«Ημερολόγιο Καραντίνας» στο greekhandball.com: Ο Ρήγας Παπαρήγας αναφέρει: «Είναι η ώρα για ένα μεγάλο RESTART»

Στο «Ημερολόγιο Καραντίνας» του greekhandball.com έγραψε ο προπονητής του Αλέξανδρου Αξιούπολης, Ρήγας Παπαρήγας, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά για την ανταπόκρισή του και τον χρόνο του.

«Τετάρτη 22 Απριλίου 2020, 

O κόσμος μας αλλάζει! Όσα είχαμε μάθει και όσα γνωρίζαμε τοποθετούνται, πλέον, σε μια νέα βάση, καλύτερη ή χειρότερη θα δείξει η επόμενη 'μέρα και ο βαθμός προσαρμοστικότητάς μας σε αυτήν. Ο τρόπος, που αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις επίσης αλλάζει, το ίδιο και οι αντιδράσεις μας, η συμπεριφορά μας, η εν γένει παρουσία μας, όλοι μας και ο καθένας ξεχωριστά επιβάλλεται να αλλάξουμε, αν προσδοκούμε ένα μέλλον καλύτερο.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ιστορική ευκαιρία ως ανθρωπότητα, αρκεί να γίνει κατανοητό απ' όλους μας και ας ζούμε αυτή την στιγμή μέσα σε μια μόνιμη παγκόσμια μαυρίλα. Θα μού πείτε: «Πριν τι ζούσαμε; Ήταν ο κόσμος, όπως τον είχαμε ονειρευτεί ή όπως θα θέλαμε να είναι;». Όχι βέβαια. Απλά τότε τα πάντα έμπαιναν κάτω από το χαλί  λέγοντας το κλασσικό μότο «την υγειά μας να έχουμε και όλα θα γίνουν», κλείναμε τα μάτια και προχωρούσαμε. Έλα όμως που ποτέ δεν σκεφτήκαμε ή μάλλον δεν μπορούσαμε να δούμε καθαρά το πώς θα είναι υγιής ο καθένας από εμάς  μέσα σ' ένα περιβάλλον, το οποίο στο βωμό της επιτυχίας, του συνεχόμενου «σκάουτινγκ» της μεγαλύτερης δυνατής άνεσης, της καθαρά υλιστικής νοοτροπίας και της «υπερκάλυψης» του εγώ μας άρχισε ταυτόχρονα να μολύνεται και να καταρρέει.
Είναι η πρώτη φορά, όμως, που μπορούμε να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε τι συμβαίνει γύρω μας. Μόνο όταν απειλούνται πράγματα, που θεωρούμε δεδομένα, όπως η ΥΓΕΙΑ, αναθεωρούμε τα πάντα και σε συνδυασμό μάλιστα με το παγκόσμιο STOP, είναι ξεκάθαρα πλέον η ώρα για ένα μεγάλο RESTART. Ποιός άραγε από εμάς περίμενε ότι θα ερχόταν η στιγμή, που θα ακούγαμε  αριθμούς νεκρών καθημερινά και δεν θα μας έκανε πλέον καμία εντύπωση; Ποιός περίμενε ότι θα ερχόταν η στιγμή που δεν θα μπορούσαμε να αγκαλιάσουμε τους ανθρώπους μας; Ποιός θα περίμενε ότι θα είμαστε έγκλειστοι στα σπίτια μας με απαγόρευση κυκλοφορίας; Και ακόμα πόσα αναπάντητα ερωτήματα, που σίγουρα κανένας από εμάς δεν είχε ποτέ σκεφτεί.
Αν, λοιπόν, από αυτή την πραγματικά τραγική και πρωτόγνωρη κατάσταση εμείς δεν αποφασίσουμε να λειτουργήσουμε έστω και λίγο πιο ομαδικά και δεν αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε ως ΑΝΘΡΩΠΟΙ, λυπάμαι, αλλά δεν θα έχουμε καμία θέση στην επόμενη 'μέρα! Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ χρόνια πολλά και καλή δύναμη σε όλους παραθέτοντάς σας ένα ρητό του Μαχάτμα Γκάντι, το οποίο με εκφράζει απόλυτα και νομίζω πως συνοψίζει όλα τα παραπάνω: «Πρέπει να είσαι η αλλαγή, που θέλεις να έρθει!».