόπλων της Ιταλίας με 24-19 (11-13).
Στον τελικό έχασε πάλι από την Νότιο Κορέα με 31-23 (11-10).
2η ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΝΕΩΝ ΟΙ ΕΦΗΒΟΙ
Μετά το Τέραμο η ομάδα επιστρέφει στο ΟΑΚΑ και συνεχίζει την προετοιμασίας της μέχρι 3 Αυγούστου που αναχωρεί για μία ακόμη επίσημη συμμετοχή της. Το Βαλκανικό Πρωτάθλημα Νέων στην πόλη Εσκί Σεχίρ.
Θανάσης Φωτιάδης:
''Τι εμπειρία κι αυτή... Παιδιά 16,17,18 χρονών, μας πήγαιναν γήπεδο συνοδεία περιπολικών και κλούβας αστυνομίας για αποτροπή επεισοδίων τα οποία δεν έλειψαν τελικά εντός γηπέδου στο τελευταίο μας παιχνίδι στην διοργάνωση, με αντιπάλους ποιούς άλλους; Τους Τούρκους.
Είχαμε ηττηθεί με 19-24 από την μετέπειτα Βαλκανιονίκη και αδιαφιλονίκητο φαβορί Ρουμανία, κερδίσαμε με 26-20 την Βουλγαρία και παίζουμε τελευταίο παιχνίδι με τους Τούρκους, οι οποίοι θέλουν πάση θυσία να μας νικήσουν με τουλάχιστον 7 γκολ διαφορά, καθώς εμείς είχαμε χάσει με λιγότερα από τους Ρουμάνους σε σχέση με αυτούς, για να τερματίσουν εκείνοι δεύτεροι. Το παιχνίδι είναι μια παρωδία με τα κλασσικά ανάποδα σφυρίγματα υπέρ των Τούρκων. Φτάνουμε δευτερόλεπτα πριν το τέλος, μ' εμάς να έχουμε σκοράρει και να έχουμε ισοφαρίσει το σκορ που μας χρίζει δεύτερους. Οι Τούρκοι τρέχουν γρήγορα στην σέντρα για να προλάβουν το τελευταίο σουτ... Αμ δε! Ο Γιώργος Παπαδόπουλος (του Β.Α.Ο.) και ο Μπακόπουλος (του Δούκα) καραδοκούν, και με το σφύριγμα της σέντρας έχουν διπλώσει στην κυριολεξία (!) τον Τούρκο παίκτη που δέχτηκε την μπάλα... Ακολουθεί ο κακός χαμός! Μπαίνουν και οι δύο πάγκοι μέσα, οι ψυχραιμότεροι προσπαθούν να συγκρατήσουν όποιον νομίζουν ότι μπορεί να συγκρατηθεί, ενώ από τις κερκίδες, οι οποίες είναι κατάμεστες με οπαδούς από την μια μεριά και στρατό (!) από την άλλη, πέφτει μέσα στο γήπεδο, ό, τι μπορείς να φανταστείς... Και όμως με το που ηρέμησαν τα πράματα και τελείωσε τυπικά το παιχνίδι, ο ίδιος κόσμος μας χειροκρότησε κατά την απονομή, αναγνωρίζοντας την αξία και το πείσμα μας... Δεύτεροι λοιπόν σε Βαλκανιάδα Νέων μέσα στην Τουρκία με τους Τούρκους τρίτους... Δεν το λες και λίγο. Στην Βαλκανιάδα Εφήβων (λίγους μήνες πριν) στο ζέσταμα πριν τον αγώνα με τους Βούλγαρους, ο Κρανάκης κυκλοφορούσε ανάμεσά μας και για να μας πεισμώσει αναπαρήγαγε δηλώσεις που είχαν κάνει οι Βούλγαροι στον Τύπο, λέγοντας στον καθένα μας: ''Ξέρετε τι είπαν αυτοί για εσάς; Ότι θα σας νικήσουν με τουλάχιστον 5 γκολ!''. Στο Εσκισεχίρ, στο ξενοδοχείο και στην αναμονή για να μπούμε στα ασανσέρ, είχαμε μπροστά μας τους Ρουμάνους, οι οποίοι έμοιαζαν σαν δίφυλλες ντουλάπες που προσπαθείς να χωρέσεις στο ασανσέρ, όταν κάνεις μετακόμιση.. Εκεί που τους κοιτάμε με δέος και σιωπηλοί, γυρνάει ο Λευτέρης Μπακόπουλος του Δούκα και λέει στου Κρανάκη: ''Για πες Γιώργο, τί είπαν αυτοί για εμάς;!'' και λυνόμαστε όλοι στα γέλια, μαζί και οι προπονητές''.
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΜΑΣ
Θανάσης Φωτιάδης:
Όπως είπαμε ήταν Βαλκανικοί αγώνες Νέων (ηλικίες 19-21 ετών). Η δική μας ομάδα ήταν Έφηβοι ηλικίας 11, 17, 18 ετών.
