Ratko Durkovic: "Δεν είμαι μάγος"

http://ormipatras.gr
Συνέντευξη στον Κων/νο Χατζηδημητρίου
Πολλά χρόνια διαδρομής γεμάτης τίτλους (6 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα) σε Μαυροβούνιο, Σερβία, Ουγγαρία, Βοσνία. Διακρίσεις όπως το χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1999 στην Αίγυπτο. Όλα αυτά ο Ράτκο Τζούρκοβιτς πιστεύει πως θα τα ξεπεράσει σαν προπονητής! Αυτό δήλωσε στην αποκαλυπτική συνέντευξη που παραχώρησε στην "Match" και δεν υπάρχει λόγος να μην τον πιστέψει κάποιος, αφού ο 37χρονος τεχνικός έχει ήδη στο βιογραφικό του ένα κύπελλο. Αυτό που κατέκτησε με την Λόβτσεν στο Μαυροβούνιο δύο μήνες αφότου αποχώρησε από την ενεργό δράση και ασχολήθηκε με την προπονητική. Και επειδή η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται, τότε.... την επόμενη σεζόν (2011-2012) ακολούθησε η Πέλιστερ Μπίτολα από τα Σκόπια και τώρα η ομάδα της Πάτρας, στην οποία συμπλήρωσε αισίως ένα μήνα παρουσίας.

-Σίγουρα στα 20 χρόνια καριέρας έχεις ταξιδέψει σε πάρα πολλές χώρες και πόλεις. Ποια η γνώμη
σου για την πόλη της Πάτρας;

"Είναι πολύ διαφορετικά από αυτό που περίμενα. Υπάρχει μεγάλη κίνηση στο κέντρο της πόλης. Νόμιζα πως είναι πιο αραιοκατοικημένα. Ακόμα έχω πολλά να δω και ελπίζω να είμαι στην πόλη όταν ο κόσμος αρχίζει να πηγαίνει στις παραλίες (γέλια). Πραγματικά είναι μια πανέμορφη πόλη. Μου αρέσει πολύ που έχει θάλασσα. Είμαι από το Μαυροβούνιο σε μία πόλη κοντά στη θάλασσα, οπότε νιώθω οικεία εδώ".

-Τι κάνει ο Ράτκο Τζούρκοβιτς στην καθημερινότητά του, ποιες οι συνήθειες και τα «θέλω» του εκτός των γηπέδων;

"Κάθε μέρα έχουμε δύο προπονήσεις. Αφιερώνω και λίγο χρόνο για την δική μου προπόνηση στο γυμναστήριο, διότι ένας αθλητής που είναι χρόνια στον χώρο δεν μπορεί μέσα σε μία νύχτα να σταματήσει. Μου αρέσει να περπατάω και περιμένω να έρθει η οικογένεια μου, ώστε να οργανωθώ καλύτερα"

-Πως κρίνεις το επίπεδο του ελληνικού χάντμπολ γενικά, αλλά και του
πρωταθλήματος των γυναικών; Διακρίνεις ταλέντα; Μπορούμε σαν χώρα να
αναπτύξουμε περισσότερο το χάντμπολ;

"Πρέπει να είμαι ειλικρινής. Μπορούμε να αναπτύξουμε το ελληνικό γυναικείο χάντμπολ κάτω από προϋποθέσεις.. Οι ίδιες οι παίκτριες πρέπει να αλλάξουν συμπεριφορά, ακόμα και σε απλά πράγματα, π.χ . όταν ετοιμάζουν την τσάντα τους για την προπόνηση. Για παράδειγμα οι νέοι παίκτες στη Γερμανία, στη Σουηδία και στην Δανία δεν πάνε στο σχολείο και αποφασίζουν να παίξουν μόνο χάντμπολ. Ακόμα και όταν ακυρωθεί η προπόνηση πάνε μόνοι τους να στο γυμναστήριο, ώστε να αθληθούν".

-Γιατί αποδέχθηκες την πρόταση της Ορμής;

"Είχα αρκετές προτάσεις, αλλά για διαφορετικούς λόγους δεν πήγα. Ήξερα ότι στην Ορμή με περιμένει μία μεγάλη πρόκληση. Μου αρέσουν τα δύσκολα. Οι παίκτριες που έχουν έρθει ακόμα ίσως δεν έχουν καταλάβει σε πόσο μεγάλη ομάδα ήρθαν. Κάποιες πρέπει μέσα σε μία νύχτα να το καταλάβουν".

-Η ομάδα έχει κατακτήσει 10 τίτλους σε 10 χρόνια. Είναι αυτοσκοπός η κατάκτηση ενός τίτλου; Ποιες είναι οι προτεραιότητες για φέτος και το πλάνο των επόμενων ετών;

"Για μένα πρωταρχικός στόχος είναι δίνουμε το κάλυτερό μας εαυτό, να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να βελτιωνόμαστε μέρα παρά μέρα. Αυτό για μένα είναι αρκετό. Νομίζω ότι ξέρω αυτό που κάνω και πως θα το κάνω. Δεν είμαστε πολύ πίσω σε σχέση με τις άλλες ομάδες, Έχουμε το υλικό για να τα καταφέρουμε. Η ομάδα προετοιμάζεται για τα επόμενα χρόνια. Για μένα θα είναι επιτυχία αν ο Ομοσπονδιακός προπονητής πάρει αθλήτριες της Ορμής στην Εθνική ομάδα. Είμαι ευτυχής που δεν ανακατεύεται κανένας στη δουλειά μου. Είμαι αφεντικό εντός του γηπέδου. Θα δουλέψουμε σκληρά και στο τέλος θα αποδειχθεί το αν πετύχαμε και αν είμαστε ευχαριστημένοι από την φετινή σεζόν. Ο στόχος μας είναι να είμαστε ομάδα και να κάνουμε ένα δυνατό σύνολο. Όλοι από την πλευρά μας μπορούμε να βοηθήσουμε τον σύλλογο".

-Είναι η πρώτη γυναικεία ομάδα που προπονείς. Ήταν εύκολη η προσαρμογή; Τι διαφορές υπάρχουν μεταξύ ανδρικού και γυναικείου χάντμπολ και ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος και η συμπεριφορά του προπονητή απέναντι σε μία γυναίκα αθλήτρια;

"Εγώ ακόμα προσπαθώ να προσαρμοστώ. Το μοναδικό που είναι περίεργο είναι το επίπεδο τεχνικής κατάρτισης, ποιότητας και η πειθαρχία. Μπήκα σε ένα τούνελ και το φως ανάβει και σβήνει (γέλια). Υπάρχουν πράγματα που για τους άνδρες είναι δεδομένα και στις γυναίκες όχι. Για αρχή είναι σημαντικό να πιάνουμε καλά την μπάλα και να κάνουμε καλή πάσα (γέλια). Η επαφή με τις γυναίκες είναι εντελώς διαφορετική. Υπάρχει διαφορετικός τρόπος προσέγγισης. Αν σε εμπιστευτούν θα δώσουν τα πάντα. Και η ομάδα φυσικά πρέπει να αφομοιώσει τον χαρακτήρα του προπονητή. Από αυτή την άποψη ευχαριστώ την ομάδα που μου πρόσεφερε αυτή την δυνατότητα. Είναι μεγάλο σχολείο για μένα. Αν επιβιώσω από τις γυναίκες θα είμαι σε καλό δρόμο (γέλια)".