Συνέντευξη Χρ. Τσιομπάνου στο greekhandball.com: «Η Ελλάδα με... αγκάλιασε» - greekhandball.com

Τελευταία νέα

Συνέντευξη Χρ. Τσιομπάνου στο greekhandball.com: «Η Ελλάδα με... αγκάλιασε»




στον ΓΙΩΡΓΟ ΔΕΛΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ

Η Χριστίνα Τσιομπάνου «κλέβει» και στη σεζόν, που διανύουμε, τις εντυπώσεις, έχοντας πετύχει 129 τέρματα αγωνιζόμενη με την Αναγέννηση Άρτας στην Α1 Γυναικών, γεγονός που την κατατάσσει πρώτη στον πίνακα των σκόρερς.
Η 38χρονη πλέι μέικερ μίλησε στο greekhandball.com για την διαδρομή της από την Ρουμανία στην Ελλάδα και αναφέρθηκε στην στήριξη, που έλαβε στη χώρα μας, ώστε να προσαρμοστεί. Μάς είπε, επιπλέον, πως κατέχει πτυχίο ελληνομάθειας από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, απάντησε σε ερώτηση σχετικά με το ενδεχόμενο απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας, επεσήμανε ότι θα ήθελε να ακολουθήσει την προπονητική, μετά από την απόσυρσή της από την δράση και σχολίασε, μεταξύ άλλων, την κατάσταση στο ρουμανικό χάντμπολ.
Ακολουθεί η συνέντευξη, στην ιστοσελίδα μας, της Τσιομπάνου, η οποία έχει φορέσει, κατά σειρά, την φανέλα των Φίμπρεξ Νάιλον Σαβινέστι, Χάντμπολ Κλαμπ Μιουνίσιπαλ Ρομάν, Αρίωνα Πτολεμαΐδας, Αναγέννησης Άρτας, Αμύντα Αμυνταίου, ΠΑΟΚ, Βέροιας 2017, Αναγέννησης Άρτας (σ.σ. δεύτερη θητεία).


-Το 2007 ήρθες στην Ελλάδα, με σκοπό να αγωνιστείς ως αθλήτρια χάντμπολ. Γιατί επέλεξες να κάνεις αυτό το βήμα σ’ έναν ερασιτεχνικό χώρο, τι σε ώθησε, ποιά ήταν τα κίνητρα που δικαιολογούσαν αυτή την μετάβαση;

«Ήταν μία απόφαση της στιγμής, δεν υπήρχε συγκεκριμένος λόγος, για τον οποίο έφυγα από την Ρουμανία. Επρόκειτο για μία νέα πρόκληση στην καριέρα μου, την οποία ήθελα να ζήσω. Ήμουν γύρω στα 27, όταν έφυγα από την Ρουμανία. Μέχρι τότε, είχα επισκεφθεί την Ελλάδα μονάχα για διακοπές, μού αρέσει το κλίμα  της χώρας.
Είχα μία φίλη στο Αγρίνιο, η οποία μού είπε πως οι υπεύθυνοι του Αρίωνα Πτολεμαΐδας αναζητούσαν παίκτριες, για να στελεχώσουν την ομάδα. Ήρθα σε επαφή με τους επικεφαλής και έτσι κατέληξα στον Αρίωνα και στην Ελλάδα. Παράλληλα, επιδίωκα να κατεβάσω, κατά κάποιον τρόπο, «ταχύτητα», καθώς, έπειτα από 10 χρόνια στα Πρωταθλήματα της Ρουμανίας, θα μπορούσα να πω ότι είχα, κάπως, κουραστεί. Κυρίως, όμως, ήθελα να βιώσω μια νέα πρόκληση και μια νέα εμπειρία».