Στην πρεμιέρα, στον πρώτο αγώνα με τους Ρουμάνους οι οποίοι ήταν τρία χρόνια μεγαλύτεροι (19-21 ετών), χάσαμε 25-19 (13-11) και η Βουλγαρία νίκησε την Τουρκία. Στον δεύτερο αγώνα, νικήσαμε 26-20 (13-12) την Βουλγαρία και την τελευταία ημέρα αντιμετωπίσαμε την Τουρκία από την οποία χάσαμε 25-19 (13-11), αλλά κατακτήσαμε την 2η θέση για ένα γκολ διαφορά λόγω της τριπλής ισοβαθμίας.
Στις κερκίδες 1.500 Τούρκοι εκ των οποίων οι 500 στρατιώτες, δεν σταμάτησαν να φωνάζουν ούτε για ένα δευτερόλεπτο.
Διαιτητές ήταν οι Ρουμάνοι Μπέντσιλε-Γιάνκουι, οποίοι μας... φιλοδώρησαν με 12 δίλεπτες αποβολές. Τα γκολ σημείωσαν: Χατζηαθανασίου 6, Πρωτογέρης 8, Τζαμτζής 1, Γ. Παπαδόπουλος (ΒΑΟ) 1, Ζαχαριάς 1, Μπακόπουλος 2.
ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ
1. Ρουμανία 81 - 51 6
2. ΕΛΛΑΔΑ 57 - 62 2
3. Τουρκία 59 - 66 2
4. Βουλγαρία 55 - 72 2
Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης αναδείχθηκε ο Τάσος Πρωτογέρης με 24 γκολ ο οποίος βραβεύτηκε και ως ο καλύτερος πασαδόρος των αγώνων.
Καλύτερο εξτρέμ αναδείχθηκε ο Χαράλαμπος Χατζηαθανασίου. Καλύτερος παίκτης ο Ρουμάνος Τσικάλ και καλύτερος τερματοφύλακας ο Ρουμάνος Λάουτσεκ.
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Θανάσης Φωτιάδης:
Το τελευταίο στάδιο της προετοιμασίας έλαβε χώρα στην Κύπρο και συγκεκριμένα στην Λευκωσία, κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Τον Αύγουστο εκείνο η Μεγαλόνησος κατέγραψε ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών και μάλιστα υπό σκιά και με απίστευτη υγρασία.
Οι προπονήσεις γίνονταν στο γήπεδο του Σ.Π.Ε. Στροβόλου, του οποίου η κατασκευή έκανε τις συνθήκες ακόμα πιο δύσκολες (υπόστεγο από λαμαρίνα, ανεπαρκής μόνωση και αερισμός).
Πολλές φορές, αρκετοί από εμάς, βρεθήκαμε μπροστά στο φάσμα της θερμοπληξίας, κάνοντας επιτακτική την χρήση των συχνών διαλειμμάτων, ενώ άλλοι είχαμε αρρωστήσει από την μόνιμη χρήση του κλιματιστικού στο δωμάτιο. Παρ' όλα αυτά, επιβιώσαμε..! Δώσαμε 3 φιλικά και αναχωρήσαμε για Ισραήλ, όπου από τις 20 Αυγούστου συμμετείχαμε στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, στο Τελ Αβίβ.
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Λευκωσία 16-8-94 ΕΛΛΑΔΑ - Γκραμάρ Ανθούπολης 43 - 22 (19 - 8)
Παπαδημητρίου, Μήτογλου, Καφφάτος, Φωτιάδης, Κοκοσαλάκης, Γ. Παπαδόπουλος (ΒΑΟ) 5, Πρωτογέρης 11, Χατζηαθανασίου 12, Μπακόπουλος 3, Ζαχαριάς 1, Φωτιάδης 2, Αγγελόπουλος 1, Γρίσπος 2, Διαμαντάκος 3, Γ. Παπαδόπουλος (Κιλκίς) 3.
17-8-94 ΕΛΛΑΔΑ - Ιντερ Κόλτεζ 23 - 22 (11-12)
Η κυπριακή ομάδα ήταν Κυπελλούχος Κύπρου.
Τα γκολ πέτυχαν οι: Πρωτογέρης 8, Χατζηαθανασίου 6, Μπακόπουλος 5, Γ. Παπαδόπουλος (ΒΑΟ) 1, Γ. Παπαδόπουλος (Κιλκίς) 1, Φωτιάδης 1.
