Επάγγελμα: Προπονητής Ακαδημιών
Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότεροι καταξιωμένοι προπονητές ξεκινούν συστηματικά την ενασχόλησή τους με την προπονητική αθλοπαιδιών στις μικρές ηλικίες. Αυτό το γεγονός σίγουρα δεν είναι τυχαίο και θα δώσει ποιότητα και αποτελέσματα. Έχει να κάνει, κυρίως, με την οικονομική αυτοδυναμία των ακαδημιών που εξασφαλίζει συνεπή ροή χρημάτων προς τους εργαζόμενους και βεβαίως την επιλογή εργασίας, δίχως αγωνιστική πίεση που είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρα για κάθε κόουτς. Απο την άλλη μεριά, είναι μια απαιτητική εργασία εξαιρετικά βαρύνουσα στην ψυχοκινητική εξέλιξη αλλά και στη καλλιέργεια τάσης δια βίου άσκησης των παιδιών.
Αξίζει λοιπόν τον κόπο να δούμε ποια εφόδια σωματικά, ψυχικά, συναισθηματικά, χρειαζόμαστε ως
προπονητές για να είμαστε επαρκείς στον εκπαιδευτικό μας ρόλο.
Καλή φυσική κατάσταση: Η διαρκής κίνηση που απαιτεί η εκπαίδευση μικρών παιδιών και συχνά η πολύωρη παραμονή μέσα στους αγωνιστικούς χώρους είναι μια μικρή βόμβα στον οργανισμό μας. Όσο πιο καλή φυσική κατάσταση υπάρχει τόσο πιο εύκολα και ικανοποιητικά ολοκληρώνεται το προπονητικό έργο. Στο ίδιο πλαίσιο, θα πρέπει να συμπληρώσουμε καλή διατροφή-ενυδάτωση και οχτάωρο ύπνο. Μελέτες έχουν αναδείξει πολλάκις την αξία του επαρκούς και ποιοτικού ύπνου, της καλής διατροφής και ενυδάτωσης του οργανισμού μας. Αναγωγικά μεταφέρω αυτές τις μελέτες στη καθημερινότητα του προπονητή.
Γνώση της σύγχρονης πραγματικότητας: Στα χέρια μας φτάνουν καθημερινά παιδιά με αισθητηριακές, νοητικές, γνωστικές δυσκολίες μάθησης, ψυχικές και νευροψυχικές διαταραχές, οι οποίες σύμφωνα με τη διεπιστημονική αξιολόγηση επηρεάζουν τη διαδικασία της σχολικής προσαρμογής και μάθησης και κατʼ επέκταση των αθλητικών δραστηριοτήτων. Σε αυτά τα παιδιά, αν προστεθούν και εκείνα που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικογενειακά θέματα είναι πιθανό ο αριθμός τους να ξεπερνά το 50% των αθλουμένων μας. Η πρόταση είναι να ενημερωνόμαστε, να έχουμε ευήκοα ώτα, να μαθαίνουμε και να προσαρμοζόμαστε. Ασφαλώς δεν είμαστε εμείς που αξιολογούμε αλλά είμαστε εμείς που εντάσσουμε τα παιδιά στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Άσκηση επιρροής: Μια σημαντική συναισθηματική ικανότητα που σημαίνει το να κάνεις τους άλλους να ανταποκρίνονται με τον τρόπο που θέλεις εσύ. Στον πυρήνα αυτής της ικανότητας βρίσκονται δυο δεξιότητες: η ενσυναίσθηση, που έχει να κάνει με το διάβασμα των συναισθημάτων των μικρών αθλητών και οι κοινωνικές δεξιότητες, οι οποιές επιτρέπουν τον επιδέξιο χειρισμό αυτών των συναισθημάτων. Η γοητεία της διαχείρισης αυτής είναι η ισορροπία ανάμεσα στο «παίζειν» και στο «μαθαίνειν».
