Αρχιτεκτονικά τεχνάσματα....
Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε πηχυαίους τίτλους στα δελτία τύπου της Ομοσπονδίας. Λέξεις όπως "Σταθμός", "Ορόσημο" χρησιμοποιούνται για τα αυτονόητα. Είναι αντιληπτή και προφανής η αγωνία να παρουσιαστεί έργο και μεθοδική δουλειά, από εκείνους που με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, έφεραν την απαξίωση και υποβάθμιση του αθλήματος.
Τελευταία περίπτωση, η οδηγία της περιφέρειας προς τις τεχνικές της υπηρεσίες. Μια οδηγία που ενω εμείς -ως άθλημα- την παρουσιάζουμε μετά "Βαΐων και κλάδων", η ίδια η περιφέρεια, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, δεν μπήκε καν στον κόπο να αναρτήσει
στον επίσημο ιστότοπο της, έστω την δήλωση του εντεταλμένου συμβούλου. Τελικά είναι "Ορόσημο" η οδηγία αυτή ή θα αποδειχθεί αυταπάτη και επικοινωνιακό τέχνασμα για να κρύψει το πραγματικό πρόβλημα που εκ των πραγμάτων είναι η απουσία του αθλήματος, από τα κλειστά γυμναστήρια που πληρούν ήδη τις προδιαγραφές;
Ξεκινώντας τη σκέψη μου, θα αποδεχθώ εκ των προτέρων, ότι οι προθέσεις είναι ειλικρινείς. Όμως άλλο οι ειλικρινείς προθέσεις και άλλο "Η σημερινή οδηγία της Περιφέρειας Αττικής –για πρώτη φορά στην ιστορία- προς τις τεχνικές υπηρεσίες της -η οποία κοινοποιήθηκε στην ΟΧΕ- αποτελεί μία από τις σημαντικότερες ειδήσεις στα 39 χρόνια του αθλήματος, αφού το γηπεδικό πρόβλημα, αποτελούσε μοναδική τροχοπέδη στην ανάπτυξη και την διάδοση του χάντμπολ σε όλη την επικράτεια." ή "Λύνεται ένα χρόνιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το άθλημα μας, ειδικότερα στην περιοχή της Αττικής, αφού τα 2/3 των Κλειστών Γυμναστηρίων που κατασκευάστηκαν μέχρι σήμερα δεν πληρούν τις προδιαγραφές για το Χάντμπολ." Επί του προκειμένου όμως. Είναι έτσι τα πράγματα; Μπορεί μια απλή οδηγία του εντεταλμένου συμβούλου προς στις τεχνικές υπηρεσίες να λύσει το πρόβλημα όπως ισχυρίζεται η ΟΧΕ;
Πολύ γρήγορα και απλά θα περιγράψω τη συνηθισμένη διαδικασία εκτέλεσης ενός τέτοιου έργου. Τα έργα που χρηματοδοτεί η περιφέρεια, πραγματοποιούνται με προγραμματικές συμφωνίες (στην ουσία συμβόλαια) με τους Δήμους που ενδιαφέρονται. Δηλαδή ενας Δήμος πραγματοποιεί μια μελέτη για την ανέγερση νεας εγκατάστασης σε οικόπεδο του ή ανακατασκευής υφιστάμενης αθλητικής εγκατάστασης πχ κλειστό γυμναστήριο Νεας Σμύρνης. Αφού γίνουν οι απαραίτητες ζυμώσεις σε πολιτικό επίπεδο και κριθεί ότι το έργο είναι ώριμο και υπάρχουν τα χρήματα, το Περιφερειακό Συμβούλιο ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ότι το έργο εντάσεται στο πρόγραμμα έργων της Περιφέρειας (Π.Ε.Ε) και ότι θα δημοπρατηθεί και θα εκτελεστεί από τις υπηρεσίες της.
