Συνέντευξη Λαδάκη στο greekhandball.com: «Τα κίνητρά μου είναι τα όνειρά μου…»

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ

Ο Μανώλης Λαδάκης είναι από τους παίκτες, που διακρίθηκαν στο πρώτο μισό του τρέχοντος Πρωταθλήματος της Handball Premier, φορώντας την φανέλα του Άρη Νικαίας. Ο νεαρός αθλητής αγωνίζεται για πέμπτη διαδοχική σεζόν στη μεγάλη κατηγορία, καθώς προηγήθηκαν οι παρουσίες του με το ΙΕΚ Ξυνή (2015-16, 2016-17, όταν κατέκτησε Πρωτάθλημα Ελλάδας), με το Καματερό (2017-18) και με τον Άρη Νικαίας (2018-19).

Ο 23χρονος αριστερός ίντερ μίλησε στο greekhandball.com και τόνισε πως στόχος του είναι να κερδίσει μία θέση στον Ολυμπιακό, από τον οποίο έχει παραχωρηθεί με την μορφή υποσχετικής στους Νικαιώτες. Υπογράμμισε, επίσης, πως θα ήθελε να αγωνιστεί στο εξωτερικό, ανέφερε ότι το χάντμπολ δεν είναι χόμπι για τον ίδιο, αφού σχεδιάζει να το ακολουθήσει επαγγελματικά, επεσήμανε ότι το να κληθεί ξανά στην Εθνική Ανδρών είναι πρόκληση για εκείνον, δήλωσε ότι ο Άρης θα παραμείνει στην πρώτη κατηγορία, ανέδειξε την, κατά την εκτίμησή του, καλύτερη επτάδα και σχολίασε σχετικά με το χάντμπολ στην Κρήτη.

-Στον Άρη έχεις πρωταγωνιστικό ρόλο, είσαι ένας από τους πολυτιμότερους παίκτες του και στο Πρωτάθλημα διακρίνεσαι. Ποιές είναι οι προσωπικές σου φιλοδοξίες για την τρέχουσα σεζόν, αλλά και συνολικά;

«Αρχικά, για την τρέχουσα σεζόν, θα ήθελα να σώσουμε τον Άρη. Αναφορικά μ’ εμένα, ενόψει της συνέχειας, ονειρεύομαι να κερδίσω μία θέση στον Ολυμπιακό και να έχω ενεργό ρόλο εκεί. Ιδανικά, θα ήθελα, επιπλέον, να αγωνιστώ στο εξωτερικό, χωρίς να έχω, ωστόσο, συγκεκριμένη προτίμηση σε χώρα. Μού αρέσει το διεθνές χάντμπολ, παρακολουθώ συστηματικά, κυρίως Τσάμπιονς Λιγκ. Θεωρώ ότι η Μπουντεσλίγκα είναι το πιο δύσκολο Πρωτάθλημα. Παρ’ όλα αυτά, στο τέλος της περιόδου, θα μιλήσω ξανά με τον Ολυμπιακό, για να δούμε τι είναι καλύτερο για εμένα».

-Είσαι γεννημένος τον Αύγουστο, Λέων στο ζώδιο και σαν… λιοντάρι, μάλιστα, παίζεις. Αρκεί μόνο το ταλέντο, για να ξεχωρίσει ένας αθλητής στο χάντμπολ; Ποιά είναι, επίσης, τα δικά σου κίνητρα;

«Όχι, δεν αρκεί μονάχα το ταλέντο. Οπωσδήποτε, χρειάζεται προπόνηση και συνέπεια στις υποχρεώσεις της ομάδας. Ο αθλητής πρέπει να δουλεύει μέσα στο γήπεδο και έξω από αυτό, με βάρη. Τα δικά μου κίνητρα είναι τα όνειρά μου...».

