Λευτέρης Σεϊρεκίδης αποκλειστικά στο greekhandball.com : "Ζώ το όνειρο μου..."

Πετάει ο Λευτέρης Σεϊρεκίδης σε Βέλγιο και Ολλανδία, ζώντας το όνειρο του, στα σύνορα των δύο χωρών, σε ένα, πράγματι, μοναδικό πρωτάθλημα, αυτό της Μπενελίγκ, όπου αγωνίζονται 6 ομάδες από καθεμία από αυτές τις 2 χώρες, με τον ίδιο να παίζει με την βελγική ΄΄Χάντμπολ Τόνγκερεν΄΄.
Στις 3 πρώτες αγωνιστικές, ο 24χρονος πλαϊυ μαίηκερ, γιός του πολύπειρου προπονητή Στέλιου Σεϊρεκίδη ( συνυπήρξαν οι δυό τους σε ΠΑΟΚ, ΧΑΝΘ και Εθνική ομάδα ενώ ο Στέλιος είναι ο προπονητής που οδήγησε στο τελευταίο νταμπλ τον Φίλιππο Βέροιας ), έχει 2 νίκες και 1 ισοπαλία με την Τόνγκερεν και έχει σκοράρει 9 τέρματα.

Οπως είπε στο greekhandball.com, o Λευτέρης ΄΄στόχος της ομάδας του, που πέρσι ήταν 7η στο πρωτάθλημα της Μπενελίγκ, είναι να τερματίσει στην πρώτη τετράδα και στη συνέχεια να κατακτήσει τον τίτλο στο Βέλγιο΄΄.
Στη δεύτερη φάση της Μπενελίγκ, περνούν  στα πλαίϋ οφφ, οι 4 πρώτες βελγικές και ολλανδικές ομάδες και οι άλλες 2, από κάθε χώρα, παίζουν στα πλαίϋ άουτ.
Οι 6 βελγικές ομάδες, μόλις ολοκληρωθεί η Μπενελίγκ, διεκδικούν το πρωτάθλημα στη χώρα τους.

Ξεκίνησε την καριέρα του από την Ακαδημία του ΠΑΟΚ ο Λευτέρης Σεϊρεκίδης, που μετά από 3 ματς με την πρώτη ομάδα ( και μία παρουσία σε αποστολή, σε αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ ), έφυγε στα 17 του για την ΧΑΝΘ και στη συνέχεια, μετακινήθηκε σε Φοίβο Συκεών, Διομήδη, Αερωπό, Φίλιππο Βέροιας και από το καλοκαίρι του 2018 είναι στην Τόνγκερεν, τον μεγαλύτερο σύλλογο στην πόλη των 30.000 κατοίκων ( υπάρχει και μία ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία ωστόσο παίζει στην πέμπτη κατηγορία ), στα 3 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Ολλανδία.

΄΄Μία γέφυρα χωρίζει Βέλγιο και Ολλανδία, εδώ που μένω. Από το σπίτι μου, απέχει 5 λεπτά το Τόνγκερεν και 10 λεπτά το Μάαστριχτ, οπότε κυριολεκτικά είμαι με τα δύο πόδια και στις δύο χώρες ΄΄ σχολιάζει στο greekhandball.com o μόνος Ελληνας παίκτης χαντμπολ που αγωνίζεται σε Βέλγιο και Ολλανδία.
΄΄ Η προσαρμογή ήταν εύκολη, μετά τη μετακίνηση για την οποία με βοήθησε πολύ ο φίλος μου Κώστας Γουργούμης, που έπαιζε στην Βίζε και με σύστησε στην Τόνγκερεν, όπου υπέγραψα, μετά από δοκιμαστικά από τα οποία πέρασα΄΄ προσθέτει ο Λευτέρης.

Η μητέρα του, Φωτεινή ( φωτο ) προσπαθεί, όσο πιο συχνά, να βρίσκεται κοντά του, αλλά, σε κάθε περίπτωση, σε όλα τα παιχνίδια της Τόνγκερεν υπάρχει ελληνική...εξέδρα, με 3 συγγενείς του Λευτέρη, οι οποίοι μένουν στο Βέλγιο και ακολουθούν το...αίμα τους.
΄΄Εδώ ζώ το όνειρο μου και το απολαμβάνω, ελπίζοντας σε μεταγραφή σε μεγαλύτερη ομάδα, γιατί πιστεύω στις δυνάμεις μου και προσπαθώ ώστε να γίνομαι, διαρκώς, καλύτερος ΄΄παραδέχεται ο παίκτης που αισθάνεται ότι δικαιώνεται για την επιλογή του να αφοσιωθεί στο χαντμπολ, αφήνοντας την Σχολή Μηχανικών Μηχανολόγων και Βιομηχανικού Σχεδίου της Κοζάνης, πολύ απλά ΄΄επειδή εκεί δεν μπορούσε πριν από 6 χρόνια, να συνδυάσει το χαντμπολ με τις σπουδές του, όπως θα ήθελε΄΄.

Ησυχος, μοναχικός, αλλά και αφοσιωμένος στην καριέρα του στο χαντμπολ, ο Σεϊρεκίδης είναι μαζί με τον Σέρβο τερματοφύλακα Στανόγεβιτς, οι μόνοι ξένοι παίκτες της Τόνγκερεν, που παίζει σε γήπεδο χωρητικότητας 1.200 θέσεων, αλλά, ποτέ δεν έχει πάνω από 300 φιλάθλους στο πλευρό της.
΄΄Το κοινό μας, πάντως, είναι πιστό και μας ακολουθεί παντού, δίνοντας μας θάρρος αλλά και  ενθουσιασμό ΄΄επισημαίνει ο Λευτέρης.

Πλέον, συνεννοείται όχι μόνο στα αγγλικά αλλά και στα φλαμανδικά.
΄΄Οι συνθήκες είναι ιδιαίτερες και ασφαλώς είναι περίεργο να...πηγαινοέρχεσαι ώστε να παίζεις, κάθε εβδομάδα, σε δύο χώρες, όμως, οι ομοιότητες ανάμεσα σε Βέλγιο και Ολλανδία, τουλάχιστον στο επίπεδο του αθλητισμού, είναι πολλές και το μόνο βέβαιο είναι ότι απολαμβάνω κάθε στιγμή από όσες ζώ εδώ και αυτό νομίζω ότι μπορώ να το χαρακτηρίσω ως ευλογία ΄΄.
Καλή συνέχεια λοιπόν....

Νίκος Δελαγραμμάτικας