Ο προπονητής της Εθνικής Γυναικών, Παναγιώτης Μεσσήνης, αναλύει για το greekhandball.com τα χθεσινά (10/12) ματς του EURO 2020

Το greekhandball.com δίνει την ευκαιρία σχολιασμού, κατά την διάρκεια του EURO 2020 των γυναικών, σε ανθρώπους του αθλήματος, που ασχολούνται με το γυναικείο χάντμπολ, ώστε οι αναγνώστες να απολαμβάνουν μία διαφορετική, μη δημοσιογραφική, προσέγγιση.

Σήμερα (11/12), ο προπονητής της Εθνικής Γυναικών της Ελλάδας, Παναγιώτης Μεσσήνης, σχολιάζει για λογαριασμό της ιστοσελίδας μας τα χθεσινά (10/12) ματς της διοργάνωσης.

του Παναγιώτη Μεσσήνη

EURO 2020 - ΗΜΕΡΑ 8η

Το χθεσινό πρόγραμμα απέδειξε πως, ουσιαστικά, τώρα ξεκινάει το πραγματικό EURO. Είναι δεδομένο πως, όλη αυτή η κατάσταση με τον Covid-19, επηρέασε τους πάντες. Το είδαμε στον αρχικό γύρο (preliminary round) ξεκάθαρα, με τα πολλά τεχνικά λάθη στους αγώνες, την γενική αγωνιστική εικόνα μεγάλων ομάδων και τις απουσίες σημαντικών παικτριών (όχι μόνο λόγω Covid πάντως…). Χθες, όμως, είδαμε 4 πολύ καλούς αγώνες, υψηλού αγωνιστικού επιπέδου, που μας δείχνουν πρώτον, τα μετάλλια σε μεγάλο βαθμό, αν όχι τον τελικό της διοργάνωσης, αλλά και δεύτερον, προς τα πού πάει το ευρωπαϊκό-παγκόσμιο χάντμπολ. Πολλή ταχύτητα, γρήγορες επιθέσεις, τμηματικό παιχνίδι 3 εν. 3 & 4 εν. 4, επιθετικές άμυνες. Και κατ’ εμέ, οι κυριότεροι εκφραστές αυτής της τάσης, με βάση την χθεσινή εικόνα, είναι η Γαλλία και η Νορβηγία.

ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ - ΡΩΣΙΑ 23 - 24 (13 - 13)

Είδαμε ένα πολύ ωραίο παιχνίδι, απόλυτα ισορροπημένο. Οι δύο ομάδες είχαν πολύ καλή απόδοση στην άμυνα, αγωνιζόμενες και οι δύο σε 6:0 διάταξη. Η Ρωσία, η οποία θεωρητικά ήταν το φαβορί, δυσκολεύτηκε πολύ, απέναντι σ' ένα πολύ καλό Μαυροβούνιο. Παρ' όλο, όμως, που της λείπει η καταπληκτική Ιακίρεβα, η Ρωσία κράτησε έναν σταθερό ρυθμό σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού, σε άμυνα, επίθεση και στον διευρυμένο αιφνιδιασμό. Έδειξε εμπειρία σε σημαντικές στιγμές του αγώνα. Στο πρώτο ημίχρονο με πολύ καλή άμυνα μετά το 10’, όταν ανέβασε την απόδοσή της, κατάφερε να κάνει ένα επί μέρους 5-0 και να μπει μπροστά στο σκορ. 

Το Μαυροβούνιο μού άρεσε, ίσως περισσότερο από τη Ρωσία, χθες τουλάχιστον. Είναι μια πολύ καλά οργανωμένη ομάδα, που παίζει δυνατή άμυνα και με κίνηση. Στην επίθεση έχει επιλογές από την περιφέρεια και παίζει πολύ καλά με το πίβοτ. Ξεκίνησε και στα δύο ημίχρονα πιο καλά από τις Ρωσίδες. Αλλά και στο τελευταίο 5λεπτο, παρά το γεγονός ότι έμεινε πίσω στο σκορ με 4 γκολ, κατάφερε να ανακάμψει, ρισκάροντας σωστά, με παιχνίδι 7:6 και παρ’ ολίγον να πάρει την ισοπαλία στο τελευταίο δευτερόλεπτο.

ΚΡΟΑΤΙΑ - ΡΟΥΜΑΝΙΑ 25 - 20 (14 - 10)

Η πολύ καλή Κροατία συνεχίζει τις σπουδαίες εμφανίσεις της, με βασικό της εργαλείο την παραδοσιακή της άμυνα 3:2:1, χάρη στην οποία επέτρεψε στη Ρουμανία να σκοράρει μόνο 10 φορές σε κάθε ημίχρονο. Χωρίς να «τρέξει» ιδιαίτερα στον αιφνιδιασμό, διαχειρίστηκε πολύ σωστά την μπάλα στην επίθεση, έχοντας επιλογές σκοραρίσματος από όλες τις θέσεις. Έδειξε ομοιογένεια και πολύ πάθος για διάκριση. Στον αντίποδα, η άμυνα 6:0 της Ρουμανίας είχε κενά στο κέντρο. Παρ’ όλα αυτά, αρκετές φορές κατάφερε να πάρει τη μπάλα, αλλά τα 16 τεχνικά λάθη και οι αρκετές λανθασμένες τακτικές επιλογές της στο διευρυμένο αιφνιδιασμό, αλλά και στην επίθεση, δεν τής έδωσαν το δικαίωμα να διεκδικήσει τη νίκη. Η καλή απόδοση της Νιάγκου επίσης, δεν ήταν αρκετή.

