Ανακοίνωση ΠΣΑΧ

Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο σε συνεργασία με την ΟΧΕ και κάποιους εκπροσώπους σωματείων πιστέψαμε οτι μπορούμε να αλλάξουμε απο κοινού στεγανά χρόνων που σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι λυμένα είτε σε επαγγελματικά είτε σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Πιστεύαμε ότι μόνο έτσι υπάρχει πραγματική ανάπτυξη και για τα “μικρά” και για τα “μεγάλα” σωματεία. Δυστυχώς η ΟΧΕ στο τελευτάιο Δ.Σ. δίνοντας αρνητική εισήγηση στο θέμα του 25 και 8 της ημερήσιας διάταξης για την προσεχή Γ.Σ. επέλεξε να παραμείνουμε οι τελευταίοι “εξυπνότεροι” σε όλη την Ευρώπη και σε σχέση με τα άλλα αθλήματα της χώρας μας. Δίνοντας λοιπόν αυτή τη “γραμμή” και έχοντας μάλιστα μεγάλο αριθμό “εκπροσωπήσεων” στα χέρια τους,  είναι αυτοί που πρώτη απο όλους επιλέγουν τον δρόμο να παραμείνει το αθλημά μας “χαντμπωλάκι”.
Όλη η τοποθέτησή μας είχε να κάνει με το να μικρύνουμε τον ορίζοντα “απογοήτευσης” ενός αθλητή
που στα 18 του βλέπει να μπορεί να πάρει την κατάσταση στα χέρια του μετά απο μια δεκαετία. Είναι το διάστημα το οποίο χάνουμε όλους τους αθλητές.
Η συντηρητική βλακώδης άποψη ότι θα καταστραφούνε τα “μικρά” σωματεία δεν υπάρχει πουθενά στην Ευρώπη.
Αυτά τα σωματεία θα τους ωριμάζουν και θα έχουν οφέλη απο αθλητές απλά πιο νωρίς.
Τα “μεγάλα” σωματεία θα χτυπάνε τη πόρτα αναπτυξιακών σωματείων πιο νωρίς προσπαθώντας να επωφεληθούν πριν ο αθλητής έχει την ελευθερία του (παρόμοιο φαινόμενο νέων – μαθητών που έξυπνα σωματεία απέκτησαν, ποιοί έχασαν απο αυτό ;).
Με την ευρύτερη ανάπτυξη της αγοράς και του αθλήματος τα “μικρά” σωματεία θα μεγαλώσουν τις ακαδημίες τους,  τα εσοδά τους.
 Έχοντας έναν πιο κοντινό ορίζοντα ο αθλητής έστω και απλήρωτος έστω και κάτω απο δύσκολες συνθήκες θα δουλεύει σοβαρά προσδοκώντας σε κάτι καλύτερο, βοηθώντας έτσι το σωματείο του ουσιαστικά και όχι “χομπίστικα”.
Κλασσικοί κανόνες πιο ελεύθερης αγοράς
Η ΟΧΕ λοιπόν δεν επιλέγει να προφυλάξη αυτά τα σωματεία αλλά να συντηρήση σωματεία που:
Ενώ ήταν σε αναστολή – ανενεργά ακόμη εκμεταλλεύονται αθλητές
Σωματεία που σε μικρές κατηγορίες ένας καθαρά ερασιτέχνης δεν μπορεί για πολλά χρόνια να επιλέξει την ομάδα της γειτονίας του , των φίλων του.
Σωματεία που απο εγωισμούς ή εσωστρέφειες και τοπικές ιδιαιτερότητες κόβουν το μέλλον των παιδιών.
Σωματεία που πατώντας σε αυτό το καθεστώς άφησαν τραυματισμένους αθλητές, ξέροντας πως ο αθλητής δεν θα μπορεί ποτέ να επιλέξει, και με την επιλογή του να το απομονώσει.


Πιστεύουμε πως η ανάπτυξη γίνετε με θεσμικές αποφάσεις και όχι με δημιουργία επιτροπών. Ποιά η τροφοδοία και ανανέωση των Εθνικών ομάδων όταν δεν θα υπάρχει αυτός ο ένας ελπιδοφόρος αθλητής ο οποίος θα μπορεί να βρει κάποια στιγμή διέξοδο (γιατί για έναν – δυο  μιλάμε απο κάθε σωματείο και όχι για καταστοφή).
Ποια επιτροπή ανάπτυξης έχει νόημα όταν τα παιδιά που θα φτιάξουμε δεν ξέρουμε πως να τα τροφοδοτούμε σε αντρικές – ανταγωνιστικές ομάδες.
Έχουμε συζητήσει προτάσεις όπως :
Όλα αυτά να συνδεθούν με τις Εθνικές ομάδες ανδρών – γυναικών όταν συμπληρώνει δηλαδή ο αθλητής αριθμό συμμετοχών να μένει πιο νωρίς ελεύθερος (κίνητρα).
 Υπέρ των “μικρών” σωματείων να καθίσουν οι φορείς να δημιουργήσουν συγκεκριμένα ποσά μετακίνησης αθλητών (ανάλογα την ηλικία, την αγωνιστική κατηγορία των συμβαλλόμενων σωματείων).
Υποχρεωτικά η πρώτη πενταετία στο πρώτο σωματείο που ανήκει ο αθλητής εκτός αν το σωματείο θέλει να τον δώσει αλλού.
Θα πρέπει να καταλήξουμε αν οι αποφάσεις που θα πέρνουμε σαν άθλημα θα έχουν γνώμονα την ανάπτυξη, τις Εθνικές ομάδες, το ανταγωνιστικό πρωτάθλημα ή τη μικροπολιτική.
Παρόλα αυτά πιστεύουμε πως τα υγιή μικρά και μεγάλα σωματεία στη προσεχή Γ.Σ. θα παίξουν το ρόλο που όφειλε να έχει η κορυφαία αρχή του αθλήματος.Της αλλαγής δηλαδή και του οράματος, και θα αποφασίσει υπέρ του αθλήματος.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε σαν ΠΣΑΧ και σαν κομμάτι του αθλήματος τα τέσσερα μέλη του Δ.Σ. που ψήφισαν υπέρ της αλλαγής. Δυστυχώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε την απόφαση σαν ομόφωνη εκ του αποτελέσματος.
Θεωρούμε τη θετική εισήγηση της ΟΧΕ για το ένα σκέλος του θέματος (την δεκαετία να γίνει οχταετία) “παγίδα” γιατί έτσι δεν θα μπορέσει να υπάρξει καμία αλλαγή για 2 χρόνια στο κανονισμό. Πράγμα καταδικαστικό.
Αλήθεια είναι εύκολο για κάποιον μεγάλο επενδυτή να φτιάξει μια μεγάλη ομάδα όταν το σύστημα είναι θολό και οι διαδικασίες δύσκολες ;
Δεν υπάρχουνε πια αθλητές απλά γιατί οι νέοι γυρίζουν την πλάτη στο σύστημα και στο άθλημα που αγαπούν.