Διαρκής επιμόρφωση-ανανέωση των προσλαμβανόμενων πληροφοριών: Η επιστήμη του αθλητισμού είναι μια ραγδαία εξελισσόμενη επιστήμη, κατά τη γνώμη μου, άκρως υποστηρικτική της ιατρικής. Πρέπει να είμαστε πολύ κοντά στο τομέα μας, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Επίσης, να είμαστε έτοιμοι να αντλήσουμε ιδέες απο άλλους ανθρώπους άλλων αθλημάτων ακόμα και άλλων συγγενών επιστημών.
Προετοιμασία: Κάθε μάθημα χρειάζεται προετοιμασία, αναθεώρηση παλαιών ιδεών και θετική ενέργεια. Στο πλαίσιο της μάθησης μη ξεχνάμε οτι «αν το παιδί δεν μπορεί να μάθει με τον τρόπο που το διδάσκουμε, τότε πρέπει να το διδάξουμε με τον τρόπο που μπορεί να μάθει» (Μαρία Μοντεσσόρι).
Τακτική Επικοινωνία με γονείς: Μη διστάζουμε να επικοινωνούμε τακτικά, ατομικά και ομαδικά, με γονείς. Είναι χρόνος γόνιμος για να λάβουμε την ανατροφοδότητση που χρειαζόμαστε να βελτιώσουμε περαιτέρω το επίπεδο των παροχών μας.
Χωρίς αμφιβολία καλούμαστε να λειτουργήσουμε υπο δύσκολες συγκυρίες οργανώνοντας ένα υγιές, αισιόδοξο, χρωματιστό περιβάλλον όπως αρμόζει στα παιδιά. Είναι υποχρέωσή μας να βρούμε δύναμη και έμπνευση ακόμα και όταν όλα δίπλα μας φωνάζουν κακόηχα. Ας μη λησμονούμε άλλωστε οτι ο πιο σημαντικός ρόλος του εκπαιδευτικού είναι να «αρδεύει ερήμους».
Τέλος, επιστρέφοντας σπίτι, πιστέψτε με, είναι καλή ιδέα να ξεχνάμε όποια προβλήματα είχαμε στην εργασία μας και να σκορπάμε χαμόγελα σε όποιον μας υποδέχεται..
Καραϊσκος Λεωνίδας
Τεχνικός Σύμβουλος ΕΟΠΕ
Καθ. Φυσικής Αγωγής, Msc
Πηγή: http://volleynews.gr/
Αξίζει λοιπόν τον κόπο να δούμε ποια εφόδια σωματικά, ψυχικά, συναισθηματικά, χρειαζόμαστε ως
προπονητές για να είμαστε επαρκείς στον εκπαιδευτικό μας ρόλο.
Καλή φυσική κατάσταση: Η διαρκής κίνηση που απαιτεί η εκπαίδευση μικρών παιδιών και συχνά η πολύωρη παραμονή μέσα στους αγωνιστικούς χώρους είναι μια μικρή βόμβα στον οργανισμό μας. Όσο πιο καλή φυσική κατάσταση υπάρχει τόσο πιο εύκολα και ικανοποιητικά ολοκληρώνεται το προπονητικό έργο. Στο ίδιο πλαίσιο, θα πρέπει να συμπληρώσουμε καλή διατροφή-ενυδάτωση και οχτάωρο ύπνο. Μελέτες έχουν αναδείξει πολλάκις την αξία του επαρκούς και ποιοτικού ύπνου, της καλής διατροφής και ενυδάτωσης του οργανισμού μας. Αναγωγικά μεταφέρω αυτές τις μελέτες στη καθημερινότητα του προπονητή.