Έτσι λοιπόν, αναρρωτιέται κανείς. Μπορεί μια τέτοια απλή οδηγία, που δεν είναι δεσμευτική αλλά πολύ ελαστική, να εξασφαλίσει αυτά τα πομπώδη που ανακοίνωσε η ΟΧΕ, όταν μάλιστα η εκτέλεση ενός έργου εξαρτάται κι από άλλους παράγοντες όπως μέγεθος οικοπέδου, όρους δόμησης και οπωσδήποτε διαθέσιμα κονδύλια; Πιστεύει αλήθεια κανείς, ότι δεν θα γίνει ενα έργο, επειδή δεν θα υπάρχει μελέτη που να περιλαμβάνει προδιαγραφές για χάντμπολ;
Εδώ όμως αναδεικνύεται και κάτι άλλο. Θέτουμε ως άθλημα τον πήχυ των διεκδικήσεων πολύ χαμηλά. Έχει σχέση αυτή η αόριστη οδηγία με την πρόσφατη χρηματοδότηση της περιφέρειας με το ποσό των 500.000 για την επαναλειτουργία του "Σπιτιού του Βόλεϊ" ή με την παραχώρηση των εγκαταστάσεων του Γαλατσίου στον τοπικό Δήμο; Διεκδικήσαμε σαν άθλημα κάτι ανάλογο; Κάτι πολύ μεγάλο; Ποιο είναι το όραμα για το άθλημα; Είμαστε πλέον ικανοποιημένοι με κάτι αόριστο, με 20 ζευγάρια παπούτσια για τις εθνικές, με 1000 μπουκάλια νερό και ότι πήραμε το προπονητήριο του ΟΑΚΑ για 4 ώρες επειδή το προσπάθησε ο Γιώργος Αλικάκος που συμπτωματικά είναι στη διοίκηση του σταδίου!!! Ας είμαστε ρεαλιστές!!!! Δεν φταίει λοιπόν η διαφορετική άποψη που μικραίνει το άθλημα, ούτε απειλεί την ενότητα του!!! Όσοι ψευδώς το ισχυρίζονται, ας σταματήσουν τον αποπροσανατολισμό και ας ασχοληθούν καλύτερα με την αδράνεια και την αλαζονεία από την ισχύ της καρέκλας τους. Επιστροφή στο θέμα όμως. Ξέχωρα από την οδηγία.
Είναι αλήθεια ότι τα 2/3 των γυμναστηρίων της Αθήνας δεν πληρούν τις προδιαγραφές για χάντμπολ; Αυτό είναι το πρόβλημα όπως τεχνηέντως το παρουσιάζει η ΟΧΕ; Ή το ότι -όπως πολύ σωστά σχολίασαν σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης οι κκ Καρράς και Συμεωνίδης- στην πλειονότητα των κλειστών στην Αθήνα, τα οποία αν και πληρούν τις προδιαγραφές για χάντμπολ, το άθλημα απουσιάζει;
Θυμάται κανείς το Σπίτι του Χάντμπολ στο Γέρακα, ο Δήμος του οποίου έχει ακόμα ενα κλειστό, που ήταν μάλιστα και Ολυμπιακό προπονητήριο; Θυμάται ή μάλλον θα απολογηθεί κανείς για το πως χάθηκε αυτό το κλειστό που σήμερα βρίσκουν στέγη στο φούτσαλ η ΑΕΚ και ο Υπερίων Γλυκών Νερών; Δεν φτάνει μάλιστα ότι το συγκεκριμένο γυμναστήριο χάθηκε από την τότε αδράνεια της ΟΧΕ, αλλά πλέον ο Δήμαρχος Παλλήνης-Γέρακα και μέλος του ΔΣ της ΚΕΔΕ, ακούει χάντμπολ και βγάζει καπνούς!!! Μόνο οι ταμπέλες μένουν πλέον, να θυμίζουν ότι αυτό το γυμναστήριο θα στέγαζε το άθλημα στην Αθήνα!!!
Γιατί λοιπόν δεν αναφέρεται κανείς σε αυτά τα κλειστά που υπάρχουν; Μήπως δεν βολεύει το σημερινό αφήγημα περι μοναδικής τροχοπέδης; ΣΕΦ - Ταεκβοντό - Γαλάτσι (προπονητήρια), Περιστέρι, Γέρακας, Παλλήνη, Αγία Παρασκευή (2), Δραπετσώνα, Μελίσσια, Άγιος Δημήτριος, Γλυφάδα, Χολαργός, Μαρούσι, Γαλάτσι, Ίλιον, Πετρούπολη, Γλυκά Νερά, Αχαρνές κλπ.