18-4-94 ΕΛΛΑΔΑ - ΣΠΕ Στροβόλου 23 - 21
ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΕΦΗΒΩΝ (ΤΕΛ ΑΒΙΒ)
Θανάσης Φωτιάδης:
Φτάνοντας στο Τελ Αβίβ, στο ξενοδοχείο που θα φιλοξενούσε τις αποστολές των ομάδων, βρεθήκαμε μπροστά σε κάτι που μας προκάλεσε αλγεινή εντύπωση. Πάνω από την είσοδο του ξενοδοχείου ήταν τοποθετημένοι ιστοί και αναρτημένες οι σημαίες των χωρών που συμμετείχαν στο τουρνουά. Δίπλα στην δική μας, η γνωστή πλέον μπορντό με τον ήλιο της Βεργίνας. Οι συνοδοί μας, μας διαβεβαίωσαν ότι θα υπάρξει αντίδραση και εμείς να έχουμε το μυαλό μας μόνο στα αγωνιστικά.
Η ομάδα είχε κληρωθεί σε όμιλο με Ουγγαρία, Τσεχία, Δανία, Ισραήλ, Σκόπια. Να πω την αλήθεια, ξεκάθαρος στόχος δεν υπήρχε. Το γεγονός ότι μετείχαμε σε τουρνουά που συμμετείχαν οι 12 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, συνιστούσε από μόνο του επιτυχία, οπότε στοχεύαμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά προσδοκώντας σε ό, τι καλύτερο.
Πρώτο παιχνίδι με τους Ούγγρους, επικρατούμε 17-16 και αμέσως αντιλαμβανόμαστε ότι καμία ομάδα δεν αποτελεί φόβητρο. Δεύτερο παιχνίδι με τους διοργανωτές. Ένα παιχνίδι στο οποίο δοκιμάστηκαν οι αντοχές μας. Κατάμεστο το γήπεδο, το σπρώξιμο στους Ισραηλινούς εξόφθαλμο και ένα μπλοκάρισμα της ομάδας τα τελευταία κρίσιμα λεπτά, οδηγούν σε ήττα με 17-18. Επόμενο παιχνίδι με τους πρωτοπόρους του ομίλου και φαβορί της διοργάνωσης, Δανούς. Οι Δανοί πάντα οργανωμένοι μας είχαν παρακολουθήσει με τους Ούγγρους, με τους οποίους δεν είχαν παίξει ακόμα, όπως και με τους Ισραηλινούς, γνωρίζοντας ότι είχαμε χάσει ένα δικό μας παιχνίδι. Επιπλέον, γνώριζαν ότι ήρθαμε στην διοργάνωση αποκλείοντας Γερμανία και Γαλλία. Εμείς, έχοντας κάνει delete από την μνήμη μας το παιχνίδι με τους Ισραηλινούς εστιάσαμε στις ιδιαιτερότητες του παιχνιδιού και στο πώς θα αποκομίσουμε ό, τι καλύτερο από αυτό. Ισοπαλία 21-21 και πλέον έχοντας δει και την δυναμική των υπόλοιπων ομάδων, η λέξη ''πρόκριση'' δεν ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά στην εφικτή πραγματικότητα. Τρίτο παιχνίδι με Τσεχία, την οποία νικάμε με 22-20 και απομένει η τελευταία αναμέτρηση κόντρα στην προτελευταία ομάδα του ομίλου, τα Σκόπια. Με νίκη μπαίναμε στην τετράδα, με ήττα-ισοπαλία πάλι μπαίναμε με συνδυασμό αποτελεσμάτων, πιθανότητα που δεν υπήρχε ούτε καν ως σκέψη στο μυαλό μας.
Οι Σκοπιανοί παρ' όλα τα διαβήματα και τις παραστάσεις διαμαρτυρίας της Ομοσπονδίας, αλλά και με την ανοχή και την εκκωφαντική σιωπή της διοργανώτριας αρχής, παρουσιάζονταν στα παιχνίδια με ιματισμό που αναγραφόταν η λέξη ''ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ'' στα Σλάβικα.
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, έχοντας απηυδήσει από την ανακολουθία, την αφερεγγυότητα, αλλά και την αδιαλλαξία της διοργανώτριας αρχής, μας ενημερώνει το βράδυ πριν το παιχνίδι ότι σε περίπτωση που οι Σκοπιανοί κατέβουν στον αγώνα φέροντας οτιδήποτε έχει σχέση με την Μακεδονία, εμείς πρέπει να αποχωρήσουμε.
Την ημέρα του αγώνα, οι διοργανωτές για να χρυσώσουν το χάπι, στις σημαίες των ομάδων έχουν βάλει την σημαία των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως όφειλαν να κάνουν εξαρχής (η Δ.Ο.Ε. είχε επιβάλει σε χώρες που δεν είχαν επισήμως αναγνωριστεί, όπως οι γείτονες, και για αποφυγή καταστάσεων όπως αυτής που βιώναμε εμείς εν προκειμένω, να έχουν ως σημαία στις αθλητικές διοργανώσεις την σημαία των Ο.Α., για ύμνο τον Ολυμπιακό Ύμνο και κανένα διακριτικό στον ιματισμό, όπως συνέβη με την ομάδα της Ρωσίας που κατέβηκε σαν ομάδα της Κοινοπολιτείας στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης, δύο χρόνια πριν...).
