Ο γιατρός - προπονητής της Καστοριάς, Ηλίας Τάρες, που γνώριζε το τελευταίο θύμα του κορονοϊού στην Ελλάδα, τόνισε σε συνέντευξή του στο greekhandball.com: «Αυτή την φορά, ο φόβος είναι ίσως σύμμαχός μας»

στον ΓΙΩΡΓΟ ΔΕΛΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ

Ο μαιευτήρας – γυναικολόγος, Ηλίας Τάρες, που γνώριζε τον 53χρονο, ο οποίος κατέληξε σήμερα (15/03) και αποτελεί το τέταρτο θύμα του κορονοϊού στην Ελλάδα, μίλησε στο greekhandball.com για τις εξελίξεις σχετικά με τον ιό.

Ο 46χρονος, εκ των προπονητών (σ.σ. συνεργάζεται με τον Κωνσταντίνο Ραπτόπουλο) της γυναικείας ομάδας χάντμπολ της Καστοριάς (Α2 Γυναικών, 2^ος όμιλος), αλλά και των ηλικιακών τμημάτων του συλλόγου, απάντησε σε ερωτήσεις, που τού θέσαμε και… λίγο πολύ απασχολούν όλους μας, αναφορικά με την περιπέτεια, την οποία βιώνουμε.    

-Βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, που επηρεάζουν το σύνολο της κοινωνίας. Θυμάστε κάτι ανάλογο στο παρελθόν;

«Όχι. Με τον SARS, η κατάσταση δεν ήταν όμοια. Αυτή την φορά τα πράγματα είναι χειρότερα. Ας ελπίσουμε να μην εξελιχθούν σε πολύ χειρότερα. Η μεταδοτικότητα, τώρα, είναι υψηλή.

Η Ιταλία βιώνει πολλά, παρά το γεγονός πως, τουλάχιστον στο βόρειο τμήμα της, το σύστημα υγείας είναι καλύτερο απ’ ό, τι στην Ελλάδα. Καθυστέρησε να λάβει μέτρα, αντίθετα η χώρα μας έδρασε άμεσα, καθώς το πάθημα της Ιταλίας έγινε μάθημα σ’ εμάς. Ωστόσο, η κοινωνία μας δεν δείχνει να έχει συνειδητοποιήσει απόλυτα το πρόβλημα. Ελπίζω να προλάβουμε την περαιτέρω εξάπλωση και μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα των δύο-τριών εβδομάδων να αναπτύξουμε επιπλέον κλίνες εντατικής. Προς το παρόν, είμαστε σχετικά καλά».

-Παρά τα πολύ αυστηρά, αλλά σίγουρα ορθά, μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης και παράλληλα παρά την όξυνση των κρουσμάτων, κάποιοι δεν δείχνουν να συμμορφώνονται, παίρνοντας ίσως στον… λαιμό τους συμπολίτες μας. Πόσο δύσκολο είναι για έναν ολόκληρο λαό να αλλάξει συνήθειες, αλλά και… μυαλά από την μία ημέρα στην άλλη;     

«Συμφωνώ πως κάποιοι μπορεί να οδηγήσουν στον θάνατο άλλους. Όμως, οι συνήθειες είναι θέμα παιδείας και αυτή είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει ξαφνικά. Είναι, επίσης, δύσκολο να πεις «όχι» στα παιδιά, ενώ μέχρι πρότινος τους έκανες όλα τα χατίρια. Οι ενήλικες πρέπει να πάψουν να βρίσκουν δικαιολογίες και να συμμορφωθούν και παράλληλα, οι γονείς να περιορίσουν τα παιδιά. Είναι ζήτημα ατομικής ευθύνης.

Επιστημονικά μιλώντας, δεν γνωρίζουμε τον ρυθμό μεταδοτικότητας. Δεν ξέρουμε αν μας προφυλάσσει το ένα μέτρο. Στην Κίνα αποδείχθηκε ότι υπήρχε μετάδοση και σε απόσταση 2,5 μέτρων. Επίσης, δεν είμαστε, ακόμα, σε θέση να γνωρίζουμε τον επιτρεπτό χρόνο, που μπορούμε να είμαστε εκτός σπιτιού. Ούτε οι επιστήμονες δεν ξέρουν τι ακριβώς ισχύει, πόσο μάλλον ο κόσμος. Νοσεί μέχρι και ιατρικό προσωπικό, το οποίο λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να προφυλαχθεί.