Γνώση της σύγχρονης πραγματικότητας: Στα χέρια μας φτάνουν καθημερινά παιδιά με αισθητηριακές, νοητικές, γνωστικές δυσκολίες μάθησης, ψυχικές και νευροψυχικές διαταραχές, οι οποίες σύμφωνα με τη διεπιστημονική αξιολόγηση επηρεάζουν τη διαδικασία της σχολικής προσαρμογής και μάθησης και κατʼ επέκταση των αθλητικών δραστηριοτήτων. Σε αυτά τα παιδιά, αν προστεθούν και εκείνα που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικογενειακά θέματα είναι πιθανό ο αριθμός τους να ξεπερνά το 50% των αθλουμένων μας. Η πρόταση είναι να ενημερωνόμαστε, να έχουμε ευήκοα ώτα, να μαθαίνουμε και να προσαρμοζόμαστε. Ασφαλώς δεν είμαστε εμείς που αξιολογούμε αλλά είμαστε εμείς που εντάσσουμε τα παιδιά στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Άσκηση επιρροής: Μια σημαντική συναισθηματική ικανότητα που σημαίνει το να κάνεις τους άλλους να ανταποκρίνονται με τον τρόπο που θέλεις εσύ. Στον πυρήνα αυτής της ικανότητας βρίσκονται δυο δεξιότητες: η ενσυναίσθηση, που έχει να κάνει με το διάβασμα των συναισθημάτων των μικρών αθλητών και οι κοινωνικές δεξιότητες, οι οποιές επιτρέπουν τον επιδέξιο χειρισμό αυτών των συναισθημάτων. Η γοητεία της διαχείρισης αυτής είναι η ισορροπία ανάμεσα στο «παίζειν» και στο «μαθαίνειν».
Διαρκής επιμόρφωση-ανανέωση των προσλαμβανόμενων πληροφοριών: Η επιστήμη του αθλητισμού είναι μια ραγδαία εξελισσόμενη επιστήμη, κατά τη γνώμη μου, άκρως υποστηρικτική της ιατρικής. Πρέπει να είμαστε πολύ κοντά στο τομέα μας, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Επίσης, να είμαστε έτοιμοι να αντλήσουμε ιδέες απο άλλους ανθρώπους άλλων αθλημάτων ακόμα και άλλων συγγενών επιστημών.
Προετοιμασία: Κάθε μάθημα χρειάζεται προετοιμασία, αναθεώρηση παλαιών ιδεών και θετική ενέργεια. Στο πλαίσιο της μάθησης μη ξεχνάμε οτι «αν το παιδί δεν μπορεί να μάθει με τον τρόπο που το διδάσκουμε, τότε πρέπει να το διδάξουμε με τον τρόπο που μπορεί να μάθει» (Μαρία Μοντεσσόρι).
Τακτική Επικοινωνία με γονείς: Μη διστάζουμε να επικοινωνούμε τακτικά, ατομικά και ομαδικά, με γονείς. Είναι χρόνος γόνιμος για να λάβουμε την ανατροφοδότητση που χρειαζόμαστε να βελτιώσουμε περαιτέρω το επίπεδο των παροχών μας.
Χωρίς αμφιβολία καλούμαστε να λειτουργήσουμε υπο δύσκολες συγκυρίες οργανώνοντας ένα υγιές, αισιόδοξο, χρωματιστό περιβάλλον όπως αρμόζει στα παιδιά. Είναι υποχρέωσή μας να βρούμε δύναμη και έμπνευση ακόμα και όταν όλα δίπλα μας φωνάζουν κακόηχα. Ας μη λησμονούμε άλλωστε οτι ο πιο σημαντικός ρόλος του εκπαιδευτικού είναι να «αρδεύει ερήμους».
Τέλος, επιστρέφοντας σπίτι, πιστέψτε με, είναι καλή ιδέα να ξεχνάμε όποια προβλήματα είχαμε στην εργασία μας και να σκορπάμε χαμόγελα σε όποιον μας υποδέχεται..
Καραϊσκος Λεωνίδας
Τεχνικός Σύμβουλος ΕΟΠΕ
Καθ. Φυσικής Αγωγής, Msc
Πηγή: http://volleynews.gr/
1 comment
πολύ ωραία ακούγονται όλα αυτά, τα διδαχθήκαμε και στο πανεπιστήμιο πριν καμιά σαρανταπενταριά χρόνια.Και επίσης όλοι όσοι είναι στην εκπαιδευση περνούν και από σεμινάρια παιδαγωγικής, ψυχολογίας ,συμπεριφοράς κλπ κλπ.
Ερ: πώς γίνεται μετά από ΤΟΣΗ ΦΡΟΝΤΊΔΑ στην εκπαίδευση (σε όλους τους τομείς:σχολειο,γήπεδο,φροντιστήριο) οι κοινωνία μας να κολυμπά μες στα σκ@τά ?
Post a Comment