Αν μάλιστα ξεφύγουμε από τα στενά όρια της Αττικής και δούμε σε πανελλήνιο επίπεδο πάλι τα ίδια. Δεκάδες κατάλληλα γήπεδα μεν, απών το άθλημα δε. Δεν πληρούνται μήπως οι προδιαγραφές σε Ηράκλειο, Πύργο, Λάρισα, Καρδίτσα, Χαλκίδα, Λευκάδα, Πολύγυρο, Άμφισσα, Καλαμάτα, Ορεστιάδα, Πρέβεζα, Σαντορίνη και δεν ξέρω κι εγώ που αλλού. Μπορεί κάποιος να απαντήσει ποιος ευθύνεται για την απουσία μας από τα παραπάνω γυμναστήρια;
Ας υπήρχαμε έστω στα μισά από τα κλειστά με τις απαραίτητες προδιαγραφές κι ας συμβιβαζόμασταν με 150 ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ομάδες βρε παιδί μου και όχι με 350. Ας φανταστεί κανείς αριθμητικά το άθλημα, ως ενα γινόμενο με 150 πραγματικά σωματεία με πραγματικές υποδομές, με αντίστοιχους προπονητές και εκατοντάδες αθλητές. Τι εικόνα θα είχε σήμερα;
Και το χειρότερο είναι ότι, δεν φτάνει που παραμελήθηκε η εξάπλωση του αθλήματος, τα τελευταία χρόνια παραδοσιακά κάστρα στην επαρχία, πέφτουν το ένα μετά το άλλο!!! Μπορεί αλήθεια κανείς, απευθυνόμενος σε νοήμονες ανθρώπους, να χρησιμοποιήσει πειστικά το επιχείρημα, ότι τα 2/3 των κλειστών γυμναστηρίων δεν πληρούν προδιαγραφές χάντμπολ και ότι για τη σημερινή κατάντια, το γηπεδικό "αποτελεί μοναδική τροχοπέδη στην ανάπτυξη και διάδοση του αθλήματος"; Ποιος κοροϊδεύει ποιόν;
Το άθλημα απόλαυσε τη χλιδή του κρατικού χρήματος, ξοδεύοντας πάνω από 25 εκατομμύρια ευρώ τα τελευταία χρόνια, μοιράζοντας τα απλόχερα και άκριτα αντί συνετά και λελογισμένα. Και μοιραία σήμερα βρίσκεται αγωνιστικά στην εντατική σε καταστολή, ενω θα έπρεπε να έσφυζε από ζωή. Οικονομικά δε και ύστερα από γενναίο κούρεμα αλά PSI σε Παγκόσμια ομοσπονδία, σωματεία, διαιτητές, κριτές, έχει σήμερα έλλειμα 350.000 το οποίο μάλιστα κατά δήλωση του προέδρου κ. Γκαντή "είναι μεγάλη επιτυχία ότι οι οφειλές είναι μόλις 350.000 ευρώ".
Η εικόνα μιλάει μόνη της και είναι αδιάψευστη. Οι Εθνικές ομάδες αγνοούν πρόκριση σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης από το 2005 και το 2000 για ανδρες και και νέους αντίστοιχα. Η αγωνιστική βιτρίνα του αθλήματος, έχει -για πρώτη φορά στα χρονικά- αγωνιστική σεζόν 7 μηνών για τις περισσότερες ομάδες. Στις υποδομές γυρίζουμε 7 χρόνια πίσω, αφού τυπικά δεν υπάρχει εφηβικό, στο οποίο πλέον μπορεί να αγωνίζονται αποκλειστικά παίδες. Το άθλημα παραμένει έξω από την πλειονότητα των γυμναστηρίων στα οποία υπήρχαν/ουν οι προδιαγραφές. Το 80% του προπονητικού δυναμικού της ΟΧΕ δεν αμείβεται πλέον. Σε 8 εθνικές ομάδες ανδρών και γυναικών από δεκαέξι (16) προπονητές και συνεργάτες, μόνο οι δύο αμείβονται.Και και και.....
