«Ημερολόγιο Καραντίνας» στο greekhandball.com: Η Ελένη Προκοπίδου σημειώνει: «Μετά από μια καταιγίδα, κανείς δεν είναι όπως πριν»

Η αθλήτρια του Πανοράματος (Α1 Γυναικών), Ελένη Προκοπίδου, έγραψε στο «Ημερολόγιο Καραντίνας» του greekhandball.com και την ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο της και την ανταπόκρισή της.

«Πέμπτη 16 Απριλίου 2020,

Οι μέρες μοιάζουν να είναι ίδιες… χωρίς κάποια πρωτοτυπία, σαν να πάτησε κάποιος το “pause”. Ζούμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε πως είναι μια φάση και θα περάσει. Και μέσα από αυτήν την φάση το μόνο σίγουρο είναι πως θα αναθεωρήσουμε για πολλά και θα καταλάβουμε ότι τίποτα σε αυτήν τη ζωή δεν πρέπει να είναι δεδομένο!

Είναι έκδηλο πως όλη αυτή η κατάσταση και δη η καραντίνα επιδρά στην ψυχολογία του ανθρώπου. Όμως, προτού βυθιστούμε σε απόγνωση, ας σκεφτούμε τι μπορούμε να κάνουμε, για να ξεχαστούμε ή καλύτερα θα έλεγα πόσο πιο δημιουργικοί μπορούμε να γίνουμε μέσα από την εν λόγω συγκυρία.

Θα μιλήσω για την δική μου καθημερινότητα. Πέρα από αθλήτρια είμαι και εκπαιδευτικός, οπότε παραδίδω μέσω υπολογιστή κάποια μαθήματα. Επιπλέον, παρακολουθώ ένα επιμορφωτικό σεμινάριο σχετικό με την ειδικότητά μου. Φυσικά, έχω την ευκαιρία να ασχοληθώ και με τη μαγειρική κατά πολύ. Οι πιο ευχάριστες ώρες μου είναι αυτές, που γυμνάζομαι στο σπίτι ή στην αυλή και θα προτρέψω όλους τους ανθρώπους -αθλητές και μη- να το κάνουν, καθώς η άθληση μόνο καλό μπορεί να μας κάνει και σωματικά, άλλα και ψυχικά, ειδικά αυτές τις μέρες. Επιπρόσθετα, διαβάζω βιβλία και γράφω, παρακολουθώ βίντεο και ντοκιμαντέρ και φυσικά βλέπω ταινίες και σειρές.

Όσον αφορά σ το κομμάτι του αθλητισμού, δεν έχουμε καθαρή εικόνα για το πότε θα άρουν τα μέτρα. Η πρόθεση συνέχειας του Πρωταθλήματος, δεν ξέρω κατά πόσο ωφελεί. Παρακολουθώντας και τις εξελίξεις σε κάποιες άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στο χάντμπολ συγκεκριμένα πάρθηκε η απόφαση της λήξης των Πρωταθλημάτων, πράγμα που θεωρώ λογικό, καθώς δίνεται προτεραιότητα στον αθλητή ως άνθρωπο. Επιστρέφοντας με το καλό στα γήπεδα, γνωρίζουμε ότι απαιτείται κάποιος εύλογος χρόνος προσαρμογής, ειδάλλως ελλοχεύει ο κίνδυνος τραυματισμού, κυρίως σε αθλητές που θα διεκδικήσουν κάποιον τίτλο και θα κληθούν να αγωνιστούν πολύ δυναμικά.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι κάτι τέτοιες καταστάσεις αναπλάθουν τον χαρακτήρα του ανθρώπου και τον κάνουν ακόμη πιο δυναμικό. Άλλωστε, μετά από μια καταιγίδα, ποτέ κανείς δεν είναι αυτός, που ήταν πριν. Όσο παράλογο και να ακούγεται, όταν δοκιμάζεσαι, μαθαίνεις πτυχές του εαυτού σου και μαθαίνεις να υπομένεις – όσο χρειαστεί! Ο αθλητισμός είναι μια αρετή, που σού διδάσκει και να υπομένεις, αλλά και να παλεύεις και προσωπικά νιώθω πολλή τυχερή γι’ αυτό.

Ευχαριστώ που μού δόθηκε η ευκαιρία να γράψω κι εγώ δυο αράδες…».