Ως άνθρωπος είμαι εντελώς κατά των μέτρων φόβου, διότι θεωρώ ότι ο φόβος ελέγχει τις μάζες. Αυτή την φορά, όμως, ο φόβος είναι ίσως σύμμαχός μας.

Στην Ιταλία, χρειάζεται κανείς ειδική άδεια, για να μετακινηθεί από το σπίτι του σε σούπερ μάρκετ, φαρμακείο, ιατρό. Αν συμβεί αυτό, χωρίς την κατοχή σχετικού εγγράφου, εφόσον ζητηθεί από το πρόσωπο από τις αρμόδιες αρχές, τότε πέρα από το πρόστιμο, που τού επιβάλλεται, αμαυρώνεται και το ποινικό μητρώο του. Ενδεχομένως, να πρέπει να επιβληθεί και σ’ εμάς ένα μέτρο… φυλακής».

-Εκτιμάται πως η αλλαγή της εποχής και συγκεκριμένα η έλευση του καλοκαιριού, θα συμβάλλει στην εξασθένηση του φαινομένου, όμως εμβόλιο, τουλάχιστον με όσα γίνονται γνωστά, δεν πρόκειται να ανακοινωθεί σύντομα. Δίχως αυτό, πώς θα… φρενάρουμε τον κορονοϊό και επιπλέον, οι δυσκολίες είναι πιθανό να επανέλθουν από Σεπτέμβριο;

«Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επανέλθουν οι δυσκολίες. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αποφασίσουν τι είδους τακτική θα ακολουθήσουν. Χρειαζόμαστε περισσότερους αναπνευστήρες, περισσότερο ειδικό προσωπικό και περισσότερες κλίνες, ώστε να αποφύγουμε την απότομη άνοδο των κρουσμάτων.   

Η βρετανική κυβέρνηση έχει αποφασίσει κάτι παράδοξο. Αφήνει τον κόσμο, μέχρι 70 χρονών, να αρρωστήσει ελπίζοντας πως θα αποκτήσει ανοσία. Οι άνω των 70 βρίσκονται σε καραντίνα. Παρ’ όλα αυτά, ο κόσμος φοβάται και πολλοί κάθονται από μόνοι τους στα σπίτια τους, χωρίς δηλαδή την προτροπή της κυβέρνησης. Έχουν εκτιμήσει, ακόμα, πως στο χειρότερο σενάριο θα νοσήσουν 125.000 άτομα. Η ανοσία είναι, ίσως, η λύση, αλλά δεν γνωρίζουμε πως όντως υπάρχει. Η Βρετανία πειραματίζεται, αλλά στον δρόμο θα χάσει πολλούς.

Όσον αφορά στην Ελλάδα, υπολογίζεται πως το Πάσχα θα έχουμε 5.000 περιστατικά και 250 νεκρούς, εκτός και αν όλοι μείνουμε στα σπίτια μας, οπότε θα έχουμε 3.000 περιστατικά και λιγότερους νεκρούς.

Στόχος μας είναι να επιβραδύνουμε τον ρυθμό αύξησης των κρουσμάτων, για να δώσουμε χρόνο σε ασθενείς, που καταλαμβάνουν κλίνες στις εντατικές, να αναρρώσουν και να απελευθερωθούν, έτσι, κρεβάτια για άλλους. Ίσως «ανοίξουν» και άλλες κλίνες, μπορεί και ιδιωτικές. Προς το παρόν, έχουμε μόνο 400 κλίνες εντατικής. Οι Ιταλοί πιστεύουν πως τα θύματά τους θα ήταν κατά 60% λιγότερα, αν είχαν περισσότερες κλίνες».

-Αβεβαιότητα, ενδεχομένως και ανασφάλεια, κυριαρχεί ακόμα και στην επιστημονική κοινότητα, καθώς δίνεται παγκοσμίως μάχη με τον χρόνο, αλλά προς το παρόν βασιζόμαστε σε υποθέσεις.  Τι προβληματίζει περισσότερο απ’ όλα;

«Αρκετά είναι εκείνα, τα οποία προβληματίζουν, αλλά κυρίως ο αριθμός των θυμάτων. Γίνονται υπεράνθρωπες προσπάθειες, για να έχουμε όσο το δυνατόν λιγότερα θύματα, όμως το μηδέν, δυστυχώς, δεν υφίσταται στην προκειμένη περίπτωση.

Ο κόσμος γνωρίζει πως ο ιός μεταδίδεται με τα σταγονίδια, ίσως και με τα κόπρανα και τα κολπικά υγρά, αλλά δεν είμαστε σίγουροι για τα δύο τελευταία, πολλά είναι αβέβαια. Οι επιστήμονες, ωστόσο, οφείλουν να παρέχουν προστασία για όλα τα σενάρια, γι’ αυτό γνωστοποιούν ακόμα και τις υποθέσεις τους».