Τα προβλήματα διογκώνονται αντί να περιορίζονται και η απουσία σχεδίου -είναι απαραίτητο στο αφήγημα της ΟΧΕ περί αρχιτεκτονικής που αντικατέστησε τη στρατηγική- είναι εμφανής ενω είναι απορίας άξιο το πως εκείνοι που αποτελούν μέρος του προβλήματος θα αποτελέσουν ταυτόχρονα και μέρος της λύσης του. Ας υπάρξει επιτέλους σοβαρότητα και ας αφεθούν στην άκρη οι δικαιολογίες, η κατασκευή αόρατων εχθρών και η τεχνητή ευφορία.
Ζητείται επειγόντως όραμα!!!
Στάθης Παπαχαρτοφύλης
ΥΓ1 Μια καλή αρχή για να δοκιμαστεί το πνεύμα της οδηγίας, θα ήταν να προκύψει απόφαση του Περιφερειακού συμβουλίου, ότι εφεξής σε κάθε προγραμματική σύμβαση θα υπάρχει ρήτρα χρήσης του κάθε έργου ΚΑΙ για το χάντμπολ. Μια τέτοια αρχή θα μπορούσε να γίνει με την προγραμματική σύμβαση της ΠΑΤΤ με το Δήμο Νεας Σμύρνης ότι το χάντμπολ και ο Πανιώνιος που δοκιμάζεται, θα έχει ώρες στο γήπεδο που θα κατασκευαστεί. Η ισχύς της οδηγίας θα μπορούσε επίσης να δοκιμαστεί στην πράξη, αν η ΟΧΕ σε συνεργασία με το Δήμο Αγίων Αναργύρων - Καματερού και τον τοπικό σύλλογο, την χρησιμοποιήσουν άμεσα για να διορθώσουν το έγκλημα με το γυμναστήριο που αγωνιζόταν ο Λεωνίδας Αγίων Αναργύρων. Δυο περιπτώσεις οι οποίες θα καταδείξουν τη βούληση αλλά και το κάτα πόσο η συγκεκριμένη οδηγία είναι χειροπιαστή.
ΥΓ2 Σωστή η παρατήρηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης από τέως διεθνή αθλητή και παράγοντα, για το τι είναι το άθλημα. Ακόμα πιο σωστή η σημείωση για αυτούς που έρχονται και παρέρχονται και αφορά όλους μας ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ. Δεν πρέπει να ενοχλεί αλλά να αποτελεί κίνητρο ώστε το αποτύπωμα που αφήνει ο καθένας στο πέρασμα του να είναι έντονο και αξιοσημείωτο.
Τελευταία περίπτωση, η οδηγία της περιφέρειας προς τις τεχνικές της υπηρεσίες. Μια οδηγία που ενω εμείς -ως άθλημα- την παρουσιάζουμε μετά "Βαΐων και κλάδων", η ίδια η περιφέρεια, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, δεν μπήκε καν στον κόπο να αναρτήσει
στον επίσημο ιστότοπο της, έστω την δήλωση του εντεταλμένου συμβούλου. Τελικά είναι "Ορόσημο" η οδηγία αυτή ή θα αποδειχθεί αυταπάτη και επικοινωνιακό τέχνασμα για να κρύψει το πραγματικό πρόβλημα που εκ των πραγμάτων είναι η απουσία του αθλήματος, από τα κλειστά γυμναστήρια που πληρούν ήδη τις προδιαγραφές;
