Η συγκινητική αποχαιρετιστήρια δήλωση, στο greekhandball.com, του Ευγένιου Κουλούρη, που αποσύρεται από την ενεργό δράση

Στο προχθεσινό (22/05) ΔΣ του Φαίακα Κέρκυρας, ο Ευγένιος Κουλούρης ανακοίνωσε στους υπεύθυνους της ομάδας την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Ο 35χρονος, πρώην πια τερματοφύλακας των νησιωτών, φεύγει «γεμάτος» από τους αγωνιστικούς χώρους, έχοντας κατακτήσει δύο Πρωταθλήματα με Αθηναϊκό και ΑΕΚ, καθώς και τρία Κύπελλα, επίσης με Αθηναϊκό και ΑΕΚ.
Τού προτάθηκε διοικητική θέση στους Φαίακες, όμως η έλλειψη χρόνου, εξαιτίας επαγγελματικών και οικογενειακών λόγων, τον ανάγκασαν να αρνηθεί. Ο ίδιος δήλωσε στους επικεφαλής της ομάδας της Κέρκυρας πως είχε λάβει την απόφαση αποχώρησής του, πριν από 3-4 μήνες.
Ο Κουλούρης εμπιστεύτηκε το greekhandball.com, ώστε να δημοσιευτεί η αποχαιρετιστήρια δήλωσή του και αυτό αποτελεί τιμή μας, καθώς υπήρξε αθλητής, που άφησε το στίγμα του στα γήπεδα του χάντμπολ.



Ακολουθεί η συγκινητική δήλωσή του:

«Μετά από 26 χρόνια στους αγωνιστικούς χώρους, ήρθε η στιγμή να πω το οριστικό ΑΝΤΙΟ στο χάντμπολ.
Είναι μια απόφαση πιο δύσκολη από ό, τι περίμενα. Αλλά οι δεδομένες επαγγελματικές και οικογενειακές μου υποχρεώσεις, δεν μού αφήνουν το περιθώριο να συνεχίσω να αγωνίζομαι στο επίπεδο, που θα ήθελα.
Είμαι σίγουρος ότι θα μού λείψει περισσότερο από ό, τι φαντάζομαι αυτή την στιγμή, αλλά ....
Τώρα στο τέλος, όμως, είμαι περήφανος, γιατί αφήνω την ομάδα, που με έβαλε στο άθλημα, στην καλύτερή της στιγμή συμμετέχοντας στην Handball Premier, αλλά και σε καλά χέρια, και η συνέχειά της θα είναι ακόμα πιο όμορφη. Θα είμαι εκεί, δίπλα της, να την καμαρώνω.
Περήφανος, όμως, είμαι και για τις ομάδες, στις οποίες υπήρξα μέλος στην καριέρα μου, και έζησα μεγάλες επιτυχίες μαζί τους.



Είμαι, ακόμα, ευλογημένος, που φόρεσα το εθνόσημο και συμμετείχα σε αγώνες με την Εθνική ομάδα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή.
Πάνω απ' όλα, νοιώθω τυχερός, γιατί σε όλα αυτά χρόνια γνώρισα ανθρώπους σπουδαίους, έκανα φιλίες, που θα με συντροφεύουν μια ζωή.
Το ευχαριστώ στο άθλημα, που μού έμαθε έννοιες και λέξεις όπως επιμονή, υπομονή, προσπάθεια, ομαδικότητα, πειθαρχία, σεβασμός, είναι λίγο.





Τα μαθήματα ζωής, που μού προσέφερε μέσα από τις εμπειρίες της απογοήτευσης, της ήττας, του πόνου, είναι τα πιο σημαντικά και ανεκτίμητα, που θα μπορούσα να πάρω.
Αν ξαναγεννιόμουν, «χαντμπολάκι» μου δίπλα σου και πάλι θα ερχόμουν, να με πάρεις από το χέρι, να μού προσφέρεις όσα μου προσέφερες όλη μου την ζωή...».