"Οικογενειακές ιστορίες": Το αθλητικό... ταξίδι του Στέλιου και του Λευτέρη Σεϊρεκίδη στο greekhandball.com

Στέλιος και Λευτέρης Σεϊρεκίδης «φιλοξενούνται», αυτήν την εβδομάδα, στο αφιέρωμα του greekhandball.com, «Οικογενειακές ιστορίες». Η χαντμπολική «περιπέτεια» της οικογένειας Σεϊρεκίδη, ξεκινά το 1978, χρονιά στην οποία ο πατέρας, Στέλιος ξεκινά να παίζει στον Τρίτωνα. Το 1981 φοράει τη φανέλα του ΒΑΟ, ο οποίος είχε στην τεχνική ηγεσία του τον Χρήστο Κοτζαμανίδη, κατακτώντας δύο Κύπελλα Ελλάδας. Έχει καταξιωθεί τόσο ως παίκτης, όσο και ως προπονητής, έχοντας κάτσει, μεταξύ άλλων ομάδων, στον πάγκο του ΠΑΟΚ, του Φιλίππου Βέροιας, της ΧΑΝΘ, ενώ έχει διατελέσει επί πολλά χρόνια Ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής Νέων. Το περασμένο καλοκαίρι, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Φοίβου Συκεών. Ο ίδιος αναφέρει στην ιστοσελίδα μας:

«Η πρώτη επαφή με το χάντμπολ, έγινε μέσω του γυμναστή μου στο σχολείο, του Θανάση Ζάκα, ο οποίος ήταν και προπονητής. Αυτός με μύησε στο άθλημα, όταν πήγαινα στο 3ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια ,όσοι  πραγματικά θέλαμε να συνεχίσουμε οδηγηθήκαμε στην ομάδα του Τρίτωνα. Το χάντμπολ μου άρεσε τόσο ως άθλημα, όσο και ως μια μορφή προπόνησης και έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό».



Και συνεχίζει σημειώνοντας: «Η εποχή  που ήμουν παίκτης συγκριτικά με την τωρινή διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό, σε ταχύτητα, δύναμη, αλλά και σε ποιότητα. Όταν έπαιζα, ψάχναμε να βρούμε κάποιο βίντεο, για να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε παιχνίδια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια χρονιά κατά την οποία η ΕΡΤ 1, έδειχνε τον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και ψάχναμε ποιος έχει τηλεόραση, για να μαζευτούμε να τον δούμε. Όταν ξεκινούσα, ο Θανάσης Ζάκας μας είχε δείξει τις τεχνικές και τις τακτικές του αθλήματος, και με πολλή δουλειά και όρεξη, πορευτήκαμε στο άθλημα. Ο πρώτος μου αγώνας ήταν στο «Ποσειδώνιο», πάνω σε τσιμέντο, σε γήπεδο εξωτερικού χώρου».



Υπάρχει κάτι που ξεχωρίζει από εκείνα τα χρόνια; Ο ίδιος απαντά:

«Καταρχάς ήμασταν μια πολύ δεμένη παρέα. Επιπλέον η αγάπη μας για το άθλημα ήταν κάτι το αξιοσημείωτο, η οποία βέβαια ήρθε σαν αποτέλεσμα της «πίεσης» του Θανάση Ζάκα να ασχοληθούμε με αυτό. Το χάντμπολ εκείνα τα χρόνια ήταν κάτι καινούργιο στην Ελλάδα».

Αναφορικά με τον γιο του, Λευτέρη, τονίζει ότι γεννήθηκε με το χάντμπολ στο DNA του:
«Ο Λευτέρης, από πολύ νεαρή ηλικία, ερχόταν στις προπονήσεις των ομάδων, τις οποίες είχα αναλάβει. Από μικρός κρατούσε μια μπάλα του χάντμπολ. Πάντα του έλεγα ότι όλα γίνονται με δουλειά και διάθεση. Επίσης, του ανέφερα ότι θα πρέπει πρώτα απ΄ όλα να αγαπάει αυτό που κάνει»