Το μάτι μας... γυάλιζε, θέλαμε όσο τίποτα, να παίξουμε, να νικήσουμε και να πάμε στους ''4''. Στο ζέσταμα επικρατεί η απόλυτη αυτοσυγκέντρωση και δεν ακούγεται ''κιχ''. Με το σφύριγμα των διαιτητών επιστρέφουμε στους πάγκους και ετοιμαζόμαστε για την παρουσίαση... Στρέφοντας το βλέμμα προς τον πάγκο των Σκοπιανών, τους βλέπουμε να βγάζουν τις φόρμες τους. Είχαν κάνει την ''μαγκιά''. Κατέβηκαν με στολές που αναγραφόταν ''Μακεδονία'' στα Σλάβικα. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να το καλύψουν με κάποιο tape, σίγουροι ότι θα περάσει το δικό τους. Εμείς με βαριά καρδιά αλλά βέβαιοι για την απόφασή μας, παρ' όλες τις εκκλήσεις των διαιτητών για να προσέλθουμε στην παρουσίαση, παραμένουμε στον πάγκο μας, αρνούμενοι να αγωνιστούμε. Μετά το πέρας του 10λεπτου προσέλευσης, σφυρίζουν την λήξη και κατοχυρώνουν το παιχνίδι με 10-0 στους Σκοπιανούς, οι οποίοι πανηγυρίζουν σαν να κατέκτησαν το Μουντιάλ...
Πίκρα, θυμός, παράπονο, περηφάνια... ένα μείγμα συναισθημάτων... Κλαίμε από τσαντίλα, από παράπονο. Τόσοι κόποι, τόσες θυσίες, τέτοια πορεία, σταματάει εδώ, επειδή έτσι θέλουν κάποιοι, επειδή οι κανόνες εφαρμόζονται για κάποιους κατά το δοκούν.
Η αντίδραση της E.H.F. άμεση και αμείλικτη: μας ''πετάνε'' εκτός κατάταξης (έχει μείνει το ιστορικό ''13οι στους 12''), ''λόγω απαξίωσης της διοργάνωσης και διακωμώδησης του αθλήματος''... Επιπλέον, ''πετάνε'' την Ομοσπονδία εκτός διεκδίκησης του Πανευρωπαϊκού Νέων, για το οποίο είχε θέσει υποψηφιότητα και στο οποίο θα συμμετείχε η δικιά μας φουρνιά. Με λίγα λόγια μας εξοντώνουν..
Προς τι όμως όλη αυτή η αδιάλλακτη στάση της διοργανώτριας αρχής από την αρχή μάλιστα του τουρνουά που είχε ως αποτέλεσμα την αποχώρηση μας; Περνούν ως δεύτεροι καλύτεροι οι διοργανωτές Ισραηλινοί στην θέση μας, τα κομμάτια του παζλ κουμπώνουν και εμφανίστηκε πεντακάθαρα η μεγάλη εικόνα.
Εμείς, για το υπόλοιπο τουρνουά, θεωρούμαστε... τουρίστες. Παρακολουθούμε τους αγώνες της τελικής τετράδας, ο τελικός είναι μεταξύ Ισπανίας και των φίλων μας Πορτογάλων (εξαιρετική η σχέση που είχαμε αναπτύξει με τα παιδιά από τα Προκριματικά της Βέροιας) και Πρωταθλητές Ευρώπης στέφονται οι Ισπανοί.
Απογοητευμένοι, ξενερωμένοι, βρισκόμαστε στο αεροδρόμιο για την πτήση της επιστροφής. Εκεί που καθόμουν, με πλησιάζει ένας ρασοφόρος και με ρωτάει ποιοί είμαστε και τι άθλημα κάνουμε. Τού απαντάω κοφτά, περιεκτικά, κοιτάζοντας τον σχεδόν καθόλου στα μάτια. Ειλικρινά δεν είχα καμία διάθεση. Αυτός, αφού τού εξιστόρησα και τα γεγονότα με την αποχώρησή μας, με κοιτάει οργισμένος και μού λέει: ''Αυτό να είσαι σίγουρος ότι δεν θα περάσει έτσι! Πού είναι οι συνοδοί σας;''.
''Καλά, από λόγια άλλο τίποτα, χορτάσαμε'' λέω από μέσα μου και τού υποδεικνύω το μέρος που κάθονται οι προπονητές και οι συνοδοί.