-Δυσκολεύτηκες να προσαρμοστείς; Πώς έμαθες τα ελληνικά, τα οποία μιλάς πάρα πολύ καλά;

«Όταν ήρθα, ώστε να αγωνιστώ, ήρθα μόνη μου, δεν είχα κανέναν εδώ (σ.σ. στην Ελλάδα). Παρ’ όλα αυτά, δεν δυσκολεύτηκα στην προσαρμογή, γιατί σε όλες τις ομάδες βρήκα ανθρώπους, με τους οποίους συνεργάστηκα καλά. Όλα ήταν μια χαρά, δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα, η Ελλάδα με... αγκάλιασε. Έτσι, η προσαρμογή μου ήταν ομαλή. Άλλωστε, με στήριξαν πολύ τα κορίτσια, οι πρώην συμπαίκτριές μου, από τον Αρίωνα Πτολεμαΐδας.
Ο ρουμανικός λαός μοιάζει πολύ με τον ελληνικό, έχουμε κοινά χαρακτηριστικά. Έχω μάθει να ζω μόνη μου, αφού από το σπίτι μου έφυγα στα 18 μου, πήγα σε άλλη πόλη, ώστε να παίξω χάντμπολ. Η Ελλάδα, πάντως, δεν απέχει πολύ, με το αεροπλάνο, από την Ρουμανία και επομένως, είναι σχετικά εύκολο το να βλέπω τους δικούς μου.
Όσον αφορά στα ελληνικά, τα έμαθα μόνη μου, με την βοήθεια, φυσικά, των πρώην συμπαικτριών μου, στον Αρίωνα, αλλά και σε άλλες ομάδες. Ξέρω, ακόμα, να γράφω και να διαβάζω, έχω πάρει πτυχίο ελληνομάθειας από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο».


-Πέρα από το χάντμπολ, απασχολείσαι πάνω σε κάποιο άλλο αντικείμενο;

«Έχω αποφοιτήσει από την Γυμναστική Ακαδημία. Έχω, επιπλέον, άδεια ασκήσεως επαγγέλματος προπονήτριας. Ελπίζω, μετά από την απόσυρσή μου από την ενεργό δράση, να εργαστώ αποκλειστικά ως προπονήτρια.
Την προπονητική, πάντως, εξάσκησα (και συνεχίζω να εξασκώ) στον Αρίωνα Πτολεμαΐδας, στον Αμύντα Αμυνταίου και στην Αναγέννηση Άρτας, στα ηλικιακά τμήματα. Νομίζω πως… πλησιάζει η ώρα, που θα δουλεύω, μόνο, ως προπονήτρια».


-Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το χάντμπολ;

«Ξεκίνησα σε ηλικία 12 ετών. Με είχε δει ένας προπονητής σε σχολικούς αγώνες, μού είπε ότι… κάνω για χάντμπολ και έτσι πήγα σε αθλητικό Λύκειο, στο οποίο έκανα προπόνηση κάθε μέρα. Μόλις τελείωσα το Λύκειο πήρα μεταγραφή σε ομάδα (σ.σ. Φίμπρεξ Νάιλον Σαβινέστι) της πρώτης κατηγορίας της Ρουμανίας, η οποία στη συνέχεια διαλύθηκε.
Αργότερα, εκείνος ο προπονητής, που μού είχε προτείνει να ασχοληθώ με το χάντμπολ, δημιούργησε ομάδα, η οποία μετείχε στην δεύτερη κατηγορία. Αγωνίστηκα σε αυτήν (σ.σ. Χάντμπολ Κλαμπ Μιουνίσιπαλ Ρομάν) για πέντε χρόνια, κερδίσαμε την άνοδο στην Α1».

-Στο τέλος της περασμένης σεζόν αναδείχθηκες πρώτη σκόρερ του Πρωταθλήματος της Α1, έχοντας σημειώσει 147 γκολ με την φανέλα της Βέροιας 2017. Είναι στόχος σου να αναδειχθείς και πάλι κορυφαία σκόρερ;

«Έχω αναδειχθεί ακόμα τρεις φορές, εκτός από εκείνη με την Βέροια 2017, πρώτη σκόρερ, στην Ελλάδα, και τις τρεις με τον Αμύντα Αμυνταίου. Αν θυμάμαι καλά, το ρεκόρ των γκολ μου, σε μία σεζόν, είναι 189 τέρματα, στον Αμύντα.
Σχετικά με την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, ήθελα να αναδειχθώ πρώτη σκόρερ, όμως δεν το… κυνηγάω κιόλας. Ίσως λόγω εμπειρίας, αν και στην Αναγέννηση Άρτας έχουμε και άλλες έμπειρες παίκτριες, έχω την δυνατότητα να «βλέπω» καλύτερα το γήπεδο και έτσι σκοράρω.
Ως ομάδα θεωρώ πως αξίζουμε την τρίτη θέση, αλλά θα μπορούσαμε και παραπάνω».


