Κεπεσίδου: "Ως αθλητές, έχουμε μάθει την υπομονή και την επιμονή"- Τσάκαλου: "Σημαντικό το γεγονός ότι είμαι με την οικογένειά μου"

Δηλώσεις στον ραδιοφωνικό σταθμό Ionion Fm, παραχώρησαν οι αθλήτριες Μάγδα Κεπεσίδου και Λαμπρίνα Τσάκαλου. Οι δύο παίκτριες μίλησαν για το πως βιώνουν την περίοδο της καραντίνας, τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της Εθνικής μας ομάδας,αλλά και τα πρωταθλήματα στα οποία μετέχουν Νέα Ιωνία και Ποντράφκα Βετζέτα αντίστοιχα.

Μάγδα Κεπεσίδου: "Τα προκριματικά του Eυρωπαϊκού με την Εθνική Ομάδα Σάλας, που θα γινόταν αρχές Ιουνίου ακυρώθηκαν όπως και το Παγκόσμιο Beach Handball, το οποίο τελικά θα διοργανωθεί το καλοκαίρι του 2021. Για το Ελληνικό Πρωτάθλημα δεν έχουμε ακόμα κάποια επίσημη ενημέρωση από την  ΟΧΕ. Όσον αφορά την καραντίνα, είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση, η οποία ήταν αναπόφευκτη.Οι πρώτες ημέρες της καραντίνας κύλησαν πολύ καλά, γύρισα στη γενέτειρά μου την Αλεξανδρούπολη και έμεινα με την οικογένειά μου και αυτό μου έκανε πολύ καλό, γιατί με το αθλητικό πρόγραμμα που έχω χειμώνα-καλοκαίρι τους βλέπω περιστασιακά,λίγες εβδομάδες τον χρόνο. Όσο περνούσαν οι εβδομάδες, έχοντας διαβάσει πολλά βιβλία, έχοντας σκεφτεί αρκετά για το μέλλον μου, άρχισα να θέλω να επιστρέψω στην κανονικότητα όσο ποτέ. Οι καθημερινές προπονήσεις μου, είτε στην ταράτσα του σπιτιού μου, είτε στην παραλία για τρέξιμο, δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αίσθηση της προπόνησης με μπάλα. Ως αθλητές έχουμε μάθει στην υπομονή και την επιμονή, αλά δεν έχουμε μάθει στον εγκλεισμό και στον περιορισμό της κίνησής μας. Μέχρι στιγμής η χώρα μας είναι πολύ καλά σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές, άλλα αυτό δε σημαίνει ότι πέρασε και ο ιός.Προσωπικά προτείνω να κλείσουμε τις τηλεοράσεις, να ενεργοποιήσουμε το σώμα και το πνεύμα μας, να δείξουμε ατομική ευθύνη, να κάνουμε υπομονή και όλοι μαζί να βγούμε νικητές".

Λαμπρίνα Τσάκαλου: "Όταν ξεκίνησαν όλες οι χώρες να ανακοινώνουν την έναρξη της καραντίνας άρχισα να αγχώνομαι και να πιέζομαι ψυχολογικά. Όχι γιατί φοβήθηκα τόσο τον ιό και τον πανικό που άρχισε να δημιουργείται,αλλά γιατί βρισκόμουν στην Κροατία μόνη μου, μακριά από την οικογένεια με μεγάλες πιθανότητες να μην προλάβω να επιστρέψω στην Ελλάδα. Τελικά τα κατάφερα και από τη στιγμή που βρέθηκα στο σπίτι μου,με τους δικούς μου ανθρώπους τα υπόλοιπα δεν είχαν τόση σημασία πλέον. Ήταν δεδομένο ότι η ομάδα μου θα κατακτούσε το Νταμπλ παρόλα αυτά η ομοσπονδία της Κροατίας δεν μας παραχώρησε τον τίτλο ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες. Προφανώς έπρεπε να το αποδεχτώ, με μια μικρή απογοήτευση φυσικά . Το γεγονός όμως που πραγματικά με επηρέασε ψυχολογικά ήταν η ακύρωση του ευρωπαϊκού κυπέλλου (ehf cup). Είχαμε φτάσει στους ημιτελικούς και είχαν απομείνει 4 αγώνες , 2 εάν τελικά γινόταν η διεξαγωγή σε μορφή φάιναλ-4 όπως και είχε προταθεί εξ αρχής. Ήμουν πολύ προσηλωμένη στο στόχο αυτό πριν το ξέσπασμα του ιού. Βρισκόμουν σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση και σε συγκεκριμένη «αποστολή» με τον εαυτό μου. Δυστυχώς η αναβολή με ενόχλησε αλλά περίμενα πως έστω μερικούς μήνες αργότερα θα παίζαμε αυτά τα παιχνίδια . Άλλωστε από όλες τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις εμείς βρισκόμασταν πιο κοντά στη διεκπεραίωσή της . Όσων αφορά τη συνέχεια , προσπαθώ να γυμνάζομαι σωματικά όπως μπορώ με βάση τις συνθήκες , να αφιερώνω χρόνο σε δραστηριότητες που δεν ευκαιρούσα μέχρι τώρα και απλώς να περιμένω υπομονετικά τη συνέχεια. Άλλωστε ο ελληνικός ήλιος πάντα βοηθάει στις ψυχολογικές διακυμάνσεις".