Ξεκινώντας τη σκέψη μου, θα αποδεχθώ εκ των προτέρων, ότι οι προθέσεις είναι ειλικρινείς. Όμως άλλο οι ειλικρινείς προθέσεις και άλλο "Η σημερινή οδηγία της Περιφέρειας Αττικής –για πρώτη φορά στην ιστορία- προς τις τεχνικές υπηρεσίες της -η οποία κοινοποιήθηκε στην ΟΧΕ- αποτελεί μία από τις σημαντικότερες ειδήσεις στα 39 χρόνια του αθλήματος, αφού το γηπεδικό πρόβλημα, αποτελούσε μοναδική τροχοπέδη στην ανάπτυξη και την διάδοση του χάντμπολ σε όλη την επικράτεια." ή "Λύνεται ένα χρόνιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το άθλημα μας, ειδικότερα στην περιοχή της Αττικής, αφού τα 2/3 των Κλειστών Γυμναστηρίων που κατασκευάστηκαν μέχρι σήμερα δεν πληρούν τις προδιαγραφές για το Χάντμπολ." Επί του προκειμένου όμως. Είναι έτσι τα πράγματα; Μπορεί μια απλή οδηγία του εντεταλμένου συμβούλου προς στις τεχνικές υπηρεσίες να λύσει το πρόβλημα όπως ισχυρίζεται η ΟΧΕ;
Πολύ γρήγορα και απλά θα περιγράψω τη συνηθισμένη διαδικασία εκτέλεσης ενός τέτοιου έργου. Τα έργα που χρηματοδοτεί η περιφέρεια, πραγματοποιούνται με προγραμματικές συμφωνίες (στην ουσία συμβόλαια) με τους Δήμους που ενδιαφέρονται. Δηλαδή ενας Δήμος πραγματοποιεί μια μελέτη για την ανέγερση νεας εγκατάστασης σε οικόπεδο του ή ανακατασκευής υφιστάμενης αθλητικής εγκατάστασης πχ κλειστό γυμναστήριο Νεας Σμύρνης. Αφού γίνουν οι απαραίτητες ζυμώσεις σε πολιτικό επίπεδο και κριθεί ότι το έργο είναι ώριμο και υπάρχουν τα χρήματα, το Περιφερειακό Συμβούλιο ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ότι το έργο εντάσεται στο πρόγραμμα έργων της Περιφέρειας (Π.Ε.Ε) και ότι θα δημοπρατηθεί και θα εκτελεστεί από τις υπηρεσίες της.
Έτσι λοιπόν, αναρρωτιέται κανείς. Μπορεί μια τέτοια απλή οδηγία, που δεν είναι δεσμευτική αλλά πολύ ελαστική, να εξασφαλίσει αυτά τα πομπώδη που ανακοίνωσε η ΟΧΕ, όταν μάλιστα η εκτέλεση ενός έργου εξαρτάται κι από άλλους παράγοντες όπως μέγεθος οικοπέδου, όρους δόμησης και οπωσδήποτε διαθέσιμα κονδύλια; Πιστεύει αλήθεια κανείς, ότι δεν θα γίνει ενα έργο, επειδή δεν θα υπάρχει μελέτη που να περιλαμβάνει προδιαγραφές για χάντμπολ;
Εδώ όμως αναδεικνύεται και κάτι άλλο. Θέτουμε ως άθλημα τον πήχυ των διεκδικήσεων πολύ χαμηλά. Έχει σχέση αυτή η αόριστη οδηγία με την πρόσφατη χρηματοδότηση της περιφέρειας με το ποσό των 500.000 για την επαναλειτουργία του "Σπιτιού του Βόλεϊ" ή με την παραχώρηση των εγκαταστάσεων του Γαλατσίου στον τοπικό Δήμο; Διεκδικήσαμε σαν άθλημα κάτι ανάλογο; Κάτι πολύ μεγάλο; Ποιο είναι το όραμα για το άθλημα; Είμαστε πλέον ικανοποιημένοι με κάτι αόριστο, με 20 ζευγάρια παπούτσια για τις εθνικές, με 1000 μπουκάλια νερό και ότι πήραμε το προπονητήριο του ΟΑΚΑ για 4 ώρες επειδή το προσπάθησε ο Γιώργος Αλικάκος που συμπτωματικά είναι στη διοίκηση του σταδίου!!! Ας είμαστε ρεαλιστές!!!! Δεν φταίει λοιπόν η διαφορετική άποψη που μικραίνει το άθλημα, ούτε απειλεί την ενότητα του!!! Όσοι ψευδώς το ισχυρίζονται, ας σταματήσουν τον αποπροσανατολισμό και ας ασχοληθούν καλύτερα με την αδράνεια και την αλαζονεία από την ισχύ της καρέκλας τους. Επιστροφή στο θέμα όμως. Ξέχωρα από την οδηγία.