-Η Καστοριά έχει αρκετά κρούσματα, μέχρι στιγμής. Το Γενικό Νοσοκομείο της ασφυκτιά. Πώς κυλά η καθημερινότητα εκεί; Η ανησυχία είναι έντονη;

«Στην πόλη υπάρχει έντονη ανησυχία, ίσως περισσότερη από όση σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Ο κόσμος έχει, έτσι, ανταποκριθεί περισσότερο, κυρίως επειδή βλέπει δίπλα του τα κρούσματα. Στην αρχή υπήρχε ολιγωρία, η οποία, όμως, δεν ξέρω πού οφειλόταν. Ο ιός μεταδόθηκε στον τόπο μας από Καστοριανούς, που είχαν επιστρέψει από το Μιλάνο, από μία έκθεση γούνας και εξαπλώθηκε μέσα στη μικρή πόλη (σ.σ. κοντά στους 15.000 κατοίκους) της Καστοριάς. Το Γενικό Νοσοκομείο Καστοριάς λειτουργεί, τώρα, χωρίς τα εξωτερικά ιατρεία, πολλοί είναι σε καραντίνα.

Υποβλήθηκα και εγώ σε τεστ, το δείγμα μου βγήκε αρνητικό, αλλά ενός συναδέλφου μου θετικό. Ο κόσμος φοβάται, δεν έρχεται στο νοσοκομείο».

-Στο επάγγελμά σας, όπως και σε άλλα, απαιτείται φυσική παρουσία στον χώρο εργασίας. Τι έχει αλλάξει στον τρόπο, με τον οποίο δουλεύετε;

«Οι εγκυμονούσες έχουν σταματήσει να έρχονται στα τακτικά ραντεβού (σ.σ. μία φορά τον μήνα) και πλέον τις ενημερώνουμε μέσω τηλεφώνου. Αν είναι κοντά στις ημέρες, που θα γεννήσουν, πράγμα το οποίο δεν… αναβάλλεται, τις προτρέπουμε να επισκεφθούν όμορα νοσοκομεία. Πάντως, οι γιατροί και οι μαίες, λαμβάνουμε όλα τα προστατευτικά μέτρα. Βέβαια, σχετικά με τις εγκυμονούσες, το άγχος στο οικείο τους περιβάλλον, είναι μεγάλο. Ευτυχώς, αυτόν τον καιρό, οι εγκυμονούσες γυναίκες, που παρακολουθούμε, δεν είναι πολλές».

-Σήμερα (15/03) κατέληξε και ο 53χρονος, το τέταρτο θύμα του κορονοϊού στην Ελλάδα. Εργαζόταν στο νοσοκομείο Καστοριάς και καταγόταν από την περιοχή. Τον γνωρίζατε; Είχε ιστορικό;

«Ναι, τον γνώριζα, είχε καρδιολογικά προβλήματα. Επιβεβαιώνεται, συνεχώς, πως ο ιός οδηγεί, πιθανότατα, ευπαθείς ομάδες στον θάνατο…».

-Η επιστήμη απαιτεί αποδείξεις και στις θεωρίες συνωμοσίας, τις περισσότερες φορές, δεν υπάρχουν. Είναι πολλά τα σενάρια, που έχουν αναπτυχθεί για τον ιό. Πιστεύετε κάποιο από αυτά;

«Πάντως, αυτό με την νυχτερίδα σίγουρα δεν το πιστεύω. Αν ήταν έτσι, τότε οι Κινέζοι και οι γειτονικοί τους λαοί, θα είχαν… εξαφανιστεί, αφού από την αρχαιότητα καταναλώνουν τέτοιες τροφές.

Ωστόσο, δεν πιστεύω ούτε τις θεωρίες συνωμοσίας, μολονότι θεωρώ πως είμαστε υποχείρια δέκα ατόμων σε όλον τον πλανήτη, τουλάχιστον μέχρι να αποδειχθεί κάτι.

Η κοινωνία μας χειροτερεύει, οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο ατομιστές. Δεν πιστεύω, όπως ήδη ανέφερα, τις θεωρίες συνωμοσίας, όμως μπορεί και να μην θέλω να τις πιστέψω. Ας ελπίσουμε πως το καλοκαίρι θα λήξει, σε σημαντικό βαθμό, αυτή η περιπέτεια».