Τι παίχτηκε; Ποιός ήταν ο παππούλης, που όταν τού απάντησα ότι είμαι από την Θεσσαλονίκη, σε ερώτησή του, δεν μπήκε στην διαδικασία να μου πει ''μα καλά, είσαι από την Θεσσαλονίκη και δεν με αναγνωρίζεις;!'', παρά μόνο με άφησε να τού εξιστορώ τα γεγονότα κατανοώντας την στεναχώρια μου;
Ήταν ο μακαριστός Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων. Ο άνθρωπος που μαζί με τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Ντίνο Κοσμόπουλο, είχαν οργανώσει το ιστορικό συλλαλητήριο για την Μακεδονία, λίγα χρόνια πριν. Ήταν επικεφαλής θρησκευτικής εκδρομής στους Αγίους Τόπους και επέστρεφε με την ίδια πτήση μ' εμάς..! Στην Ελλάδα, ήδη έχει προκληθεί ντόρος, καθώς την αποχώρησή μας είχε καλύψει και είχε αναδείξει στο κεντρικό δελτίο του το κανάλι του ΑΝΤ1, συνεργείο του οποίου βρισκόταν ήδη στο Ισραήλ, προκειμένου να καλύψει ποδοσφαιρικό αγώνα του Άρη Θεσσαλονίκης για τα προκριματικά του Κυπέλλου UEFA.
Όντως, ο Παντελεήμων έκανε ό, τι περνούσε από το χέρι του για την αποκατάστασή μας και σε σύντομο χρονικό διάστημα από την επιστροφή μας, με υπουργική απόφαση κατοχυρώνουμε την 4η Πανευρωπαϊκή νίκη, ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΣΤΑΣΗ. Κατοχύρωση που δεν έχει ξαναγίνει, αν δεν κάνω λάθος για καμία άλλη ομάδα (με λίγα λόγια στην Ελλάδα ήμασταν 4οι και στην Ευρώπη 13οι...).
Επιπλέον μάς αναγνωρίζεται το bonus της 4ης Πανευρωπαϊκής θέσης, που σημαίνει εισαγωγή στα ΤΕΦΑΑ χωρίς εξετάσεις. Τέλος, ο Παντελεήμων σε μια λιτή εκδήλωση στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης μας βράβευσε με το μετάλλιο του Μ. Αλεξάνδρου.
*Όταν εκοιμήθη ο Παντελεήμων, ζητήσαμε από τον Νίκο Σωτηρίου να συντάξει συλλυπητήρια επιστολή, η οποία μοιράστηκε μέσω δελτίου Τύπου, σε όλες τις αθλητικές εφημερίδες, μνημονεύοντας μέσω αυτής, την ανεκτίμητη συνεισφορά του στο ζήτημά μας και εκφράζοντας την παντοτινή ευγνωμοσύνη μας.
Η φουρνιά μας (76-77), μαζί με την επόμενη (78-79), είναι οι μοναδικές του ελληνικού χάντμπολ, που συμμετείχαν σε όλες τις ηλικιακές διοργανώσεις (Πανευρωπαϊκά, Παγκόσμια, Βαλκανιάδες) της γενιάς τους, χωρίς καμία να διεξάγεται στην Ελλάδα, όπερ σημαίνει ότι προκρίθηκαν και σε όλους τους προκριματικούς αγώνες των αντίστοιχων διοργανώσεων...
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΌ ΤΟΥ ΤΕΛ ΑΒΙΒ
1η 'μέρα: 20-8-94 ΕΛΛΑΔΑ - ΟΥΓΓΑΡΙΑ 17 - 16
Ιστορική νίκη στην πρεμιέρα με πέναλτι σε ''νεκρό χρόνο'' του Τάσου Πρωτογέρη πέτυχε η Ελλάδα νικώντας την Ουγγαρία με 17-16 μετά από έναν συγκλονιστικό αγώνα. Στην νίκη έπαιξε σημαντικό ρόλο η άμυνα που έπαιξε η ομάδα μας. Στο ημίχρονο προηγηθήκαμε 9-8. Οι Ούγγροι ισοφάρισαν και ξέφυγαν 11-8, αλλά οι παίκτες μας απάντησαν γρήγορα και πήραν δίκαια την νίκη.
Διαιτήτευσαν οι δίδυμοι αδελφοί Κοβαλτσούκ από την Μολδαβία.
ΕΛΛΑΔΑ: Μήτογλου, Παπαδημητρίου, Φωτόπουλος, Αγγελόπουλος, Γ. Παπαδόπουλος (ΒΑΟ) 2, Τζαμτζής 1, Πρωτογέρης 4, Χατζηαθανασίου 4, Γ. Παπαδόπουλος (Κιλκίς) 2, Φωτιάδης 1, Ζαχαριάς 1, Μπακόπουλος 2.
Δανία - Τσεχία 36 - 17
Ισραήλ - FYROM 24 - 16
Β΄ ΟΜΙΛΟΣ: Πορτογαλία - Βουλγαρία 31 - 13, Ρωσία - Σουηδία 30-24, Ισπανία - Ρουμανία 29 - 22.