-Έχεις σκεφθεί το ενδεχόμενο να αποκτήσεις ελληνική ιθαγένεια, η οποία θα σού επέτρεπε, επίσης, να αγωνιστείς, στα προηγούμενα ίσως χρόνια, στην Εθνική μας ομάδα; Θα το επιθυμούσες;

«Για να είμαι ειλικρινής, δεν το επιδίωξα, διότι δεν το επιθυμούσα και πλέον, ούτως ή άλλως, είναι αργά, για να αγωνιστώ στην Εθνική ομάδα. Αν ερχόμουν νωρίτερα στην Ελλάδα και όχι στα 27 μου μπορεί και να κινούσα τις διαδικασίες για την απόκτηση της ιθαγένειας. Στο επίπεδο της Εθνικής Ελλάδας, παρ’ όλο που δεν είναι στην πρώτη γραμμή, υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες, αθλήτριες με ταλέντο».

-Θα ήθελες να παραμείνεις στην Ελλάδα και τη νέα σεζόν; Είναι μέσα στα σχέδιά σου; Είσαι, επιπλέον, ευχαριστημένη στην Αναγέννηση Άρτας;

«Θα ήθελα να αγωνιστώ το πολύ για μια σεζόν ακόμα. Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη από την Αναγέννηση Άρτας, γι’ αυτό επέστρεψα στην ομάδα. Ό, τι συμφωνήσαμε, το τήρησε και με το παραπάνω ο κ. Κρανιώτης (σ.σ. ο Πρόεδρος της ομάδας).
Επιχειρούμε, παράλληλα, να οργανώσουμε τα αναπτυξιακά. Αυτής της προσπάθειας ηγούνται, κυρίως, ο Γιώργος Τσέλιος και ο Σωτήρης Ντάλας, εγώ συμμετέχω επικουρικά. Ωστόσο, μέχρι τώρα, έχω αποδείξει ότι μπορώ να τα καταφέρω ως προπονήτρια».


-Η καλύτερη παίκτρια χάντμπολ στον κόσμο είναι Ρουμάνα, η Κριστίνα Νιάγκου. Πώς είναι τα πράγματα στη Ρουμανία, όσον αφορά στο άθλημα, σε επίπεδο γυναικών;

«Η Ρουμανία είχε πάντα παράδοση στο γυναικείο χάντμπολ. Τα τελευταία χρόνια, όμως, μετέχουν στα Πρωταθλήματα, κυρίως της πρώτης κατηγορίας, πολλές ξένες.
Η Εθνική Ρουμανίας ήταν πολύ πιο δυνατή απ’ ό, τι στην παρούσα φάση. Ωστόσο, λόγω της εισόδου των ξένων αθλητριών, τις οποίες προτιμούν οι ομάδες, έτσι ώστε να έχουν άμεσα θετικά αποτελέσματα,  η «δεξαμενή» των Ρουμάνων παικτριών δεν είναι επαρκής. Νέες Ρουμάνες αθλήτριες δεν έχουν, πολλές φορές, θέση στις ομάδες, γιατί εκείνες… βιάζονται να φτάσουν στις επιτυχίες, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους το μέλλον. Αυτό δεν κάνει, όπως είναι λογικό, καλό στο γυναικείο ρουμανικό χάντμπολ και έτσι έχει πέσει το επίπεδό του. Βέβαια, στο Τσάμπιονς Λιγκ συνεχίζουν να μετέχουν δύο ρουμανικές ομάδες (σ.σ. η CSM Βουκουρεστίου και η SCM Ραμνίκου Βαλκέα), που έχουν σοβαρές επιδιώξεις».

No comments