Είναι αλήθεια ότι τα 2/3 των γυμναστηρίων της Αθήνας δεν πληρούν τις προδιαγραφές για χάντμπολ; Αυτό είναι το πρόβλημα όπως τεχνηέντως το παρουσιάζει η ΟΧΕ; Ή το ότι -όπως πολύ σωστά σχολίασαν σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης οι κκ Καρράς και Συμεωνίδης- στην πλειονότητα των κλειστών στην Αθήνα, τα οποία αν και πληρούν τις προδιαγραφές για χάντμπολ, το άθλημα απουσιάζει;
Θυμάται κανείς το Σπίτι του Χάντμπολ στο Γέρακα, ο Δήμος του οποίου έχει ακόμα ενα κλειστό, που ήταν μάλιστα και Ολυμπιακό προπονητήριο; Θυμάται ή μάλλον θα απολογηθεί κανείς για το πως χάθηκε αυτό το κλειστό που σήμερα βρίσκουν στέγη στο φούτσαλ η ΑΕΚ και ο Υπερίων Γλυκών Νερών; Δεν φτάνει μάλιστα ότι το συγκεκριμένο γυμναστήριο χάθηκε από την τότε αδράνεια της ΟΧΕ, αλλά πλέον ο Δήμαρχος Παλλήνης-Γέρακα και μέλος του ΔΣ της ΚΕΔΕ, ακούει χάντμπολ και βγάζει καπνούς!!! Μόνο οι ταμπέλες μένουν πλέον, να θυμίζουν ότι αυτό το γυμναστήριο θα στέγαζε το άθλημα στην Αθήνα!!!
Γιατί λοιπόν δεν αναφέρεται κανείς σε αυτά τα κλειστά που υπάρχουν; Μήπως δεν βολεύει το σημερινό αφήγημα περι μοναδικής τροχοπέδης; ΣΕΦ - Ταεκβοντό - Γαλάτσι (προπονητήρια), Περιστέρι, Γέρακας, Παλλήνη, Αγία Παρασκευή (2), Δραπετσώνα, Μελίσσια, Άγιος Δημήτριος, Γλυφάδα, Χολαργός, Μαρούσι, Γαλάτσι, Ίλιον, Πετρούπολη, Γλυκά Νερά, Αχαρνές κλπ.
Αν μάλιστα ξεφύγουμε από τα στενά όρια της Αττικής και δούμε σε πανελλήνιο επίπεδο πάλι τα ίδια. Δεκάδες κατάλληλα γήπεδα μεν, απών το άθλημα δε. Δεν πληρούνται μήπως οι προδιαγραφές σε Ηράκλειο, Πύργο, Λάρισα, Καρδίτσα, Χαλκίδα, Λευκάδα, Πολύγυρο, Άμφισσα, Καλαμάτα, Ορεστιάδα, Πρέβεζα, Σαντορίνη και δεν ξέρω κι εγώ που αλλού. Μπορεί κάποιος να απαντήσει ποιος ευθύνεται για την απουσία μας από τα παραπάνω γυμναστήρια;
Ας υπήρχαμε έστω στα μισά από τα κλειστά με τις απαραίτητες προδιαγραφές κι ας συμβιβαζόμασταν με 150 ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ομάδες βρε παιδί μου και όχι με 350. Ας φανταστεί κανείς αριθμητικά το άθλημα, ως ενα γινόμενο με 150 πραγματικά σωματεία με πραγματικές υποδομές, με αντίστοιχους προπονητές και εκατοντάδες αθλητές. Τι εικόνα θα είχε σήμερα;
Και το χειρότερο είναι ότι, δεν φτάνει που παραμελήθηκε η εξάπλωση του αθλήματος, τα τελευταία χρόνια παραδοσιακά κάστρα στην επαρχία, πέφτουν το ένα μετά το άλλο!!! Μπορεί αλήθεια κανείς, απευθυνόμενος σε νοήμονες ανθρώπους, να χρησιμοποιήσει πειστικά το επιχείρημα, ότι τα 2/3 των κλειστών γυμναστηρίων δεν πληρούν προδιαγραφές χάντμπολ και ότι για τη σημερινή κατάντια, το γηπεδικό "αποτελεί μοναδική τροχοπέδη στην ανάπτυξη και διάδοση του αθλήματος"; Ποιος κοροϊδεύει ποιόν;
Το άθλημα απόλαυσε τη χλιδή του κρατικού χρήματος, ξοδεύοντας πάνω από 25 εκατομμύρια ευρώ τα τελευταία χρόνια, μοιράζοντας τα απλόχερα και άκριτα αντί συνετά και λελογισμένα. Και μοιραία σήμερα βρίσκεται αγωνιστικά στην εντατική σε καταστολή, ενω θα έπρεπε να έσφυζε από ζωή. Οικονομικά δε και ύστερα από γενναίο κούρεμα αλά PSI σε Παγκόσμια ομοσπονδία, σωματεία, διαιτητές, κριτές, έχει σήμερα έλλειμα 350.000 το οποίο μάλιστα κατά δήλωση του προέδρου κ. Γκαντή "είναι μεγάλη επιτυχία ότι οι οφειλές είναι μόλις 350.000 ευρώ".