-Ξεκίνησες, στα 15 σου, ως μέλος του ΓΣ Χανίων, το χάντμπολ. Φανταζόσουν, τότε, ότι θα φτάσεις να αγωνίζεσαι στην πρώτη κατηγορία, στην οποία θα κάνεις κιόλας αισθητή την παρουσία σου;

«Το ήθελα, το φανταζόμουν και το επιδίωξα. Μού φαινόταν αρκετά μακρινό, τότε, όπως ήταν άλλωστε λογικό, αλλά προσπάθησα γι’ αυτό και τα κατάφερα.

Το χάντμπολ προέκυψε για εμένα από… σπόντα. Αγωνιζόμουν στη σχολική ομάδα χάντμπολ του Γυμνασίου Πλατανιά και μέσω του γυμναστή μας, κ. Κώστα Σαμαρά, που ήρθε σε επαφή με τον ΓΣ Χανίων, εγώ και άλλα παιδιά μετακινηθήκαμε εκεί. Παρ’ όλα αυτά, ξεκίνησα να παίζω χάντμπολ στο Δημοτικό, πηγαίναμε σε σχολικούς αγώνες. Μού άρεσε και τότε, αλλά μέχρι εκεί.

Από μικρός έπαιζα ποδόσφαιρο, στον Πλατανιά, όμως απ’ ό, τι φαίνεται ήμουν καλύτερος στο χάντμπολ και έτσι με… παρέσυρε».

-Μόνο από το χάντμπολ ελάχιστοι ζουν. Εσύ τι προσδοκάς από αυτό; Είναι, απλώς, το χόμπι σου ή κάτι παραπάνω;

«Δεν θέλω να το βλέπω ως χόμπι. Θα ήθελα να ακολουθήσω επαγγελματικά το χάντμπολ, σε βαθμό που να μπορεί να μού προσφέρει οικονομική άνεση. Αυτό, βέβαια, συνεπάγεται ότι θα πρέπει να φύγω στο εξωτερικό. Αν επιλέξει κάποιος να ζήσει, συμπληρωματικά, από το χάντμπολ μένοντας στην Ελλάδα, θα πρέπει, παράλληλα, να δραστηριοποιείται και πάνω σε κάτι άλλο».

-Έχεις χριστεί διεθνής με την Εθνική ομάδα beach handball. Χτυπάει, όμως, δυνατά η καρδιά σου, όταν πρόκειται να πληροφορηθείς τις κλήσεις, στο χάντμπολ σάλας, της Εθνικής Ανδρών;

«Πριν από δύο χρόνια, κλήθηκα, για πρώτη φορά, στην Εθνική Ανδρών σάλας, όμως έκτοτε δεν έχω κληθεί ξανά. Θα το ήθελα πολύ, είναι στόχος μου. Δεν έχω αναρωτηθεί για ποιόν λόγο δεν καλούμαι, αλλά, αντίθετα, το αντιμετωπίζω ως πρόκληση, ώστε να βελτιωθώ ακόμα περισσότερο και για να αποδείξω ότι ο προπονητής θα πρέπει να με εμπιστευτεί τόσο, ώστε να πάρω την θέση άλλου παιδιού».

-Ως παίκτης ομάδας της Handball Premier, είσαι ικανοποιημένος από το επίπεδο του Πρωταθλήματος; Θεωρείς, ακόμα, ότι αυτή τη σεζόν, διεξάγεται ένα ανταγωνιστικό Πρωτάθλημα;

«Το Πρωτάθλημα είναι αρκετά ανταγωνιστικό, τόσο στις υψηλές θέσεις, όσο και στα χαμηλότερα στρώματα της βαθμολογίας. Ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο, για τα ελληνικά δεδομένα, όμως και πιο χαμηλά οι ομάδες είναι ισάξιες μεταξύ τους. Σίγουρα, πάντως, το τρέχον Πρωτάθλημα είναι πιο ανταγωνιστικό από άλλες σεζόν. Θέλουμε να βελτιώνεται, διότι έτσι ωφελούμαστε και εμείς οι ίδιοι».