Στέλιος και Λευτέρης Σεϊρεκίδης αποτελούν μία από τις σπάνιες περιπτώσεις, που πατέρας και γιος έχουν συνυπάρξει στην ίδια ομάδα (ΠΑΟΚ), αλλά έχουν βρεθεί και αντιμέτωποι, σε τελικούς Πρωταθλήματος (σ.σ.  Φίλιππος Βέροιας- Διομήδης Άργους, το 2016). Ο Στέλιος Σεϊρεκίδης μιλά για το πώς βίωσε εκείνες τις στιγμές:

«Από τη μία, είναι χαρά και ευλογία να είμαστε στην ίδια ομάδα, ωστόσο από την άλλη πλευρά είναι κάτι δύσκολο, γιατί θα έπρεπε να αποδεικνύει συνεχώς ότι δίκαια αξίζει να παίζει. Στους τελικούς , που συναντηθήκαμε στο γήπεδο ως αντίπαλοι, ένιωσα περηφάνια για εκείνον και η χαρά μου ήταν μεγάλη».



Ο Λευτέρης Σεϊρεκίδης έκανε το ντεμπούτο του με τον ΠΑΟΚ, σε ηλικία 16 χρονών, πετυχαίνοντας μάλιστα 3 γκολ, σε αναμέτρηση κόντρα στα Χανιά. Ακολούθησαν η ΧΑΝΘ, ο Φοίβος Συκεών, ο Διομήδης Άργους, ο Αερωπός Έδεσσας ενώ τις σεζόν 2018/19 και 19/20 έζησε το όνειρο του εξωτερικού, παίζοντας για τη βέλγικη Τόνγκερεν.

Πως όμως αποφάσισε να ασχοληθεί με το χάντμπολ;

«Γεννήθηκα στο γήπεδο. Ξεκίνησα από τον ΠΑΟΚ και πρώτος μου προπονητής ήταν ο Γιάννης Μπιζέτας. Είχαμε κατέβει σχεδόν σε όλα τα ηλικιακά Πρωταθλήματα και καταφέρναμε να τερματίζουμε μέσα στις τρεις πρώτες θέσεις.
Είχα το μικρόβιο από πολύ μικρή ηλικία, σαφώς και επηρεάστηκα από τον πατέρα μου και για εμένα προσωπικά λειτούργησε ως πρότυπο. Δεν τον πρόλαβα να παίζει, ωστόσο όταν οδήγησε τον ΠΑΟΚ στο Πρωτάθλημα το 2009, ονειρευόμουν και εγώ μία τέτοια στιγμή».



Ο Λευτέρης μεγάλωσε κυριολεκτικά στα γήπεδα, μαζί με τον πατέρα του, έχοντας τον προπονητή στον ΠΑΟΚ. Ποια ήταν τα δικά του συναισθήματα για αυτή τη συνύπαρξη;

«Έίχε και τα θετικά και τα αρνητικά της. Μπορεί να ήξερα τι ζητούσε από εμένα, επειδή κουβεντιάζαμε και στο σπίτι, ωστόσο ήταν δύσκολο να διατηρηθούν οι ισορροπίες».

Όσο για τους τελικούς του 2016; Ο Λευτέρης αναφέρει: « Για εμένα ήταν κάτι περίπλοκο ,γιατί πέρα από το γεγονός ότι καθόταν στον πάγκο της αντίπαλης ομάδας, δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι ήταν οι τελικοί του Πρωταθλήματος».



Το 2018, αποφάσισε να κάνει το βήμα στο εξωτερικό και όπως επισημαίνει, ο πατέρας του τον προέτρεψε να το πραγματοποιήσει:

«Ήταν κάτι που ήθελε να το κάνω, όπως το ήθελα κι εγώ. Με προέτρεψε να κυνηγήσω το όνειρό μου».

Τέλος, ένα σύντομο πέρασμα από το χάντμπολ, είχε και η Ελένη, η κόρη του Στέλιου Σεϊρεκίδη, η οποία αγωνίστηκε με τις ομάδες του Δία Πολίχνης και του Ελληνικού Κολλεγίου.