ΓΑΛΛΙΑ - ΙΣΠΑΝΙΑ 26 - 25 (16 - 10) / ΟΛΛΑΝΔΙΑ - ΝΟΡΒΗΓΙΑ 25 - 32 (10 - 16)

Τολμώ να πρωτοτυπήσω, καταγράφοντας την άποψή μου ΚΑΙ για τους δύο βραδινούς αγώνες, ταυτόχρονα, στο ίδιο σχόλιο, τουλάχιστον για το 1ο ημίχρονο. Κι ο λόγος είναι πως, οι 2 αγώνες αναπάντεχα, είχαν την ίδια εικόνα, ακόμα κι έως το 40ο λεπτό…! Και εξηγούμαι:

Από τη μια αγωνίζονταν οι 2 φιναλίστ του περυσινού παγκοσμίου κυπέλλου (Ισπανία και Ολλανδία), με πολλά κοινά μεταξύ τους. 

• Καταρχάς ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ τους έπρεπε να νικήσουν, εάν ήθελαν να είναι στα μετάλλια. 

• Επίσης ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, μπήκαν πολύ δυνατά στο παιχνίδι, με πολύ γρήγορο ρυθμό. 

• Αντιμετώπισαν όμως ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, τις πιο φορμαρισμένες ομάδες του τουρνουά (Γαλλία και Νορβηγία), που έχουν τον υψηλότερο ρυθμό στο παιχνίδι. 

Από την άλλη, η Γαλλία και η Νορβηγία, με εξίσου πολλά κοινά μεταξύ τους

• Μετά το πρώτο 7λεπτο, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, απέδειξαν γιατί κατέχουν αυτόν τον τίτλο. Όσο και αν οι Ισπανία και η Ολλανδία ήθελαν να ακολουθήσουν το γρήγορο παιχνίδι, τόσο αυτές οι 2 ομάδες ανέβαζαν κι άλλο το ρυθμό.

• Η άμυνα 6:0 που χρησιμοποίησαν, τούς έδωσε πολλές ευκαιρίες να βγάλουν αιφνιδιασμούς, άμεσους και διευρυμένους.

• Επίσης στην άμυνα, ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ομάδες (Γαλλία και Νορβηγία) έκλεψαν πολλές μπάλες από πάσες στο πίβοτ, μέχρι ενός σημείου.

Ήταν απίστευτο αυτό που έβλεπα, σαν να παρακολουθούσα τον ίδιο αγώνα να «παίζει» σε δύο οθόνες, στο 1ο ημίχρονο. Με αποκορύφωμα, πως ΚΑΙ οι δυο αγώνες τελείωσαν με το ίδιο ακριβώς σκορ στο 1ο ημ.(16 -10, 10-16)! Απέναντι στις φιναλίστ του περσινού Παγκοσμίου, όπως προανέφερα…! Και η κοινή πορεία των 2 αγώνων συνεχίστηκε στο 2ο ημίχρονο, έως και το 40ο λεπτό...

ΓΑΛΛΙΑ - ΙΣΠΑΝΙΑ 26 - 25

Γιατί μετά από το 40’ και με το σκορ στα 6 γκολ διαφορά, η Ισπανία άρχισε να βρίσκει λύσεις στην πολύ καλή επιθετική 6:0 άμυνα των Γαλλίδων, σκοράροντας και έχοντας καλές επιστροφές. Σε συνδυασμό με την καλή τους άμυνα και τη Ναβάρο (τφ), κατάφεραν να διεκδικήσουν την νίκη μέχρι το τέλος, αλλά και να κερδίσουν την χαμένη τους περηφάνια και το σεβασμό όλων, παρά τις απουσίες. Η Γαλλία από την άλλη, κατάφερε να αντέξει στο τέλος, αφού έπαιξε καταπληκτικά με το πίβοτ και κρατώντας έτσι τη νίκη.

ΟΛΛΑΝΔΙΑ - ΝΟΡΒΗΓΙΑ 25 - 32

Αντίθετα, μετά το 40’ και με το σκορ επίσης στα 6 γκολ διαφορά, η Ολλανδία ουσιαστικά κατέρρευσε, μπροστά στο δαιμονιώδη ρυθμό της Νορβηγίας, αλλά και στη «δαιμόνια» Οφτεντάλ (πλέι μέικερ)… Και κατά τη γνώμη μου, οι Ολλανδέζες δεν είχαν καμία τύχη, ακόμη κι αν έπαιζαν 120 λεπτά, εφόσον επέλεξαν να ακολουθήσουν το ρυθμό των Νορβηγίδων. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι εύκολο να ελέγξεις το ρυθμό, όταν αντιμετωπίζεις μια τόσο γρήγορη ομάδα. 

Αναμένοντας την - σίγουρα - συναρπαστική συνέχεια…