2η 'μέρα: 21-8-94 ΙΣΡΑΗΛ ΕΛΛΑΔΑ 18 - 17 (7 - 8)
Μεγάλη ευκαιρία να διπλασιάσει τις νίκες της έχασε η ελληνική ομάδα που προηγήθηκε στο 46΄ με 16-11, χάνοντας από την διοργανώτρια ομάδα του Ισραήλ με 18 - 17 (ημίχρονο 7-8). Το χαλάρωμα των παικτών μας και η διαιτησία που μας χρέωσε με δέκα πέναλτι εκ των οποίων τα πέντε ήταν ανύπαρκτα μας στέρησαν την νίκη. Ακόμη και ο παρατηρητής διαιτησίας Βάιτσμαν, παραδέχθηκε μετά το τέλος του αγώνα ότι οι δύο διαιτητές παρουσιάστηκαν πολύ αδύνατοι σε αυτό το ματς. Η νίκη των Ισραηλινών ήρθε από ανύπαρκτο πέναλτι.
Διαιτητές: Νίγκρα - Σπάρτζ (Λουξεμβούργο)
ΕΛΛΑΔΑ: Παπαδημητρίου, Καφφάτος, Τζαμτζής 2, Χατζηαθανασίου 5, Πρωτογέρης 4, Μπακόπουλος 3, Γ. Παπαδόπουλος (ΒΑΟ) 2, Γ. Παπαδόπουλος (Κιλκίς) 1, Φωτόπουλος, Φωτιάδης, Αγγελόπουλος.
Ουγγαρία - Τσεχία 28 - 17
3η 'μέρα: 22-8-94 ΕΛΛΑΔΑ - ΔΑΝΙΑ 21 - 21
Ισόπαλη με 21 - 21 αναδείχθηκε η ελληνική ομάδα με την Δανία, η οποία ήταν από τα φαβορί για τον τίτλο. Το παιχνίδι ήταν συναρπαστικό. Η Δανία προηγήθηκε στο 10΄ 6-2, στο 20΄ 9-5 και στο ημίχρονο 12-10. Ισοφαρίσαμε στο 45΄ 13-13, αλλά οι Δανοί ξέφυγαν 16-13 στο 50΄ και προηγήθηκαν με 19-17 και στο 58΄ με 21-19. Δύο καταπληκτικά γκολ από τον Γρίσπο και τον Ζαχαριά έφεραν την ισοπαλία με 21-21 και την πρόκριση για την τετράδα ανοικτή. Σημαντική απώλεια και τα τρία άστοχα πέναλτι του Πρωτογέρη.
Διαιτητές: Κιάσο - Κισέλεφ (Ρωσία)
Δεκάλεπτα: 2-6, 5-9, 10-13, 12-13, 13-16, 21-21.
ΕΛΛΑΔΑ: Παπαδημητρίου, Καφάτος, Γ. Παπαδόπουλος (ΒΑΟ) 4, Γ. Παπαδόπουλος (Κιλκίς), Μπακόπουλος 2, Πρωτογέρης 3, Χατζηαθανασίου 5, Γρίσπος 2, Ζαχαριάς 2, Αγγελόπουλος, Φωτιάδης 3.
Ουγγαρία - Τσεχία 28-17
Δανία - Σκόπια 24-12
Β΄ ΟΜΙΛΟΣ: Ρωσία - Πορτογαλία 23 - 20, Ρουμανία - Βουλγαρία 27 - 14, Ισπανία - Σουηδία 23 - 22.
4η 'μέρα: 23-8-94
Η ελληνική αποστολή, αφού είχε ρεπό η Εθνική μας, επισκέφτηκε την Βηθλεέμ και την Ιερουσαλήμ. Η νίκη της Ουγγαρίας με 23-22 επί του Ισραήλ χαροποίησε τους Έλληνες που έβλεπαν ότι είχαν δικαίωμα στο όνειρο του μεταλλίου.
5η 'μέρα: 24-8-94 ΕΛΛΑΔΑ - ΤΣΕΧΙΑ 20 - 18
Νίκη επί της Τσεχίας με 20-18 και ένα βήμα ακόμη πιο κοντά για την τετράδα. Η ελληνική ομάδα δεν έπιασε υψηλή απόδοση, αλλά πήρε την σημαντική νίκη και τους δύο βαθμούς και σε συνδυασμό με την ήττα της Ουγγαρίας από τα Σκόπια, ήθελε νίκη στον τελευταίο αγώνα απέναντι στα Σκόπια, για να μπει στην τετράδα των μεταλλίων. Νωθρά ξεκίνησε η ομάδα μας και βρέθηκε να χάνει στο δεκάλεπτο με 4-1. Με την εξέλιξη του αγώνα κατάφερε να ισοφαρίσει στο ημίχρονο 10-10 και να προηγηθεί στο 45΄ 16-15 για να φτάσει στο νικηφόρο 20-18.