Η εικόνα μιλάει μόνη της και είναι αδιάψευστη. Οι Εθνικές ομάδες αγνοούν πρόκριση σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης από το 2005 και το 2000 για ανδρες και και νέους αντίστοιχα. Η αγωνιστική βιτρίνα του αθλήματος, έχει -για πρώτη φορά στα χρονικά- αγωνιστική σεζόν 7 μηνών για τις περισσότερες ομάδες. Στις υποδομές γυρίζουμε 7 χρόνια πίσω, αφού τυπικά δεν υπάρχει εφηβικό, στο οποίο πλέον μπορεί να αγωνίζονται αποκλειστικά παίδες. Το άθλημα παραμένει έξω από την πλειονότητα των γυμναστηρίων στα οποία υπήρχαν/ουν οι προδιαγραφές. Το 80% του προπονητικού δυναμικού της ΟΧΕ δεν αμείβεται πλέον. Σε 8 εθνικές ομάδες ανδρών και γυναικών από δεκαέξι (16) προπονητές και συνεργάτες, μόνο οι δύο αμείβονται.Και και και.....
Τα προβλήματα διογκώνονται αντί να περιορίζονται και η απουσία σχεδίου -είναι απαραίτητο στο αφήγημα της ΟΧΕ περί αρχιτεκτονικής που αντικατέστησε τη στρατηγική- είναι εμφανής ενω είναι απορίας άξιο το πως εκείνοι που αποτελούν μέρος του προβλήματος θα αποτελέσουν ταυτόχρονα και μέρος της λύσης του. Ας υπάρξει επιτέλους σοβαρότητα και ας αφεθούν στην άκρη οι δικαιολογίες, η κατασκευή αόρατων εχθρών και η τεχνητή ευφορία.
Ζητείται επειγόντως όραμα!!!
Στάθης Παπαχαρτοφύλης
ΥΓ1 Μια καλή αρχή για να δοκιμαστεί το πνεύμα της οδηγίας, θα ήταν να προκύψει απόφαση του Περιφερειακού συμβουλίου, ότι εφεξής σε κάθε προγραμματική σύμβαση θα υπάρχει ρήτρα χρήσης του κάθε έργου ΚΑΙ για το χάντμπολ. Μια τέτοια αρχή θα μπορούσε να γίνει με την προγραμματική σύμβαση της ΠΑΤΤ με το Δήμο Νεας Σμύρνης ότι το χάντμπολ και ο Πανιώνιος που δοκιμάζεται, θα έχει ώρες στο γήπεδο που θα κατασκευαστεί. Η ισχύς της οδηγίας θα μπορούσε επίσης να δοκιμαστεί στην πράξη, αν η ΟΧΕ σε συνεργασία με το Δήμο Αγίων Αναργύρων - Καματερού και τον τοπικό σύλλογο, την χρησιμοποιήσουν άμεσα για να διορθώσουν το έγκλημα με το γυμναστήριο που αγωνιζόταν ο Λεωνίδας Αγίων Αναργύρων. Δυο περιπτώσεις οι οποίες θα καταδείξουν τη βούληση αλλά και το κάτα πόσο η συγκεκριμένη οδηγία είναι χειροπιαστή.
ΥΓ2 Σωστή η παρατήρηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης από τέως διεθνή αθλητή και παράγοντα, για το τι είναι το άθλημα. Ακόμα πιο σωστή η σημείωση για αυτούς που έρχονται και παρέρχονται και αφορά όλους μας ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ. Δεν πρέπει να ενοχλεί αλλά να αποτελεί κίνητρο ώστε το αποτύπωμα που αφήνει ο καθένας στο πέρασμα του να είναι έντονο και αξιοσημείωτο.
No comments
Post a Comment