Η πορεία και η προσφορά του Γιάννη Καραμπίνα, που εδώ και 36 διαδοχικά χρόνια ασχολείται, δίχως παύση, με το χάντμπολ, στο οποίο αφιέρωσε την ζωή του

 

Ο Γιάννης Καραμπίνας στα ψηλά, όπως έχει μάθει να είναι πάντα στη ζωή του. Από τους πανηγυρισμούς το 1988. 

του Μανώλη Νεόφυτου

36 συνεχόμενα χρόνια χωρίς κανένα κενό... Ούτε μία 'μέρα, πάντα παρών και συνεχίζει. Είναι μια ζωντανή ιστορία του αθλήματος. «Προσπαθούμε, γιατί το αγαπάμε», μάς είπε.

Πολλοί που ασχολούνται με το χάντμπολ ίσως να μην τον ξέρουν... Για λίγους, όμως, που ξεκίνησαν να ασχολούνται με το χάντμπολ από εκείνα τα χρόνια, είναι σίγουρα γνωστός. Είναι ο 62χρονος σήμερα, Γιάννης Καραμπίνας.

Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι έχει αφιερώσει ολόκληρη την ζωή του στο χάντμπολ. Σε αυτή την οικογένεια μεγάλωσε, ανδρώθηκε και συνεχίζει απτόητος. 

Γεννημένος το 1958, ξεκίνησε τον αθλητισμό στα εφηβικά του χρόνια από τον στίβο στα 800 και στα 1.500 μέτρα με καλές επιδόσεις.

Το 1978 (πρωτοετής φοιτητής των ΤΕΦΑ Αθηνών), δημιούργησε με φίλους του από τον στίβο μια ομάδα χάντμπολ, τον ΑΓΣ Ιωαννίνων, αφού το χάντμπολ συνδύαζε όπως μάς είπε στοιχεία από το δέκαθλο. Μάλιστα, αυτή η ομάδα των... στιβικών φίλων μετείχε σε τουρνουά στην Βέροια το 1978, με την συμμετοχή και άλλων ομάδων μεταξύ των οποίων ο διοργανωτής Φίλιππος Βέροιας, ο Αμύντας Αμυνταίου και άλλες.

Η παρέα αυτή δεν συνέχισε όμως. Διαλύθηκε γρήγορα και όταν ο Γιάννης Καραμπίνας απολύθηκε από τον στρατό -και πτυχιούχος πλέον των ΤΕΦΑ Αθηνών με ειδικότητα στο χάντμπολ από το 1982-, δημιούργησε το 1984 στον ΑΓΣ Ιωαννίνων τμήμα χάντμπολ. Τότε, ο ΑΓΣ Ιωαννίνων είχε τμήματα μπάσκετ, βόλλεϋ και στίβου.

Παρακολούθησε στο τρίγωνο Γιάννενα -Αθήνα - Θεσσαλονίκη σεμινάρια, σχολές χάντμπολ από τους γνωστούς, όπως μάς ανέφερε, Ακαδημαϊκούς προπονητές του χάντμπολ και εμπλούτισε τις γνώσεις του σε σεμινάρια, όπως στο παγκόσμιο του 1982 στη Γερμανία, και ακόμη, κοντά στον μεγάλο δάσκαλο Γιανούς Τσερβίνσκι έμαθε πάρα πολλά.

Αγωνιστικά έπαιξε μόνο για μία περίοδο με τον ΑΓΣ Ιωαννίνων το 1984-85 και από εκεί και πέρα ασχολήθηκε μόνο προπονητικά.

Ξεκινώντας λοιπόν από το μηδέν και δουλεύοντας στις μικρές ηλικίες με υπομονή και επιμονή τόσο στον ΑΓΣ Ιωαννίνων, όσο και στο Γυμνάσιο Τύριας Ιωαννίνων, στο οποίο πρώτο διορίστηκε, άρχισαν να έρχονται και οι διακρίσεις. Μάλιστα, στο Γυμνάσιο αυτό έφτιαξε γήπεδο χάντμπολ.

Το 1985 με την ομάδα μίνι του ΑΓΣ Ιωαννίνων προκρίθηκε στο Α΄ Πανελλήνιο Πρωτάθλημα μίνι στην Κέρκυρα και παίρνει την 6η θέση.

Το 1987 οι Παίδες του ΑΓΣΙ στο 5ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα τερμάτισαν στην 5η θέση. Νίκησαν τον Δούκα 15-13, ηττήθηκαν από τον Φίλιππο Β. 20-18 και από την Νεάπολη 23-19 και στους αγώνες κατάταξης έχασαν από την ΓΕ Βέροιας με 22-21.

Το 1988 ακολούθησε το πρώτο μετάλλιο και έτσι επιβραβεύτηκαν οι προσπάθειες του Γιάννη Καραμπίνα. Στο 6ο Πρωτάθλημα Παίδων νίκησε, για την 3η θέση, τον Σπόρτιγκ Π. 23-10 και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.

Το 1988 στο 3ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα μίνι στην Πεντέλη, ο ΑΓΣ Ιωαννίνων έπαιξε στον μικρό τελικό και έχασε από την Νεάπολη παίρνοντας την 4η θέση, ενώ είχε νικήσει τον Ιωνικό Ν.Φ. 14-11, την Αλκυών Δρεπάνου 19-13 και αναδείχθηκε ισόπαλος 17-17 με τον Φίλιππο Βέροιας (2ος στον όμιλό του). Στον χιαστί αγώνα ηττήθηκε, μετά από δύο παρατάσεις, από την Νέα Ιωνία, με 20-18 (12-12, 15-15).