ΕΛΛΑΔΑ: Παπαδημητρίου, Μήτογλου, Γ. Παπαδόπουλος (ΒΑΟ) 2, Τζαμτζής 4, Μπακόπουλος 3, Χατζηαθανασίου 3, Πρωτογέρης 7, Φωτιάδης 1, Γ. Παπαδόπουλος (Κιλκίς), Αγγελόπουλος, Ζαχαριάς.
Σκόπια - Ουγγαρία 28-23
Δανία - Ισραήλ 30-16
Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: Δανία 7, ΕΛΛΑΔΑ 5, Ισραήλ 4, Ουγγαρία 4, Σκόπια 3, Τσεχία 1.
ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ
Η Εθνική μας ομάδα παραιτήθηκε στον τελευταίο αγώνα της με τα Σκόπια λόγω πρόκλησης των Σκοπιανών να εμφανιστούν με την λέξη Μακεδονία στις φανέλες τους στον αγώνα μ' εμάς.
Ο Γενικός Γραμματέας της ΟΧΕ και αρχηγός αποστολής κ. Γιώργος Αλικάκος αν και διαμαρτυρήθηκε έντονα δεν εισακούστηκε και έδωσε εντολή να αποχωρήσει η ομάδα με όλα τα γνωστά συνεπακόλουθα, δηλαδή την αποβολή της ομάδας μας από το Πρωτάθλημα και όχι μόνο τον μηδενισμό της σε αυτό τον αγώνα.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το προηγούμενο βράδυ ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής ομοσπονδίας Σουηδός Στέφαν Λίγκβιστ είχε διαβεβαιώσει τον Γενικό Γραμματέα της ΟΧΕ κ. Γιώργο Αλικάκο πως οι Σκοπιανοί είναι υποχρεωμένοι να κατέβουν με την συντομογραφική αναφορά FYROM στις φανέλες τους. Λίγα λεπτά όμως πριν την έναρξη του αγώνα με τα Σκόπια είπε ο ίδιος ο Στέφαν Λίγκβιστ (σε διαμαρτυρίες του κ. Αλικάκου) ότι μπορούν να αγωνιστούν με την λέξη Μακεδονία. Τα συμπεράσματα γι' αυτόν τον Σουηδό περιττεύουν. Τι τον έκανε να αλλάξει γνώμη μέσα σε λίγες ώρες; Γιατί καταπάτησε το Ολυμπιακό Κίνημα που τήρησε ακόμη και η Ρωσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες σε μια άλλη περίπτωση; Ερωτήματα αναπάντητα που ίσως κάποτε απαντηθούν. Το κακό όμως από αυτόν τον Σουηδό έγινε. Αυτά τα παιδιά και γενικότερα το ελληνικό χάντμπολ στερήθηκαν μία μεγάλη Πανευρωπαϊκή επιτυχία.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ... ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΜΑΚΡΙΑ ΜΑΣ
Οι αθλητές αυτής της ομάδας με μία απόφαση τους, μού πρότειναν να αφιερώσουμε αυτή την αναδρομή στην πορεία τους το 1994 (37 χρόνια πριν) στον Θανάση Καρακεχαγιά και τον Γιάννη Γρίσπο που έχουν ''ταξιδέψει στην γειτονιά των Αγγέλων''.
Συμφώνησα και συγχαίρω όλη την παρέα τους γι' αυτή την απόφαση και υλοποιώ την πρότασή τους.
Οι ίδιοι έγραψαν και δύο λόγια για τον Θανάση Καρακεχαγιά, ενώ για τον Γιάννη Γρίσπο μάς μίλησε ο πατέρας του Γιώργος Γρίσπος. Ακολουθούν αυτούσια τα γραπτά τους:
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΡΑΚΕΧΑΓΙΑΣ
Ο Θανάσης Καρακεχαγιάς γεννήθηκε στις 04/05 του 1963, στην Αλεξανδρούπολη και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Αθήνα. Σε ηλικία 13 χρονών χάνει τον πατέρα του και αυτός μαζί με την μητέρα του και την αδερφή του μετακομίζουν στην Θεσσαλονίκη, στο κέντρο της πόλης. Εκεί, φοιτώντας στο 2ο Λύκειο Θεσσαλονίκης, έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με το άθλημα του χάντμπολ, όπως και αρκετοί συμμαθητές του και μετέπειτα συμπαίκτες του, μέσω του γυμναστή τους Χρήστου Κοτζαμανίδη. Ο ''Στέκας'' (προσωνύμιο που τού είχαν προσδώσει, λόγω του ψιλόλιγνου παρουσιαστικού του), μαζί με τους Κεχαγιά, Μαναβή, Λατινόπουλο, Κεφαλά, Στοϊκό, Χατζηεμμανουήλ κ.ά. θα στελεχώσουν την ανδρική ομάδα του Β.Α.Ο. υπό την καθοδήγηση του Χρήστου Κοτζαμανίδη. Με τον Β.Α.Ο. ο Θανάσης θα κατακτήσει τα 2 πρώτα Κύπελλα Ελλάδος, θα συμμετάσχει σε ευρωπαϊκούς αγώνες με τον σύλλογο, ενώ μέσω της Εθνικής ομάδας, θα συμμετάσχει σε διεθνή τουρνουά, Βαλκανιάδες, αλλά και Μεσογειακούς αγώνες.
