Έννοιες αντίθετες διάκριση σε Παγκόσμιο και αγωνιστική απραξία - greekhandball.com

Τελευταία νέα

Έννοιες αντίθετες διάκριση σε Παγκόσμιο και αγωνιστική απραξία

Έγραφα τις προάλλες για την "ανωμαλία" και το μέλλον των ηλικιακών πρωταθλημάτων σε ενα κείμενο το οποίο παρουσίαζε τη στρέβλωση στα πρωταθλήματα Παμπαίδων Α' και Β' , που φέτος έγιναν Παίδες και Παμπαίδες Α' αντίστοιχα. Όπου ομάδες με ελάχιστους επίσημους αγώνες, κέρδιζαν τις διοργανώσεις, επικρατώντας ομάδων, με σχεδόν τριπλάσιους αγώνες. Το άρθρο είχε επίκεντρο αυτές τις ηλικίες, διότι η ΟΧΕ έχει κρίνει ότι σε αυτές τις ηλικίες υπάρχει το καλύτερο υλικό των τελευταίων χρόνων, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί η ομοσπονδία στην υποβολή
υποψηφιότητας για το Παγκόσμιο Κ19 του 2021, με την ανάθεση της διοργάνωσης από την IHF, να βρίσκεται μια ανάσα μακριά.

Αφορμή για τη συνέχεια σε αυτό το άρθρο, μου έδωσαν δυο στοιχεία. Αφενός η προσπάθεια που κάνει ο Κύρος Σαράφης στους παίδες του Φίλιππου, που ήταν πρωταθλητής Ελλάδας στο Danaon Cup του 2017. Ο Κύρος, ένας από τους πιο αξιοπρεπείς και εργατικούς ανθρώπους του χώρου, τουλάχιστον στα μάτια τα δικά μου, θέλοντας να έχουν τα "παιδιά" του δυνατούς αγώνες, μεταβαίνει στην ΠΓΔΜ για φιλικούς αγώνες με την αντίστοιχη ομάδα της Βαρντάρ ώστε να καλύψει την έλλειψη δυνατών και συχνών αγώνων. Κάτι αντίστοιχο που κάνει και ο Διομήδης Άργους, που για να καλύψει την αγωνιστική απραξία, μέσα σε τρείς εβδομάδες, έχει ανέβει δυο φορές στην Αθήνα, με όλα του τα ηλικιακά τμήματα, για φιλικά με τα αντίστοιχα τμήματα του Άρη Νίκαιας και του Δούκα.

Και επανέρχομαι, εστιάζοντας σε αυτή την ηλικία των Κ16 (παίδων). Αν σε αυτή την ηλικία η ΟΧΕ έχει επενδύσει για διάκριση σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, είναι δυνατόν να μένει αμέτοχη στην αγωνιστική απραξία;

Πως μπορεί να προετοιμαστεί μια εθνική ομάδα, που θα διεκδικήσει κάτι σημαντικό το 2021, με τέτοιο αραιό αγωνιστικό πρόγραμμα των παικτών της, όταν είναι γνωστό, ότι τη διετία 2018-2020, θα προστεθεί και η προετοιμασία για Πανελλήνιες, που η πράξη έχει αποδείξει, ότι τα παιδιά απέχουν από τις αγωνιστικές δραστηριότητες, ιδιαίτερα τις προπονήσεις. Συν τοις άλλοις, είναι σχεδόν απίθανο, να υπάρξουν νέες ομάδες σε αυτή την ηλικία, οι οποίες να βγάλουν παίχτες για επίπεδο εθνικής ομάδας.

Διαβάστε τα στοιχεία * για να καταλάβετε:

ΕΣΧ Αττικής: (17 ομάδες, 1 αγώνα ανά εβδομάδα, έναρξη 14/10) **
ΕΣΧ Θεσσαλονίκης:(5 ομάδες, 1 αγώνας ανά μήνα, εναρξη τέλη Νοεμβρίου) ***
ΕΣΧ Κεντρικής Μακεδονίας (4 ομάδες, 1 αγώνας ανα μήνα έναρξη 22/10)
ΕΣΧ Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης: (3 ομάδες, 1 αγώνας ανά δίμηνο έναρξη 5/11)
ΕΣΧ Πελοποννήσου: (4 ομάδες, δεν είναι γνωστή η έναρξη ακόμα)
* Δεν υπάρχουν στοιχεία για Δυτική Μακεδονία, Βορειοδυτική Ελλάδα και Κρήτη
**Από 18 ομάδες τη σεζόν 2016-2017
*** Από 6 ομάδες τη σεζόν 2016-2017

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς, ότι, όσες ομάδες δεν προκριθούν στο F8 του παιδικού, μπορεί να δώσουν από 4 έως 6 παιχνίδια σε μια αγωνιστική σεζόν. Εκτός του ότι καθιστά αδύνατη μια εντατική προετοιμασία της συγκεκριμένης γενιάς για το 2021, πολλά από αυτά τα παιδιά, αργά ή γρήγορα θα φύγουν από το άθλημα. Αυτό θα συμπαρασύρει και τους επαγγελματίες προπονητές, που πλέον θα έχουν στενότατα περιθώρια, να δουλέψουν σε συλλόγους και να βγάλουν νέους ή να βελτιώσουν τους υπάρχοντες παίχτες, που στη συνέχεια θα στελεχώσουν τις εθνικές ομάδες. Και αναρωτιέται κανείς.

