Τώρα είναι η ώρα της ευθύνης...

 

Ενας χρόνος ταλαιπωρίας για το χάντμπολ, με 6-7 παιχνίδια πρωταθλήματος για τις ομάδες της Handball Premier, 3-4 αγώνες για την Α1 Γυναικών, πλήρη αγωνιστική αδράνεια για τις ομάδες της Α2 Εθνικής Ανδρών-Γυναικών και Β΄ Εθνική Ανδρών...

Ο κορωνοϊός τσάκισε ( και ) το χάντμπολ, που έχει ανάγκη την επανέναρξη και ολοκλήρωση των πρωταθλημάτων του, έστω των δύο μεγαλύτερων σε Ανδρες και Γυναίκες, ώστε να συνεχίσει να είναι ζωντανό και να περιορισθεί το διάστημα αγωνιστικής απραξίας.

Οι επιπτώσεις είναι, προφανώς, ορατές σε όλα τα επίπεδα. 

Και ακόμα δεν έχουμε δεί τίποτα, καθώς, οι συνέπειες θα αξιολογηθούν και στο επίπεδο της λειτουργίας των συλλόγων αλλά και σε ότι έχει σχέση με την εικόνα των Εθνικών ομάδων.

Κάθε άθλημα, ειδικά δε τα ομαδικά, εκπροσωπείται στο επίπεδο της οργάνωσης και διεκδίκησης από την Ομοσπονδία του.

Εν προκειμένω, η ΟΧΕ δέχεται την μοίρα του αθλήματος, ακολουθώντας τις εξελίξεις.

Είναι προφανές ότι σε προεκλογική περίοδο, οι ψήφοι μπαίνουν σε προτεραιότητα σε σχέση με το αθλητικό γίγνεσθαι, αυτό που δίνει ύπαρξη σε κάθε Ομοσπονδία.

Μην περιμένετε τηλεδιασκέψεις, αλλά, ούτε και ενέργειες την πρώτη εβδομάδα της Σαρακοστής.

Βεβαίως, έχει αποδειχθεί ότι οι τηλεδιασκέψεις δεν οδηγούν πουθενά, επί του πρακτέου.

Το χάντμπολ, λοιπόν,  παραμένει σε νηστεία...

Οι, σχετικές, αποφάσεις μετατίθενται για το διάστημα  μετά την εκλογή νέου Δ.Σ. στην ΟΧΕ, αν και είναι σαφές ότι στις κεντρικές θέσεις δεν επιφυλάσσονται αλλαγές...  

Η τάση που, σήμερα, επικρατεί στην ΟΧΕ είναι υπέρ της συνέχισης των πρωταθλημάτων, από το σημείο όπου αυτά σταμάτησαν ενώ ως μόνος λόγος διακοπής τους, αναφέρεται η έλλειψη κάθε άλλου χρονικού περιθωρίου διεξαγωγής των αγώνων, στοιχείο που για το χάντμπολ  δεν υφίσταται, δοθέντος ότι στην προκήρυξη λογίζεται ως καταληκτική ημερομηνία ολοκλήρωσης των πρωταθλημάτων η 30η Ιουνίου.

Οι ομάδες προβληματίζονται. Εύλογα.

Ποιός μπορεί να αισθάνεται ...άνετα με αυτή την κατάσταση ; 

Κανείς. Παντού υπάρχει πίεση.

Ο δαίμονας του κορωνοϊού, είναι εδώ και κανείς δεν γνωρίζει έως πότε.

Η συνέχιση της παρουσίας των ομάδων με προπονήσεις και αγώνες, μόλις δοθεί  η άδεια των  γιατρών ή της Πολιτείας ( γιατί σύμφωνα με το κόστος και την φθορά, παρουσιάζεται κάθε φορά και άλλος ως...υπεύθυνος για τις αποφάσεις, ανάλογα με το αν είναι αρεστές ή όχι...), δίνει την δυνατότητα ώστε να υπάρχει η απαραίτητη '' γέφυρα '' προετοιμασίας με ορίζοντα την νέα σεζόν και αναγκαία την, σταδιακή, προσαρμογή των αθλητών και των αθλητριών, για να περιορισθούν ( κατά το δυνατόν ) οι κίνδυνοι τραυματισμών τους.

Το χάντμπολ πρέπει να συνεχίσει να έχει αγωνιστική δράση και μέσα από την διεκδίκηση του δικαιώματος στο παιχνίδι ( με τήρηση των Υγειονομικών Πρωτοκόλλων ), οι ταγοί του αθλήματος οφείλουν να το επαναφέρουν δυναμικά στο προσκήνιο.

Η πραγματικότητα, συχνά, βεβαίως είναι σκληρή.

Και οι αντικειμενικές αδυναμίες, κάποτε, δείχνουν τον δρόμο των αλλαγών.

Η αναδιάρθρωση των πρωταθλημάτων, εάν αυτή εκ των πραγμάτων είναι αναγκαία, δεν είναι πανάκεια, αλλά, μπορεί να αποδεσμεύσει συναισθηματικά και ψυχολογικά ομάδες και να τους δώσει χρόνο αναδιοργάνωσης, ώστε να προχωρήσουν όσοι τώρα είναι περισσότερο έτοιμοι ή, έστω, πιο αποφασισμένοι.

Ο ΠΣΑΧ, επίσης, πρέπει να μπεί μπροστάρης. Σταθερά. Και ο ΣΥΠΧΕ το ίδιο.  

Η Πολιτεία  ενώ δεν μπορεί να εξασφαλίσει την διεξαγωγή αγώνων και προπονήσεις για όλες τις ομάδες ....υπόσχεται τώρα αναγνώριση ιδιωτικών συμφωνητικών, δικαίωμα ασφάλισης αθλητών και αθλητριών, δίχως να εξηγεί φυσικά ποιός θα αναλάβει αυτό το κόστος ενώ ας μην περνά απαρατήρητο και ότι αθλητές και προπονητές, ίσως, μπούν σε μεγαλύτερες περιπέτειες με τέτοιες διαδικασίες, αλλά, αυτή είναι μία άλλη ιστορία...

Εντέλει, το λουκέτο πρέπει να αποφευχθεί, έστω και αν κάθε κουβέντα πλέον γίνεται με επιβαρυμένη ψυχολογία και κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες.

Απλώς, η επανεκκίνηση θα πρέπει να είναι σε όλα τα επίπεδα.

Και η διακοπή, ας δώσει μία ευκαιρία ανασυγκρότησης.

Οταν με το καλό τελειώσει η νηστεία, λόγω εκλογών...