 

-Θα καταφέρει ο Άρης να παραμείνει στην κατηγορία; Ποιές είναι οι ομάδες, που θα ανταγωνισθεί έως το τέλος;

«Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε και στο τέλος θα πανηγυρίσουμε. Εξαρτάται, κατά 99%, από την απόδοσή μας, όχι μόνο λίγων, αλλά όλων. Ανταγωνιστές μας θα είναι ο Φίλιππος, που παρά τα προβλήματά του δεν θα πρέπει να τον… ξεγράφουμε, γιατί είναι ιστορική ομάδα και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί, αλλά και οι Φαίακας, Ιωνικός, Δούκας, Δράμα».

-Ποιά είναι, κατά την γνώμη σου, η καλύτερη επτάδα του Πρωταθλήματος και ποιός ο παίκτης, που σε δυσκόλεψε περισσότερο απ’ όλους, στο πρώτο μισό;

«Κατά την γνώμη μου, η ιδανική επτάδα αποτελείται από τους: Τσιλιμπάρη (τερματοφύλακας), Κεδέρη (αριστερός εξτρέμ), Καλόμοιρο (αριστερός ίντερ), Φλορίντο (πλέι μέικερ), Μάλλιος (δεξί ίντερ), Τζηρά (δεξί εξτρέμ), Πλάθα (πίβοτ).

Όσον αφορά στους παίκτες που με δυσκόλεψαν περισσότερο, αυτοί είναι ο τερματοφύλακας του Αερωπού Έδεσσας, Μπάρμπας και ο αμυντικός του Ολυμπιακού, Αραπακόπουλος».

-Τον εαυτό σου δεν τον συμπεριέλαβες στην καλύτερη επτάδα…

«Πράγματι, επέλεξα τον Καλόμοιρο της Πυλαίας. Δεν μού αρέσει να καυχιέμαι, έχω δουλειά ακόμα να κάνω και περιθώρια βελτίωσης. Σχετικά με την επιλογή του Μάλλιου ως δεξιού ίντερ, αν και είναι δεξιόχειρας, θεωρώ ότι δεν θα μπορούσε να είναι ο συγκεκριμένος παίκτης εκτός επτάδας και έπρεπε να κάνω αλχημείες, για να… χωρέσουν όλοι όσοι εγώ κρίνω ως καταλληλότερους».

-Στην Κρήτη, που είναι πολυαθλητικός τόπος, δεν έχει αναπτυχθεί το χάντμπολ ανάλογα με άλλα σπορ. Ποιά είναι τα αίτια; Θα μπορούσε να αλλάξει αυτή η εικόνα;

«Στο νησί, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο. Ένας ακόμα λόγος νομίζω πως έχει σχέση με το οικονομικό, καθώς τα έξοδα μιας ομάδας για τις μετακινήσεις της από ένα νησί είναι ιδιαίτερα αυξημένα. Παράλληλα, το χάντμπολ δεν υπάρχει στα σχολεία της Κρήτης.

Στο δικό μου σχολείο διδασκόταν, γιατί ο γυμναστής μου στο Γυμνάσιο, κ. Κώστας Σαμαράς, έπαιζε χάντμπολ και συγκεκριμένα στον Φοίβο Συκεών. Με δική του πρωτοβουλία, το χάντμπολ ήταν μέρος του μαθήματος της γυμναστικής. Ο κ. Σαμαράς ήταν εκείνος, που ξεκίνησε να φτιάχνει την σχολική ομάδα».

-Κλείνοντας, θα ήθελες να προσθέσεις κάτι;

«Ειδική μνεία θα ήθελα να κάνω στον προπονητή μου, στον ΓΣ Χανίων, κ. Δημήτρη Πουλιδάκη, ο οποίος με βοήθησε πάρα πολύ, όπως και ο γυμναστής μου, κ. Σαμαράς. Με τον κ. Πουλιδάκη διατηρώ, ακόμα, πολύ καλές σχέσεις.

Εύχομαι καλή χρονιά, με υγεία σε όλες τις ομάδες, χωρίς άλλους τραυματισμούς, γιατί, δυστυχώς, είχαμε αρκετούς μέχρι τώρα».