Τα αδέλφια Κολλύρη "ξανασμίγουν" στον Δούκα

Τους ενώνει το ίδιο αίμα, το αγαπημένο τους άθλημα αλλά και ο… ΑΣΕΔ. Ο λόγος για τους αδερφούς Κολλύρη που μετά αό τρία χρόνια, ξανασμίγουν αγωνιστικά στο τερέν του Δούκα.
Ο πρωτότοκος Νικόλας Κολλύρης (1993, 1.95μ.) αγωνίζεται στη θέση του αριστερού ίντερ και επέστρεψε στην ομάδα του Αμαρουσίου για να συναντήσει τον αδερφό του Παναγιώτη (1999, 1.92μ.), που υπερασπίζεται τα γκολποστ των “μπλε”, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά τα οποία έχουν επιλεχθεί για το νέο πρωτάθλημα της Handball Premier.


“Είναι η πρώτη φορά που θα παίζουμε μαζί με τον Παναγιώτη σε ανδρική ομάδα», δηλώνει ο Νικόλας Κολλύρης και συνεχίζει: «Στα ηλικιακά υπήρξαμε συμπαίκτες για μερικά χρόνια, όμως το αντρικό είναι μια εντελώς διαφορετική… υπόθεση. Είναι και για τους δύο μας μια μεγάλη ευκαιρία όχι μόνο να ξαναπαίξουμε μαζί αλλά να αποδείξουμε στους εαυτούς μας ότι μπορούμε να βάλουμε έναν κοινό στόχο και να τα καταφέρουμε”.

Όσο για τον έτερο χαντμπολίστα της οικογένειας Κολλύρη, Παναγιώτη, ο ίδιος δηλώνει πολύ χαρούμενος που θα ξανασυναντηθεί αγωνιστικά με τον αδερφό του: “Νιώθω πολύ όμορφα που ο Δούκας μου δίνει την ευκαιρία να ξαναπαίξω συμπαίκτης με τον αδερφό μου. Μπορεί να έχει ξαναγίνει και στο παρελθόν όμως πιστεύω ότι η πρόκληση αυτή τη φορά και για τους δυο μας είναι μεγάλη. Η αγάπη μας για το άθλημα του χάντμπολ αλλά και για τον ΑΣΕΔ είναι δεδομένη και πλέον είμαστε έτοιμοι κάτω από την ίδια στέγη να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας, για να μπορέσουμε να κρατήσουμε την ομάδα εκεί που της αξίζει. Το έργο μας ξέρουμε ότι θα είναι δύσκολο όμως μέσα από τη δουλειά και την πειθαρχία πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να φέρουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε”.

Ο Νικόλας Κολλύρης την περσινή σεζόν αγωνίστηκε στην ομάδα του Πανελληνίου όμως τους προηγούμενους μήνες δέχτηκε πρόταση από τον Δούκα και αποφάσισε να επιστρέψει. “Είμαι πολύ χαρούμενος που θα παίξω στην ομάδα του Δούκα. Για εμένα ήταν ένα από τα όνειρα μου πο γίνεται πραγματικότητα. Η φετινή χρονιά είναι μια μεγάλη πρόκληση και θέλω να δώσω ότι περισσότερο μπορώ για εμένα και για το Σύλλογο μας”.