Γιατί δεν δημιουργούνται επιτέλους δυνατά πρωταθλήματα ενοποιώντας τα πρωταθλήματα των ΕΣΧ; Γιατί να μην παίζει στην Αθήνα ο Διομήδης, όπου 5-6 ομάδες είναι πολύ καλές και αναγκάζονται να παίζουν αγώνες ανούσιους όπου η διαφορά είναι χαοτική; Γιατί ο Φίλιππος, ο Αερωπός και ο Ζαφειράκης να μην παίζουν με τον ΠΑΟΚ, την Πυλαία, την ΧΑΝΘ, τον Απόλλωνα Σταυρούπολης, τον Φοίβο που έχουν υψηλό επίπεδο; Αφού ούτως ή άλλως οι γονείς είναι χρηματοδότες και τα χρήματα τα δίνουν για φιλικά. Λέτε εκεί στην ΟΧΕ να μην τα έδιναν για επίσημους αγώνες;

Για να πάμε όμως ένα βήμα μπροστά, πρέπει να γίνει αντιληπτό, σε τι σημείο έχουμε φτάσει. Ενδεικτικό της κατάστασης, είναι ότι οποιοσδήποτε παρακολουθήσει μια προπονητική ημερίδα ανάπτυξης 2-3 ωρών, μπορεί να πάρει πιστοποίηση και να εργαστεί ως προπονητής στο ζωογόνο κομμάτι του αθλήματος, τις μικρές ηλικίες που είναι το βασικό κύτταρο της ανάπτυξης του. Και μάλιστα η πιστοποίηση αυτή διαρκεί 1 χρόνο. Δηλαδή εκεί που χρειάζεσαι την αφρόκρεμα των προπονητών. Μα σε ποιο άλλο σοβαρό άθλημα, συμβαίνουν παρόμοια πράγματα;

Δυστυχώς η ΟΧΕ, αν και φάνηκε να το σκέφτεται έστω και σε πειραματικό στάδιο, δίστασε ή αδιαφόρησε να πάρει γενναίες αποφάσεις. Ποτέ δεν είναι αργά, να εφαρμοστεί έστω και πειραματικά στην αμέσως παρακάτω ηλικία (ΠΠ Α'), για την οποία οι ειδικές προκηρύξεις δεν έχουν ακόμα εκδοθεί, αν και θα έπρεπε έως τις 15/9.

Στάθης Παπαχαρτοφύλης 

ΥΓ1: Κάποιος σχολιαστής με προέτρεψε να διατυπώσω την άποψη μου για τις αποσπάσεις. Έχοντας λάβει μέρος σε αντίστοιχες συνεδριάσεις του ΔΣ της ΟΧΕ, γνωρίζω τον τρόπο που αποφασίζεται η κατάταξη τουλάχιστον η επίσημη. Αξίζουν συγχαρητήρια στον Β' Αντιπρόεδρο της κ. Κώστα Σπυρόπουλο, που εκ του αποτελέσματος, αποδείχθηκε ότι δεν συμμετείχε σε διεργασίες, άσχετα αν αδικήθηκε κατάφωρα ο Αντώνης Τσολάκος. Θα επανέλθω με κείμενο

ΥΓ2: Μπορεί στο Greek Handball να είμαστε ερασιτέχνες και χομπίστες -οι πλέον κολακευτικοί μεταξύ άλλων συκοφαντικών χαρακτηρισμών- όπως μας αποκαλούν μερικοί εν είδει απαξίωσης, αλλά δικαιούμαστε να λέμε, ότι είμαστε ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ, προσπαθώντας με μεράκι και πολύ κόπο για το καλύτερο και το κυριότερο, χωρίς να επιχορηγούμαστε έμμεσα ή άμεσα από την Ομοσπονδία ή οποιονδήποτε άλλον. Γι αυτό, εκτός από την επισκεψιμότητα, μας δίνει ιδιαίτερη χαρά, όταν επαγγελματίες "δανείζονται" τον κόπο μας.

ΥΓ3: Μαθαίνω ότι πολλοί "ανακουφίστηκαν" με μια διόρθωση που υπήρξε, ύστερα από λάθος γραμματείας. Επαγγελματικές δουλειές
 




     

No comments