Το παρών έδωσαν οι Παίδες του ΑΓΣΙ και στις τελικές φάσεις της κατηγορίας τους το 1989, το 1991, το 1993 και το 1990 στο 5ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, στο οποίο ο ΑΓΣ Ιωαννίνων κατέλαβε την 6η θέση.

Παράλληλα με τον ΑΓΣΙ, ο Γιάννης Καραμπίνας είχε επιτυχίες και στο Πανελλήνιο σχολικό Πρωτάθλημα. Με το ΕΠΛ Ιωαννίνων το 1988 αναδείχθηκε Πρωταθλητής Ελλάδας, το 1989 πήρε την 3η θέση, το 1990 αναδείχθηκε πάλι Πρωταθλητής Ελλάδας και το 1993 ήταν 3ο στο Άργος.

Το Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο Ιωαννίνων Πρωταθλητής Ελλάδας στο σχολικό πρωτάθλημα 1988.

Πάνω αριστερά: Γιάννης Καραμπίνας (προπονητής), Αλέξανδρος Γκιόκας, Αθανάσιος Μπούκας, Δημήτρης Μανίκης, Απόστολος Τίκμαν, Σωτήρης Δογορίτης, Βασίλης Τσιανέλης

Κάτω αριστερά: Αιμίλιος Μίχου, Σωτήρης Τσότσικας, Κωνσταντίνος Τσίνας, Κυρήκος Μουκούλης, Βασιλης Φίνος, Κωνσταντίνος Αποστολίδης, Γιάννης Μαρουλής (έφορος)

Από το 1985-86 ήταν προπονητής στην ανδρική ομάδα του ΑΓΣ Ιωαννίνων, μέχρι το 1994 που ανέλαβε την γυναικεία ομάδα της Αναγέννησης Άρτας.

Την περίοδο 1989-90 στην Α2 ο ΑΓΣΙ ήταν 9ος, το 1990-91 7ος και το 1991-92 2ος ανεβαίνοντας στην Α1, ενώ ο Απόστολος Τικμανίδης αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 223 γκολ. Δεν κατάφερε, όμως, να μείνει στην Α1 και την περίοδο 1992-93 υποβιβάστηκε (11η θέση) στην Α2.

Την περίοδο 1993-94 στην Α2 ήταν 4ος, αλλά έχασε στα μπαράζ την άνοδο από τον Αθηναϊκό.

Την επόμενη σεζόν, 1994-95, ο Γιάννης Καραμπίνας ανέλαβε τις γυναίκες της Αναγέννησης Άρτας και κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας, που ήταν το πρώτο για την Αναγέννηση. Η ομάδα του, μία αγωνιστική πριν την λήξη των πλέι οφ, κατέκτησε τον τίτλο επικρατώντας 22-20 του Πρωταθλητή Δούκα στο κατάμεστο από 3.000 φιλάθλους κλειστό γήπεδο της Αναγέννησης. 

Την ίδια περίοδο έφτασε με την Αναγέννηση στον τελικό του Κυπέλλου και ηττήθηκε στην Νεάπολη από τον Αθηναϊκό με 25-23.

Το 1995 επέστρεψε στα Γιάννινα και δημιούργησε τον ΑΟ Ιωαννίνων, που μετέχει ανελλιπώς στα Πρωταθλήματα μέχρι σήμερα. Το 2009 ανέλαβε την προεδρία του ΑΟ Ιωαννίνων έχοντας τον συντονισμό όλων των δρώμενων «με συνεργάτες τα παιδιά μου, γιατί όλοι οι προπονητές ήταν αθλητές μου και όχι  μόνο», μάς δήλωσε.

Ο ΑΟ Ιωαννίνων 2007-2008 στη Β΄ Εθνική

Σήμερα, στα 62 του χρόνια, συνεχίζει σαν Έφηβος, προπονητής της ανδρικής ομάδας με συνεργάτη τον Βασίλη Σιαράβα, ο οποίος είναι προπονητής στις γυναίκες και στους Παίδες.

Ο Απόστολος Τικμανίδης (τον οποίο ο Γιάννης Καραμπίνας έχει παντρέψει και τού έχει βαπτίσει το παιδί) είναι προπονητής μαζί με τον Οδυσσέα Λάμπρου στους Παμπαίδες Α' και στα μίνι, ενώ στους Παμπαίδες Β' προπονητής είναι ο Οδυσσέας Λάμπρου.

Είναι, επιπλέον, εν ενεργεία καθηγητής σωματικής αγωγής.

Έχει αριθμό μητρώου νο 5 στον ΣΥΠΧΕ και διετέλεσε ειδικός γραμματέας.

Ήταν ομοσπονδιακός προπονητής στην Εθνική γυναικών από το 1996-2001 και πολλά χρόνια περιφερειακός στην ΒΔ Ελλάδα.

Διετέλεσε αντιπρόεδρος στην Ένωση Χειροσφαίρισης Βορειοδυτικής Ελλάδας.

Διετέλεσε αντινομάρχης Ιωαννίνων και για δύο θητείες αντιπεριφερειάρχης Ηπείρου (πάντα εκλεγμένος) στην πρώτη θέση.

Ως επίλογο θα πούμε ότι τέτοιοι εργάτες στο άθλημά μας δεν είναι και πολλοί. Τους έχουμε ανάγκη ακόμη και σήμερα, για να μεταλαμπαδεύσουν αυτή την αγάπη για το χάντμπολ και στους νεότερους. Γιατί πρέπει να υπάρξει συνέχεια στο άθλημα...