Το 1989 σε ηλικία 26 χρόνων και λόγω ενός προβλήματος στην μέση, παίρνει την απόφαση να αποχωρήσει από την ενεργό δράση και να αφοσιωθεί στην προπονητική. Ανήσυχο πνεύμα, εξαντλεί όλα τα διαθέσιμα μέσα ως προς την επιμόρφωσή του (χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα μαθήματα γερμανικών που παρακολουθούσε ώστε να μπορεί να επεξεργάζεται συγγράμματα προπονητικής για μικρές ηλικίες, τομέα πάνω στον οποίο θεωρούσε τους Γερμανούς ειδήμονες), καινοτομεί με τις προπονητικές μεθόδους που εφαρμόζει και σε συνδυασμό με την πειθαρχία, αλλά και την μεγάλη αγάπη που είχε στα παιδιά, η δουλειά του αρχίζει και αποδίδει καρπούς, τόσο σε συλλογικό επίπεδο, όσο και σε ατομικό, αναδεικνύοντας παίκτες, που στελεχώνουν τις Εθνικές ομάδες.
Η δουλειά του αναγνωρίζεται από την Ομοσπονδία την οποία υπηρετεί από διάφορα πόστα, όπως διακλιμακιακός προπονητής, Ομοσπονδιακός προπονητής Παίδων-Εφήβων, φέρνοντας τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες για αυτές τις ηλικίες στο ελληνικό χάντμπολ, Ομοσπονδιακός προπονητής στην Εθνική Γυναικών, υπεύθυνος ανάπτυξης κ.ά. Παράλληλα, σε συλλογικό επίπεδο, τόσο με τον Β.Α.Ο. όσο και με τον Φοίβο, κατακτά τίτλους σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Με τα τουρνουά δημοτικών σχολείων που θεσμοθετεί, τροφοδοτεί με νέο αίμα το χάντμπολ της Θεσσαλονίκης. Μακρύς ο κατάλογος με τους παίκτες που έχει βγάλει. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι Σαουλίδης, Μακρής, Κοκκώνης, Τσακίρης, Γουργούμης, Βακάλης, Μπόσκος και πολλοί άλλοι...
Στις 07/12 του 2018 και σε ηλικία 55 ετών, ο Θανάσης ''φεύγει'', ύστερα από ανακοπή καρδιάς και όλοι αντιλαμβάνονται ότι τα πράγματα, ειδικά στην Θεσσαλονίκη, δεν θα είναι ποτέ τα ίδια, χωρίς αυτόν...Τα δυο του παληκάρια, ο Αντώνης και ο Δημήτρης, ακολουθούν τα βήματα του πατέρα τους, στο χώρο που με τόση αγάπη και πάθος υπηρέτησε..
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΡΙΣΠΟΣ
Ο Γιάννης Γρίσπος ξεκίνησε το χάντμπολ σε ηλικία 13 ετών, από την πρώτη Γυμνασίου με γυμναστή και προπονητή του τον Δουρουκλάκη. Πρώτη του ομάδα ήταν η Νέα Ελβετία. ''Τότε ο Κόνσουλας είχε αναλάβει την ομάδα και έχοντας την αντιπροσωπεία της FIAT τού είχε παραχωρήσει ένα Οτομπιάνκι, αλλά δεν τον... χωρούσε και έμενε πολλές φορές στον δρόμο και τον μάζευε η Αλέκα. Η δεύτερη ομάδα του ήταν οι Σχολές Ξυνή, στις οποίες δεν πρόλαβε να κάνει τίποτα.
Ο Άκης έπαιξε για πρώτη φορά στην Εθνική Ελλάδος σε ηλικία 17 ετών, αντίπαλος με την τότε Πρωταθλήτρια Δανία και ο προπονητής μας, χάνοντας με δύο γκολ διαφορά, τον έβαλε στα δύο τελευταία λεπτά και πέτυχε αμέσως δύο γκολ. Ο αγώνας έληξε ισόπαλος. Την επόμενη 'μέρα όλες οι εφημερίδες έγραψαν θετικά σχόλια για τον Άκη και ιδίως το Sportime έγραψε το ιστορικό για εκείνον ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ. Το πιο ιστορικό όμως είναι ότι τέσσερα χρόνια αργότερα με την ίδια ομάδα δεν μπορούσε να πιάσει την μπάλα, γιατί είχε διπλωπία που τού δημιούργησε ο όγκος που είχε ύπουλα μπει στο κεφάλι του και αργήσαμε να το καταλάβουμε...
No comments
Post a Comment